Robert De Niro: Różnice pomiędzy wersjami

|zespół artystyczny =

|nagrody =

|odznaczenia = {{Order|LH}} {{Order|OMRI|WOR}}

|commons = Category:Robert De Niro

|www =

}}

 

De Niro jest jednym z najbardziej dochodowych aktorów w historii kina; filmy z jego udziałem uzyskały przychód według witryny Box Office Mojo ponad 2,2 miliarda dolarów<ref>[http://www.boxofficemojo.com/people/?view=Actor&sort=sumgross&p=.htm People Index].</ref>.

W 1974 roku De Niro wcielił się w postać młodego [[Don Vito Corleone]] w filmie ''[[Ojciec chrzestny II]]'' [[Francis Ford Coppola|Francisa Coppoli]]. Wcześniej aktor starał się o angaż w ''[[Ojciec chrzestny|Ojcu chrzestnym]]'', uczęszczając na przesłuchania do ról Sonny’ego Corleone, Michaela Corleone, Carlo Rizziego i Paulie’ego Gatto. Występ w ''Ojcu Chrzestnym II'' przyniósł De Niro pierwszą [[Nagroda Akademii Filmowej|Nagrodę Akademii Filmowej]] dla najlepszego drugoplanowego aktora. Statuetkę w jego imieniu przyjął jednakże Coppola, gdyż Robert był nieobecny na ceremonii. Stał się on jednocześnie pierwszym aktorem w historii, który w filmie porozumiewał się przede wszystkim w języku innym niż angielski i otrzymał Oscara; w tym przypadku były to różne sycylijskie dialekty. De Niro i [[Marlon Brando]], który grał Vito Corleone w pierwszej części filmu, są jedynymi aktorami w historii, którzy zdobyli Nagrody Akademii za grę tej samej postaci. Brando i De Niro wystąpili wspólnie tylko raz, w obrazie ''[[Rozgrywka (film)|Rozgrywka]]'' z 2001 roku.

 

 

''Taksówkarz'' jest jednym z najważniejszych filmów w karierze De Niro; jego ikoniczna rola Travisa Bickle’a przyniosła mu sławę i sprawiła, że jego nazwisko kojarzone jest ze słynnymi słowami Bickle’a: „[[You talkin' to me?]]”, które, jak przyznał później aktor, były silnie improwizowane<ref>[http://www.guardian.co.uk/film/2004/sep/01/features.extract 'There was a sense of exhilaration about what we had done'].</ref>.

== Późniejsza kariera filmowa ==

[[Plik:RobertdeNiro26.JPG|thumb|left|upright|De Niro w 1988 roku]]

 

Do metod aktorskich De Niro należy wykorzystywanie każdej ekstremalnej taktyki, która wydaje się konieczna, do najlepszego wcielenia się w daną rolę. Podczas filmowania ''[[Król komedii|Króla komedii]]'', Robert obrzucił [[Jerry Lewis|Jerry’ego Lewisa]] kilkoma antysemickimi epitetami, aby nadać autentyczności wściekłości, którą na ekranie demonstrował grany przez niego bohater<ref>[http://docs.google.com/View?docid=dg6n6657_55cffn74 The Protocol of Celebrity Racism].</ref>.

* Nominacja: Najlepszy aktor, ''[[Taksówkarz (film)|Taksówkarz]]'' (1976)

* Nominacja: Najlepszy aktor, ''[[Łowca jeleni]]'' (1978)

* Nominacja: Najlepszy aktor, ''[[Przebudzenia]]'' (1990)

* Nominacja: Najlepszy aktor, ''[[Przylądek strachu]]'' (1991)

* Nominacja: Najlepszy aktor w musicalu lub komedii, ''[[New York, New York (film)|New York, New York]]'' (1978)

* Nominacja: Najlepszy aktor, ''[[Łowca jeleni]]'' (1979)

* Nominacja: Najlepszy aktor w musicalu lub komedii, ''[[Zdążyć przed północą]]'' (1988)

* Nominacja: Najlepszy aktor, ''[[Przylądek strachu]]'' (1991)

{{Kontrola autorytatywna}}

 

[[Kategoria:Amerykańscy aktorzy filmowi]]

[[Kategoria:Amerykańscy aktorzy teatralni]]