Ewald Cebula: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
"przymusowo wcielony" to pleonazm Znacznik: Wycofane |
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz opis) |
||
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
Linia 14:
|numer w klubie =
|kariera juniorska =
|kariera seniorska = ! 1928–1939 ! [[Śląsk Świętochłowice (piłka nożna)|Śląsk Świętochłowice]] ! 27 ! 7<ref group="uwaga">Bilans dotyczy tylko sezonów 1935–1936.</ref>
!
!
!
!
|kariera reprezentacyjna = ! 1939–1952 ! {{flaga|PRL}} [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|Polska]] ! 5 ! 0
|kariera trenerska = ! 1952–1954 ! [[Ruch Chorzów|Unia Chorzów]]
! 1953 ! [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|Polska]] (asystent)
! 1954 !
!
! 1957–1958 !
! 1959 ! [[Ruch Chorzów]]
! 1960 !
! 1961 !
!
! 1962–1963 ! [[Górnik Zabrze]]
! 1963 !
|medale =
|odznaczenia =
Linia 43 ⟶ 41:
Wystąpił w pięciu oficjalnych meczach reprezentacji Polski, a także w jednym meczu reprezentacji olimpijskiej. Był jednym z nielicznych reprezentantów, którzy grali w kadrze przed i po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]]; debiutował w [[1939]] (w meczu ze [[Szwajcaria|Szwajcarią]]), tuż przed wybuchem wojny wystąpił jeszcze w zwycięskim meczu z [[Węgry|Węgrami]] (mecz ten jest uznawany za jeden z najlepszych występów drużyny polskiej w okresie międzywojennym).
W [[1942]] jako
Kontynuował karierę reprezentacyjną po wojnie – [[1948]] grał przeciw [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], [[1952]] przeciw [[Bułgaria|Bułgarom]] i [[Węgry|Węgrom]]. Również w [[1952]] wystąpił na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952|igrzyskach olimpijskich w Helsinkach]]; brał udział w wygranym meczu z [[Francja|Francją]], nie zagrał z [[Dania|Duńczykami]] (Polska odpadła po porażce 0:2).
Grał w [[Śląsk Świętochłowice (piłka nożna)|Śląsku Świętochłowice]] do [[1948]] oraz [[Ruch Chorzów|Ruchu Chorzów]]. Z Ruchem zdobył dwukrotnie mistrzostwo Polski jako piłkarz ([[1951]] i [[1952]]); tytuł z roku 1951 został jednak przyznany przez [[Polski Związek Piłki Nożnej|związek piłkarski]] nie za wygranie ligi, ale za zdobycie [[Puchar Polski w piłce nożnej mężczyzn|Pucharu Polski]]. W 1952 Cebula poprowadził zespół do tytułu nie tylko jako piłkarz, był również grającym trenerem; jest to, jak na razie, jedyny przypadek zdobycia mistrzostwa Polski przez trenera-piłkarza.
Jako trener Ruchu Chorzów zdobył także mistrzostwo w [[1953]], tym razem już nie występując na boisku; przez krótki czas prowadził Ruch ponadto w sezonie mistrzowskim [[1960]], w przerwie pracy dwóch Węgrów – [[János Steiner|Jánosa Steinera]] i [[Lajos Szolar|Lajosa Szolara]].
Linia 53 ⟶ 51:
Ponadto dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski jako trener [[Górnik Zabrze|Górnika Zabrze]]; w sezonie [[1963]], kiedy m.in. wprowadził do zespołu nastoletniego [[Włodzimierz Lubański|Włodzimierza Lubańskiego]] i [[1964]] – tego sezonu nie dokończył; rozpoczynał pracę jako samodzielny trener, następnie współpracował z [[Feliks Karolek|Feliksem Karolkiem]] i [[Hubert Skolik|Hubertem Skolikiem]], wreszcie cała trójkę zastąpił Węgier [[Ferenc Farsang]] w połowie sezonu.
Jako jeden z trenerów [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] (wraz z [[Tadeusz Foryś|T. Forysiem]]) przyczynił się do legendarnego zwycięstwa 2:1 nad [[Reprezentacja Związku
W 1995 roku otrzymał tytuł ''honorowego członka [[Polski Związek Piłki Nożnej|PZPN]]-u''.
[[Plik:Ewald Cebula grób.jpg|mały|upright|Grób Ewalda Cebuli na cmentarzu przy ul. Szpitalnej w Świętochłowicach]]
== Uwagi ==
Linia 75:
{{SORTUJ:Cebula, Ewald}}
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Świętochłowicach]]
[[Kategoria:Reprezentanci Polski w piłce nożnej]]
[[Kategoria:Piłkarze nożni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952]]
[[Kategoria:Piłkarze Śląska Świętochłowice]]
[[Kategoria:Piłkarze Ruchu Chorzów]]
|