Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Wikipedia

Luigi Nono: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
kat.
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1:
{{dopracować|źródła=2009-10}}
{{BiogramArtysta muzyczny infobox
|imięnazwa i nazwisko = Luigi Nono
|imięnazwa oryginalna i nazwisko org =
|grafikazdjęcie = Luigi Nono (1979).jpg
|opis grafikizdjęcia = Luigi Nono (1979)
|podpis alt zdjęcia =
|dataimię urodzeniai nazwisko = [[29 stycznia]] [[1924]]
|pseudonim =
|miejsce urodzenia = [[Wenecja]]
|data śmierci urodzenia = [[829 maja]]stycznia [[1990]]1924
|miejsce śmierci urodzenia = [[Wenecja]]
|pochodzenie = [[Włosi|włoskie]]
|miejsce spoczynku = cmentarz San Michele (Wenecja)
|zawóddata śmierci = 8 maja = kompozytor1990
|odznaczenia miejsce śmierci = [[Wenecja]]
|commons instrument =
|www typ głosu =
|gatunek = [[muzyka poważna]], [[muzyka współczesna]]
|zawód = [[kompozytor]], [[pedagog]]
|aktywność =
|wydawnictwo =
|powiązania =
|współpracownicy =
|wyróżniony instrument =
|zespół =
|odznaczenia =
|faksymile =
|opis faksymile =
|commons = Category:Luigi Nono
|www =
}}
[[FilePlik:Home of Luigi Nono, Zattere al ponte Longo, Dorsoduro, Venice, Italy -Plaque.jpg|thumb|]]
'''Luigi Nono''' (ur. [[29 stycznia]] [[1924]] r. w [[Wenecja|Wenecji]], zm. [[8 maja]] [[1990]] rtamże<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Nono, Luigi |data dostępu = 2024-09-13 |opublikowany = Polska Biblioteka Muzyczna |url = https://polskabibliotekamuzyczna.pl/encyklopedia/nono-luigi/ w|język Wenecji= pl}}</ref>) – [[Włochy|włoski]] [[kompozytor]] [[Awangarda (sztuka)|awangardowy]]<ref name=":0" />, znany z radykalnego podejścia do tworzywa muzycznego i polityki. Od 19521953 aktywny członek [[Komunizm|komunistycznej]] partii Włoch<ref name=":0" />.
 
== Życiorys ==
Nono pochodził z bogatej, weneckiej rodziny mieszczańskiej. Choć studiował kompozycję, ukończył studia prawnicze<ref name=":0" />. Już w czasie studiów zapoznał się z radykalnymi ideami politycznymi oraz awangardowymi kierunkami w muzyce. W szczególności istotnymistotne było jego spotkanie z [[Federico García Lorca|Federikiem Garcią Lorcą]], komunizującym poetą, do wierszy którego Nono napisał szereg pieśni i utworów chóralnych.
 
W 1950 brał udział w letnich[[Międzynarodowe kursachLetnie muzycznychKursy Nowej Muzyki w [[DarmstadtDarmstadcie|Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie]], w czasie których poznał [[Pierre Boulez|Bouleza]] i [[Karlheinz Stockhausen|Stockhausena]] (później wykładał na tych kursach, jego uczniem był m.in. [[Bogusław Schaeffer]]<ref name=":0" />). Obaj kompozytorzy wywarli olbrzymi wpływ na Nono. W tym samym roku nastąpiła premiera pierwszej kompozycji NonoNona – orkiestralnychorkiestrowych [[Wariacje|wariacji]] na tematy z [[Arnold Schönberg|Arnolda Schönberga]]<ref name=":0" />. W 1952 Nono włączył się w ruch [[muzyka elektroniczna|muzyki elektronicznej]]. W 1954 poznał córkę Schönberga Nurię, z którą ożenił się rok później.
 
