Zygmuntowskie czasy

Zygmuntowskie czasy: powieść z roku 1572 – powieść historyczno-obyczajowa autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego z 1846 roku.

Zygmuntowskie czasy

Autor	Józef Ignacy Kraszewski
Tematyka	czasy Zygmunta Augusta
Typ utworu	powieść historyczno-obyczajowa
Data powstania	1845
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Warszawa
Język	polski
Data wydania	1846
Wydawca	S. Orgelbrand
Teksty w Wikiźródłach

Po raz pierwszy opublikowana w 4-tomowym wydaniu przez Orgelbranda w Warszawie; nowe, poprawione czterotomowe wydanie wyszło w 1873 r. u Gubrynowicza i Schmidta we Lwowie^[1].

Pierwsza znacząca powieść pisarza, której głównym wątkiem fabularnym są dramatyczne losy Stasia Sołomereckiego, prześladowanego przez stryja czyhającego na jego majątek. Na tle przygód bohatera autor ukazał rozmaite środowiska ówczesnej Polski: krakowskich mieszczan, żaków i żebraków, dwory magnackie, a także dwór królewski w Knyszynie. W powieści zawarto krytykę pod adresem możnowładców rywalizujących o wpływ na ciężko chorego króla Zygmunta Augusta^[2].

Po wydaniu utworu zwolennicy gloryfikacji dziejów narodowych wytykali autorowi brak apoteozy przeszłości^[2]. Mimo dużej popularności w kraju, dotychczas nie odnotowano żadnych przekładów tej powieści na języki obce^[1].

Utwór był kilkakrotnie przerabiany, głównie na użytek młodzieży, m.in. przez Artura Oppmana jako Przygody żaka^[2], i osobno publikowany (1899, 1900, 1905, 1913)^[1].