Michał Zieliński (piłkarz)

Michał Zieliński piłkarską karierę rozpoczynał w Concordii Knurów na której treningi zaczął uczęszczać w drugiej klasie szkoły podstawowej^[1]. Następnie przez pół roku trenował w Naprzodzie Żernica^[2]. Przed rundą wiosenną sezonu 2002/2003 powrócił do grającej w czwartej lidze Concordii^[2]. W spotkaniu 17 kolejki (pierwotnie osiemnastej), rozegranej pod koniec marca 2003 roku, zdobył swojego pierwszego gola w jej barwach, zapewniając zwycięstwo 1:0 w domowym meczu z Bobrekiem Karb Bytom^[3]. Do końca rozgrywek strzelił również bramki w pojedynku z Czarnymi Sosnowiec (ustalając końcowy wynik na 3:1) oraz w meczu przeciwko Victorii Częstochowa^[3]. W sezonie 2002/2003 Concordia uplasowała się na wysokim czwartym miejscu w tabeli^[3][4]. Dotarła również do ćwierćfinału Pucharu Polski grupy Zabrze, gdzie odpadła po porażce 0:1 ze Społem Zabrze^[5].

Występy w sezonie 2003/2004 Zieliński rozpoczął od meczu pierwszej kolejki czwartej ligi z KS Częstochowa, w którym w siódmej minucie wpisał się na listę strzelców i otworzył wynik pojedynku^[6]. W drugiej połowie Concordia w przeciągu osiemnastu minut straciła cztery gole i przegrała 1:4^[6]. Do końca rozgrywek Zieliński stanowił o sile ofensywnej swojego zespołu – zdobył 16 z 32 bramek strzelonych przez knurowską drużynę^[7]. Ważne trafienia zaliczył m.in. w spotkaniach z Lotnikiem Kościelec (gol w 90 minucie z rzutu karnego na wagę zwycięstwa 1:0)^[6] oraz Czarnymi Sosnowiec (dwie bramki w wygranym pojedynku 2:1)^[6]. W meczu ostatniej kolejki z Szombierkami Bytom popisał się hat-trickiem^[6]. Pomimo ambitnej gry Concordii, klub na koniec sezonu uplasował się na 15. miejscu w tabeli (wyprzedził jedynie drużynę Unii Strzemieszyce) i spadł do ligi okręgowej^[8].

W sezonie 2004/2005 Zieliński nadal był mocnym ogniwem Concordii. Jego klub w rundzie jesiennej wyrażał duże aspiracje na powrót do czwartej ligi – zajmował drugie miejsce w tabeli^[9]. Wiosną spisywał się dobrze – zgromadził trzy punkty więcej niż jesienią, jednak rywale również ich nie gubili^[9]. Ostatecznie Concordia uplasował się na czwartym miejscu w lidze i nie uzyskała promocji^[10]. W kolejnych rozgrywkach nadal regularnie pojawiał się na boisku. Jego klub znów aktywnie walczył o wygranie ligi okręgowej, jednak po raz kolejny nie wywalczył awansu i uplasował się na trzecim miejscu, tracąc czternaście punktów do zwycięzcy, Gazobudowy Zabrze^[11]. W styczniu 2006 roku zainteresowanie jego pozyskaniem wyrażała Polonia Bytom, jednak działacze nie doszli do porozumienia w sprawie warunków transferu^[12]. W rundzie jesiennej sezonu 2006/2007 Zieliński nadal grał w Concordii^[13].

24 stycznia 2007 roku Zieliński został wypożyczony na pół roku z opcją transferu definitywnego do Polonii Bytom^[14]. Wcześniej zainteresowanie jego pozyskaniem wyrażał również Górnik Zabrze^[14]. W bytomskim zespole oficjalnie zadebiutował 10 marca w spotkaniu drugiej ligi z ŁKS-em Łomża^[15]. Na boisku pojawił się w 61 minucie, zmieniając Rafała Jabłońskiego^[15]. Jego zespół przegrał 2:3^[15]. Przez następne dwa miesiące nie wystąpił w żadnym meczu^[16]. Na początku czerwca zdobył swoją pierwszą bramkę w barwach Polonii, pokonując bramkarza Piasta Gliwice i zapewniając swojej drużynie zwycięstwo 3:2. Łącznie w sezonie 2006/2007 wystąpił w pięciu meczach w których strzelił jednego gola^[16]. Jego zespół zajął w tabeli trzecią lokatę, jednak w związku z dodatkową degradacją z Orange Ekstraklasy Arki Gdynia i Górnika Łęczna, awans wywalczyły bezpośrednio także zespoły z trzeciego i czwartego miejsca^[17][18]. Latem stał się definitywnie piłkarzem Polonii.