== Twórczość ==
Spośród ponad sześćdziesięciu dzieł, jakie zostawił po sobie Nono, wiele ma charakter wielce innowacyjny i często rewolucyjny. W utworze ''Il Canto Sospeso'' z 1956 tekst rozpisany jest na głosy już nie zdanie po zdaniu, nawet nie słowo po słowie, lecz z podziałem na sylaby. ''Intolleranza 1960'' i ''Al gran sole carico d'amore'' z 1975 (wystawione przy współpracy z Moskiewskim Teatrem na Tagance) to dzieła o wielkiej formie – zbliżonej do [[oratorium]] i wypełnione radykalnymi, komunizującymi tekstami. W latach osiemdziesiątych Nono zwrócił się w stronę eksperymentów sonicznych, w których dźwięki powstają przez transformacje dźwięków wydobywanych przez tradycyjne instrumenty, przyjmując niecodzienne barwy. U schyłku życia, pod wpływem [[Giacinto Scelsi|Giacinta Scelsiego]] zwrócił się w stronę bardziej mistycznej muzyki, jednocześnie rozwijając zainteresowania budową przestrzeni muzycznej. Do najwybitniejszych dzieł z tego okresu należy ''No hay caminos, hay que caminar ... Andrej Tarkowskij'' na siedem niezależnych, rozmieszczonych przestrzennie orkiestr.▼
Spośród ponad sześćdziesięciu dzieł, jakie zostawił po sobie Nono, wiele ma charakter wielce innowacyjny i często rewolucyjny. W utworze ''Il Canto Sospeso'' z 1956 tekst rozpisany jest na głosy już nie zdanie po zdaniu, nawet nie słowo po słowie, lecz z podziałem na sylaby. Teksty użyte w kompozycji zostały zaczerpnięte z listów uczestników włoskiego ruchu oporu<ref name=":0" />. W 1958 powstała instrumentalna ''Composizione no. 2. Diario polacco ’58'', napisana po wizycie Nona w Polsce<ref name=":0" />.
 
''Intolleranza 1960'' i ''Al gran sole carico d'amore'' z 1975 (wystawione przy współpracy z Moskiewskim Teatrem na Tagance) to dzieła o wielkiej formie – zbliżonej do [[oratorium]] i wypełnione radykalnymi, komunizującymi tekstami. Ten okres w twórczości Nona obejmuje eksperymenty w zakresie muzyki elektronicznej<ref name=":0" />.
 
▲Spośród ponad sześćdziesięciu dzieł, jakie zostawił po sobie Nono, wiele ma charakter wielce innowacyjny i często rewolucyjny. W utworze ''Il Canto Sospeso'' z 1956 tekst rozpisany jest na głosy już nie zdanie po zdaniu, nawet nie słowo po słowie, lecz z podziałem na sylaby. ''Intolleranza 1960'' i ''Al gran sole carico d'amore'' z 1975 (wystawione przy współpracy z Moskiewskim Teatrem na Tagance) to dzieła o wielkiej formie – zbliżonej do [[oratorium]] i wypełnione radykalnymi, komunizującymi tekstami. W latach osiemdziesiątych Nono zwrócił się w stronę eksperymentów sonicznych, w których dźwięki powstają przez transformacje dźwięków wydobywanych przez tradycyjne instrumenty, przyjmując niecodzienne barwy. U schyłku życia, pod wpływem [[Giacinto Scelsi|Giacinta Scelsiego]] zwrócił się w stronę bardziej mistycznej muzyki, jednocześnie rozwijając zainteresowania budową przestrzeni muzycznej. Do najwybitniejszych dzieł z tego okresu należy ''No hay caminos, hay que caminar ... Andrej Tarkowskij'' na siedem niezależnych, rozmieszczonych przestrzennie orkiestr.
 
== Dorobek kompozytorski ==
Linia 73 ⟶ 92:
|-----
| align="center" | 1953
| ''Il mantello rosso (Der rote Mantel)''
| [[Suita]] orkiestralna
|-----
Linia 189 ⟶ 208:
| Utwór chóralny
|-----
| align="center" | 1974 || ''Per Paul Dessau''
| Muzyka elektroniczna
|-----
Linia 255 ⟶ 274:
|-----
| align="center" | 1987
| ''Post-Prae-ludium No. 1 "per Donau"''
| Muzyka elektroniczna w połączeniu z akustyczną
|-----
Linia 265 ⟶ 284:
| Utwór na skrzypce i live electronics
|-----
| align="center" |
| ''Il mantello rosso (Der rote Mantel)''
| [[Balet]]
|}
 
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
 
== Linki zewnętrzne ==
* [https://polskabibliotekamuzyczna.pl/encyklopedia/nono-luigi/ Luigi Nono w Polskiej Bibliotece Muzycznej]
 
{{Darmstadzkie Kursy Nowej Muzyki (Darmstädter Ferienkurse)}}
 
{{Kontrola autorytatywna}}
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Nono, Luigi}}
[[Kategoria:LudzieArtyści związani z Wenecją]]▼
[[Kategoria:Włoscy kompozytorzy]]
▲[[Kategoria:Ludzie związani z Wenecją]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1924]]
[[Kategoria:Zmarli w 1990]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Wenecji]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Luigi_Nono”