svikta
svikta (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) sprężynować, uginać się[1]
- (1.2) ulegać, ustępować[2]
- (1.3) zawodzić (nie spełniać oczekiwań)[2]
- odmiana:
- (1.1-3) att svikta, sviktar, sviktade, sviktat, svikta!
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „svikta” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.
- ↑ 2,0 2,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 470.