28 lipca 2007 roku Zieliński zadebiutował w I lidze, grając w drugiej połowie przegranego 1:2 spotkania z Jagiellonią Białystok^[19]. Dwa tygodnie później, w meczu trzeciej kolejki z Cracovią, pojawił się a boisku w 62 minucie za Jacka Trzeciaka i chwilę później strzelił gola^[20]. Był o jego pierwsze trafienie na boiskach Ekstraklasy. Bramka dała Polonii pierwsze ligowe zwycięstwo w sezonie^[21]. Na początku października strzelił dwa gole w pojedynku z wicemistrzem Polski, GKS-em Bełchatów. Pierwszy z nich był szczególnej urody – po podaniu Grzegorza Podstawka z lewego skrzydła, Zieliński przyjął piłkę, stojąc tyłem do bramki, odwrócił się i ekwilibrystycznym strzałem z półwoleja zza linii pola karnego, lobując zupełnie zaskoczonego bramkarza GKS-u Bełchatów – Łukasza Sapelę, umieścił piłkę w siatce^[22]. Następnie regularnie pojawiał się na boisku^[23], jednak do końca sezonu zdołał zdobyć tylko jedną bramkę – w ostatniej kolejce w spotkaniu z Legią Warszawą^[24]. W grudniu interesował się nim grecki AEK Ateny^[25], jednak do transfer nie doszło. Łącznie zagrał w 36 pojedynkach w których strzelił pięć goli^[23]. Polonia przez całe rozgrywki grała słabo i w tabeli uplasowała się na trzynastym miejscu, mając zaledwie dwa punkty przewagi nad strefą spadkową^[26].

W pierwszych dwóch meczach sezonu 2008/2009 Zieliński wyszedł w podstawowym składzie^[27]. Następnie, utracił miejsce w pierwszej jedenastce^[27]. Nie był również skuteczny – jesienią nie zdobył żadnej bramki^[27]. Zagrał również w jednym spotkaniu Młodej Ekstraklasy z Arką Gdynia, w którym strzelił gola^[27]. Rundę wiosenną rozpoczął od strzelenia gola na wagę remisu w pojedynku z Wisłą Kraków. Później do siatki rywali trafiał jeszcze trzykrotnie^[27]. W kolejnych rozgrywkach Zieliński grę w podstawowym składzie przeplatał występami w końcówkach spotkań^[28]. W sezonie 2009/2010 zdobył jedną bramkę w Ekstraklasie – w grudniowym spotkaniu z GKS-em Bełchatów^[29]. Pod koniec stycznia 2010 roku został przesunięty do zespołu Młodej Ekstraklasy^[30]. Powodem tej decyzji było naruszenie przepisów związanych ze zmianą barw klubowych oraz niewypełnianie warunków kontraktowych^[31]. Razem z Rafałem Grzybem, również zawieszonym przez Polonię, poprosił drugiego trenera o rozpisanie indywidualnego planu treningowego^[32]. Poza tym ćwiczył też z zespołem Młodej Ekstraklasy^[32].

3 lutego 2010 roku podpisał trzyletnią umowę z Koroną Kielce^[33], która początkowo miała obowiązywać od 1 lipca^[34]. Trener świętokrzyskiego zespołu, Marcin Sasal wyraził jednak chęć sprowadzenia napastnika jeszcze przed rozpoczęciem rundy wiosennej^[35]. Działacze obu klubów zaczęli negocjacje w tej sprawie^[35]. Wiceprezes Korony Jarosław Niebudek stwierdził, że nie zamierza płacić za piłkarza, który za kilka miesięcy będzie mógł przyjść za darmo (nieoficjalnie wiadomo, że bytomianie chcieli za Zielińskiego 200 tys. zł^[35])^[36]. Zaproponował w zamian Łukasza Nawotczyńskiego^[35]. Inną opcją było również zamienienie wypożyczonego do końca sezonu do Polonii Tomasza Nowaka. Propozycje nie interesowały jednak bytomskiej drużyny^[35]. Jej dyrektor Cezariusz Zając powiedział, że klub nie potrzebuje kolejnego obrońcy, zaś Nowaka może wykupić za 200 tys^[35]. Ostatecznie po wielu negocjacjach obu drużynom udało się dojść do porozumienia i 10 lutego Zieliński został zawodnikiem Korony^[37]. Pomógł w tym również on sam, gdyż zgodził się na wcześniejsze rozwiązanie kontraktu z klubem z Bytomia^[38][39].

