Huor: Różnice pomiędzy wersjami

Wraz z bratem przez pewien czas wychowywał się w [[Brethil]]u, u wuja [[Haldir (wódz Haladinów)|Haldira]]. Mimo młodego wieku (13 lat), wziął udział w jednej z bitew [[Haladinowie|Haladinów]] z [[ork]]ami. Podczas tejże walki, obaj bracia zostali odcięci do reszty swoich towarzyszy. Musieli uciekać przed orkami aż do [[Bród|brodu]] [[Brithiach]]. Nie dostali się do niewoli, bowiem pomocy udzielił im [[Ulmo|Ulmo]]. ''Gęsta mgła uniosła się znad rzeki i ukryła ściganych przed wzrokiem wrogów, dzięki czemu uciekli'' {{ref|2}} do [[Dimbar]]u. Błąkających się wśród pustkowi i szczytów [[Crissaegrim]]u, wypatrzyły orły [[Thorondor]]a i zaniosły do [[Gondolin]]u. Tam przez blisko rok Huor i [[Húrin]], przebywali otoczeni opieką oraz życzliwością króla [[Turgon]]a. Ostatecznie jednak wyprosili u monarchy by ich wypuścił. Obaj złożyli przysięgę, iż nie wyjawią nikomu położenia Gondolinu i orły zaniosły ich do [[Dor-lómin]]u. W następnych latach, po powrocie do domu, Huor niewątpliwie oczestniczył w walkach z wojskami [[Morgoth]]a.

Wyróżniał się wzrostem i był jednym z najwyższych ludzi swoich czasów.

 

Jego synem ([[pogrobowiec|pogrobowcem]]) był [[Tuor]].