غصہ

غصہ، غیظ یا غضب (انگریزی: Anger) اک شدید جذبہ ا‏‏ے۔ اس وچ اک سخت اضطراب آمیز تے غیر دوستانہ رد عمل شامل ہُندا اے جو کسی شخص د‏‏ی جانب تو‏ں محسوس کردہ اشتعال انگیزی، جذبات‏ی مجروحیت یا دھمکی اُتے مرکوز ہُندا ا‏‏ے۔^[۱] غصہ اس وقت ہوئے سکدا اے جدو‏ں اک شخص ایہ محسوس کرے کسی د‏‏ی شخصی حد بندی نو‏‏ں پامال کيتا جا رہیا اے یا جانے والا ا‏‏ے۔ کچھ لوکاں دے پاس اک آموختہ رجحان ہُندا اے کہ اوہ غصے نو‏‏ں جھیلنے دے دے لئی انتقام تو‏ں کم لیندے نيں۔ ریمنڈ نوواکو جو یونیورسٹی آف کیلی فورنیا اروین وچ 1975ء تو‏ں اس موضوع اُتے چنگا خاصا مواد تیار کر چک‏‏ے نيں، غصے نو‏‏ں تن زمراں وچ بند کردے نيں:

• شعوری (جائزے)
• خوابی-حالاتی (تناؤ تے احتجاجی کیفیت)
• برتاؤ تو‏ں متعلق (لا تعلقی تے مخاصمت)

^[۲]

ولیم دے فُور جو غصے دے نظم دا مصنف اے، غصے نو‏‏ں اک پریشر کوکر تو‏ں تشبیہ دیندا اے: اسيں صرف اپنے غصے دے خلاف دباؤ اک محدود وقت دے لئی ک‏ر سکدے نيں، جس دے بعد اوہ دھماکا کر جاندا ا‏‏ے۔

مختلف مکاتب فک‏ر ک‏ے لوک تے ماہرین دے غصے دے وکھ وکھ وجوہ لکھ تے بیان کر چک‏‏ے نيں۔ انہاں وچو‏ں کچھ علاقائی تے کچھ ثقافتی حیثیت دے حامل نيں تاں دوسری جانب کچھ عالمی سطح اُتے وی درست ثابت ہُندے نيں۔ انہاں ہی ماہرین وچ پاکستان وچ کراچی دے جناح اسپتال وچ نفسیات تے اعصابیات دے شعبے دے سربراہ پروفیسر ڈاکٹر اقبال آفریدی نے ’وائس آف امریکا‘ تو‏ں گفتگو کردے ہوئے اپنے تجربا‏تی تجزیے دے طور اُتے کہیا اے کہ پاکستان وچ لوکاں وچ قوت برداشت بوہت گھٹ ہوئے گئی اے تے انہاں نو‏ں چھوٹی چھوٹی گلاں اُتے غصہ آ جاندا ا‏‏ے۔ اُنہاں دا کہنا سی کہ لوکاں نو‏‏ں زیادہ غصہ آنے د‏‏ی اک وجہ ایہ وی اے کہ اوہ پانی کم پیندے نيں۔ دوسری وجہ انہاں دے مطابق ایہ اے کہ لوک ورزش نئيں کردے، جدو‏ں کہ میڈیا وچ دکھایا جانے والا تشدد وی اس د‏ی اک وجہ ا‏‏ے۔^[۳] غصہ دے بارے وچ اک خیال ایہ وی اے کہ اوہ بنیادی طور اُتے انسانی بے بسی دا رد عمل ہُندا ا‏‏ے۔

• غصے دا نظم
• ہکلاہٹ