Zieliński rozpoczął treningi w Kielcach – nie dołączył do przebywających na obozie w Turcji piłkarzy Korony. Zagrał natomiast w dwóch meczach sparingowych zespołu Młodej Ekstraklasy. W przegranym 1:5 spotkaniu z Wisłą Kraków zdobył honorowego gola^[40], zaś w wygranym pojedynku ze Stalą Mielec strzelił jedną z czterech bramek^[41]. 19 lutego na gali Korony w Hali Legionów został oficjalnie zaprezentowany jako piłkarz Korony. Otrzymał koszulkę z numerem 19, którą w rundzie jesiennej nosił Paweł Buśkiewicz. 27 lutego zadebiutował w Koronie, wchodząc na boisko pod koniec spotkania z Jagiellonią Białystok za Ediego Andradinę^[42]. W kolejnej kolejce, w meczu ze swoim byłym klubem – Polonią Bytom – Zieliński na murawie pojawił się na początku drugiej połowy, a w 85 minucie otrzymał czerwoną kartkę za faul na Marcinie Radzewiczu^[43]. Korona odwołała się w tej sprawie do Komisji Ligi^[44], która pozytywnie rozpatrzyła sprawę i anulowała karę^[45]. 17 marca Zieliński strzelił swoją pierwszą bramkę dla Korony w wygranym 3:1 spotkaniu pucharu Polski z Jagiellonią Białystok w którym pewnym strzałem po ziemi pokonał bramkarza rywali, Rafała Gikiewicza^[46]. Do końca sezonu, w którym Korona uplasowała się ostatecznie na szóstym miejscu^[47], Zieliński nie grał regularnie, gdyż na pozycji napastników występowali najczęściej Krzysztof Gajtkowski i Maciej Tataj.

Na początku sierpnia 2010 roku Zieliński miał przejść do KSZO Ostrowiec Św. Działacze kieleckiego klubu prowadzili rozmowy w sprawie transferu^[48]. Nie doszli jednak do porozumienia, dlatego Zieliński zasilił na zasadzie wypożyczenia z opcją transferu definitywnego GKS Katowice^[49]. W sezonie 2010/2011 rozegrał w jego barwach 19 meczów i strzelił pięć goli. W marcu 2011 przeszedł operację pachwiny, przez co pauzował ponad miesiąc^[50]. Latem powrócił do Korony i w pierwszym oficjalnym meczu zdobył bramkę – strzelając gola w 90 minucie spotkania z Cracovią zapewnił kieleckiej drużynie zwycięstwo 2:1^[51].

Pod koniec 2008 roku selekcjoner reprezentacji Polski, Leo Beenhakker powołał kadrę na towarzyskie spotkanie z Serbią^[52]. Znaleźli się w niej głównie zawodnicy z ligi polskiej^[53]. Dawid Nowak, napastnik GKS-u Bełchatów kilka dni przed wyjazdem w meczu z Legią Warszawa mocno stłukł udo i musiał pozostać w domu. W jego miejsce został desygnowany Zieliński^[54][55]. 10 grudnia zagrał w drugiej połowie sparingowego spotkania z Antalyasporem^[56][57]. Dwa dni później zadebiutował w kadrze w towarzyskim meczu z Serbami, w którym pojawił się na boisku w 83 minucie, zmieniając Macieja Małkowskiego^[58][59]. Polacy wygrali 1:0 po ładnym strzale Rafał Boguskiego na początku drugiej połowy^[60]. Do tej pory był to jedyny występ Zielińskiego w reprezentacji^[61].

Mecze w reprezentacji
#	Data	Miasto	Przeciwnik	Wynik	Rozgrywki
1.	14.12.2008	Antalya	Serbia	1:0	towarzyski

(stan na koniec sezonu 2010/2011)^[2]

• Michał Zieliński (piłkarz) w bazie 90minut.pl (pol.)
• Michał Zieliński (piłkarz) w bazie National Football Teams (ang.)