fio

morfologia:

fi•o

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) litera fi

(1.2) obrzydlistwo

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	fio	fioj
akuzativo	fion	fiojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

przym. fia

(1.2)

wykrz. fi

przym. fia

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: [fi.ˈo] lub [ˈfjo]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu przeszłego prostego (pretérito perfecto simple) trybu oznajmującego (indicativo) od fiar(se)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zgodnie z reformą z 2010 roku wyraz ten jest jednosylabowy pod względem ortograficznym (samogłoski „io” tworzą dwugłoskę), przez co nie powinien nosić akcentu graficznego; przed reformą była jednak dopuszczona pisownia z akcentem („fió”) dla osób kładących nacisk na artykulację rozziewu (m.in. w Hiszpanii i w większej części Ameryki Południowej)

źródła:

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) stawać się, zostawać czymś/kimś

(1.2) stać się, wydarzyć się

odmiana:

(1.1-2) fio, fieri, factus sum (koniugacja III)

przykłady:

(1.2) Dixitque Deus: „Fiat lux”. Et facta est lux. → Wtedy rzekł Bóg: „Niechaj się stanie światłość!”. I stała się światłość. (Rdz 1, 3) ^[1]

składnia:

(1.2) fio + Abl.

kolokacje:

(1.1) fieri curavit (F.C.)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. facio, fit

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

czasownik fio służy jako strona bierna czasownika facio

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) drut

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: