REC
Rec (stylizowane [●REC]) – hiszpański horror filmowy z 2007 roku, zrealizowany w formie found footage . W przypadku filmu [REC] media mówiły o fenomenie dotychczasowego kina grozy[1], spowodowanym spektakularnością, grozą i umiejętnie budowanym napięciem.
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
29 sierpnia 2007 r. |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
78 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Jaume Balagueró, |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Gemma Fauria |
Kostiumy |
Glòria Viguer |
Montaż | |
Produkcja | |
Dystrybucja |
Filmax, |
Budżet |
1 500 000 € |
Kontynuacja | |
Strona internetowa |
Powstał także sequel filmu – REC 2 (2009). W Hollywood natomiast podjęto się realizacji remake'u pt. Kwarantanna, który to miał swoją premierę 10 października 2008 roku w Stanach Zjednoczonych.
Obsada
- Manuela Velasco jako Ángela Vidal
- Ferrán Terraza jako Manu
- Carlos Vicente jako Guillem Marimon
- Vicente Gil jako policjant Adulto
- Jorge Serrano jako policjant Joven
- Maria Lanau jako matka Jennifer
- Claudia Font jako Jennifer
- David Vert jako Álex
- Carlos Lasarte jako Cesar
- Jorge Serrano jako Sergio
- Pablo Rosso jako Pablo
- Martha Carbonell jako pani Conchita Izquierdo
- Javier Botet jako Tristana Medeiros
Fabuła
Barcelona. Dziennikarka Ángela Vidal wraz z kamerzystą Pablem realizują kolejny odcinek telewizyjnego dokumentalnego reality show pt. Kiedy śpisz. Tym razem jego bohaterami zostaje brygada strażaków. W remizie dziennikarka przekonuje się, że głównym zadaniem strażaków nocą jest spoczywanie na laurach. Po kilku nudnych ujęciach, atmosfera się rozkręca – ratownicy dostają wezwanie do pewnej kamienicy, położonej w centrum miasta, z której dobiegają tajemnicze odgłosy.
Po przybyciu, policjanci wyłamują drzwi do jednego z apartamentów, by dostać się do mieszkania, a wszystko sumiennie nagrywają i relacjonują Pablo i Ángela. Na miejscu rozhisteryzowana starsza kobieta atakuje niewinnego funkcjonariusza – gryzie go w kark. Wkrótce po sprowadzeniu zranionego na parter, władze sanitarne oddzielają budynek od reszty świata i zabraniają zgromadzonym w nim ludziom opuszczać miejsca, w którym się znajdują, uważając, że wśród obecnych w kamienicy rozprzestrzenia się niebezpieczny wirus. Tymczasem sytuacja wewnątrz staje się coraz bardziej dramatyczna – jeden ze strażaków również ulega poważnemu wypadkowi – spada ze schodów, z wysokiego piętra. Wydarzeniom przyglądają się ze strachem zgromadzeni na dole mieszkańcy budynku. Następnie z góry zaczynają dobiegać podejrzane krzyki, na które reagują policjanci i wybierają się na piętro. Dźwięki dobiegają z mieszkania agresorki, pani Izquierdo, która tym razem w dzikim szale rusza z wrzaskiem w kierunku uwięzionych. W akcie samoobrony, kobieta zostaje zastrzelona przez funkcjonariusza policyjnego, który następnie wraz z ekipą telewizyjną poszukuje wyjścia z budynku – niestety, bezskutecznie. Ángela przeprowadza wywiady z poszczególnymi mieszkańcami budynku, które filmuje Pablo. Od kilkuletniej Jennifer dowiaduje się o chorobie jej psa, Maksa, który trafił do weterynarza.
Do kamienicy zostaje wpuszczony jeden z pracowników inspekcji sanitarnej, którego zadaniem jest między innymi zbadanie stanu poszkodowanego w apartamencie pani Izquierdo policjanta. W trakcie wykonywania polecenia, policjant zaczyna zachowywać się w ten sam sposób, co Izquierdo – rzuca się na wolontariusza. Zgromadzeni w pobliżu więzią policjanta w jednym z pomieszczeń, by uniknąć ataku z jego strony. Mieszkańcy, grupa ratowników oraz Ángela i Pablo żądają od członka inspekcji sanitarnej, by wyjaśnił im, dlaczego zostali poddani kwarantannie. Informuje on ich o śmiertelnym wirusie, który rozprzestrzenia się w budynku i najprawdopodobniej przyczynia się do uczynienia z zainfekowanych krwiożerczych postaci. Podejrzenia wzbudza pies Jennifer. Inspektor informuje pozostałych uwięzionych, że w klinice weterynaryjnej pies zaczął zachowywać się agresywnie i został uśpiony. Spokojna dotąd Jennifer wymiotuje krwią wówczas na swoją matkę i ucieka na piętro. Jej matka rusza za nią w pogoń, lecz zostaje odciągnięta i przykuta kajdankami do poręczy schodów. W ciągu kolejnych minut filmu, kolejni mieszkańcy zostają zainfekowani, a Ángela, Pablo i garstka ocalałych zostają zmuszeni do walki z nimi. Ostatecznie przy życiu pozostają jedynie dziennikarka i jej kamerzysta, z kolei zwłoki wcześniej wyeliminowanych zaczynają powracać do „życia” i gonić ich.
