Содержимое удалено Содержимое добавлено
|
|
Строка 53: |
Строка 53: |
|
|
|
|
|
{{categ|lang=la||}} |
|
{{categ|lang=la||}} |
|
|
|
|
|
[[en:dijudico]] |
Версия от 11:33, 8 ноября 2010
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: dijudicā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dijudicō
|
dijudicor
|
dijudicem
|
dijudicer
|
—
|
—
|
2 p.
|
dijudicas
|
dijudicāris
|
dijudices
|
dijudicēris
|
dijudicā
|
dijudicare
|
3 p.
|
dijudicat
|
dijudicātur
|
dijudicet
|
dijudicētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dijudicāmus
|
dijudicāmur
|
dijudicēmus
|
dijudicēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dijudicātis
|
dijudicāmini
|
dijudicētis
|
dijudicēmini
|
dijudicāte
|
dijudicamini
|
3 p.
|
dijudicant
|
dijudicantur
|
dijudicent
|
dijudicentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dijudicābam
|
dijudicābar
|
dijudicārem
|
dijudicārer
|
2 p.
|
dijudicābas
|
dijudicabāris
|
dijudicāres
|
dijudicarēris
|
3 p.
|
dijudicābat
|
dijudicabātur
|
dijudicāret
|
dijudicarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dijudicabāmus
|
dijudicabāmur
|
dijudicarēmus
|
dijudicarēmur
|
2 p.
|
dijudicabātis
|
dijudicabamini
|
dijudicarētis
|
dijudicarēmini
|
3 p.
|
dijudicābant
|
dijudicabantur
|
dijudicarent
|
dijudicarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dijudicābo
|
dijudicabor
|
—
|
2 p.
|
dijudicābis
|
dijudicaberis
|
dijudicāto
|
3 p.
|
dijudicābit
|
dijudicabitur
|
dijudicāto
|
Plur.
|
1 p.
|
dijudicabimus
|
dijudicabimur
|
—
|
2 p.
|
dijudicabitis
|
dijudicabimini
|
dijudicatōte
|
3 p.
|
dijudicabuntur
|
dijudicanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dijudicāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dijudicāri
|
Participium praesentis actīvi
|
dijudicāns
|
Gerundium
|
dijudicandī
|
Gerundivum
|
dijudicandus, -a, -um
|
Основа перфекта: dijudicāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dijudicāvī
|
dijudicāverim
|
dijudicāveram
|
dijudicāvissem
|
dijudicāverō
|
2 p.
|
dijudicāvisti
|
dijudicāveris
|
dijudicāveras
|
dijudicāvisses
|
dijudicāveris
|
3 p.
|
dijudicāvit
|
dijudicāverit
|
dijudicāverat
|
dijudicāvisset
|
dijudicāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dijudicāvimus
|
dijudicāverimus
|
dijudicāverāmus
|
dijudicāvissēmus
|
dijudicāverimus
|
2 p.
|
dijudicāvistis
|
dijudicāveritis
|
dijudicāverātis
|
dijudicāvissētis
|
dijudicāveritis
|
3 p.
|
dijudicāvērunt
|
dijudicāverint
|
dijudicāverant
|
dijudicāvissent
|
dijudicāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dijudicāvisse
|
Основа супина: dijudicāt-
Participium perfecti passivi
|
dijudicātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dijudicātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dijudicātum
|
Supinum II
|
dijudicātū
|
dijudico
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- рассудить (inter has sententias C); решить (d. controversiam C); dijudicari non potuit Cs невозможно было решить; aliquem omnium optimum esse d. Pl считать кого-л. лучшим из всех;
- различать (recta ac prava C; vera a falsis и vera et falsa C). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
Этимология
От ??
Шаблон:categ