Po emocjonującej ucieczce przed wszystkimi obecnie zarażonymi towarzyszami, Ángela i Pablo trafiają do mieszkania na strychu, którego właściciel, według jednego z mieszkańców, rzadko w nim bywał. Tam dowiadują się, że mieszkający w nim doktor przez lata prowadził badania nad uprowadzoną dziewczynką, której przypisywano opętanie. Jest ona najprawdopodobniej pierwotnym nosicielem wirusa i ostatecznie w przerażającej postaci pojawia się na miejscu akcji. Ángela i Pablo kryją się w ciemnościach, a poczynania kreatury obserwują w ciszy dzięki noktowizorowi kamery. Przy próbie opuszczenia lokum, zostają nakryci przez dziewczynę, która w efekcie zaczyna ich gonić. Dopada Pabla i morduje go, a kamera upada na podłogę. Ángela podnosi ją i zaczyna uciekać, lecz przewraca się i upada. Zaczyna wić się po podłodze w jej poszukiwaniach, lecz ta pozostaje niewidoczna. W pewnym momencie dziennikarka słyszy odgłosy kreatury – zostaje następnie zaciągnięta przez nią od tyłu, a kamera rejestruje jej ostatni krzyk.
Opinie
Sequele
Gdy jeszcze pod koniec 2007 roku sukces filmu przypieczętowywały nagrody i nominacje, w Hiszpanii zapowiedziano realizację sequela. Wkrótce pojawił się teaserowy poster kontynuacji[2]. Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 10 listopada 2008 w Barcelonie. Ekipa filmowa liczyła sobie większość twórców pierwszej części RECa, wśród nich reżyserów i scenarzystów, Jaume’a Balagueró i Paco Plaza. Zaplanowano, że film ma kontynuować wątek z pierwowzoru, a akcja ma przenieść się o godzinę do przodu od sceny finałowej. Światowa premiera filmu odbyła się 2 września, natomiast polska − 6 listopada 2009 roku. Rolę główną powtórzyła Manuela Velasco, a w produkcję zaangażowano również Pepa Molina oraz Jonathana Mellora[3].
W 2012 wydany został film REC 3: Geneza, a dwa lata później − REC 4: Apokalipsa.
Nagrody
2008
- Silver Scream Award w kategorii najlepszy film
- CEC Award (2 nominacje – najlepszy montaż i najlepszy nowy artysta – Manuela Velasco)
- Best European/North – South American Film (najlepszy film, II miejsce) i Fantasia Ground-Breaker Award (najlepszy film, II miejsce) podczas Fant-Asia Film Festival
- Audience Jury Award (najlepszy film) i International Fantasy Film Award (najlepszy film) podczas Fantasporto
- 2 nagrody (najlepszy montaż, najlepsza nowa aktorka) i nominacja (najlepsze efekty specjalne) do nagrody Goya
- Audience Award (najlepszy film), Special Jury Prize (najlepszy film, wspólnie z Teeth) i Youth Jury Grand Prize (najlepszy film) podczas Gérardmer Film Festival
- Newcomer Award podczas Spanish Actors Union (rola Manueli Velasco)
- Nagroda Specjalna podczas Turia Awards (najlepszy film)
2007
- Nagrody w kategoriach najlepszy film, najlepsza aktorka (Manuela Velasco), najlepszy reżyser podczas Sitges – Catalonian International Film Festival
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Recenzja filmu [REC] autorstwa Tomasza Lady, Tele Tydzień – dział Nowości DVD (str. 27), nr 4, wyd. 19 stycznia 2009 r.
- ↑ Exclusiva: Teaser poster de REC 2, aullidos.com, dostęp 2010-08-09. (hiszp.)
- ↑ REC 2 według Internet Movie Database (IMDb), dostęp 2009-03-12. (ang.)