Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Yanina Wickmayer

belgijska tenisistka

Yanine Wickmayer (ur. 20 października 1989 w Lier) – belgijska tenisistka.

Yanina Wickmayer
Ilustracja
Państwo

 Belgia

Data i miejsce urodzenia

20 października 1989
Lier

Wzrost

182 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2004

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Ann Devries

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

5 WTA, 1 WTA 125K, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

12 (19 kwietnia 2010)

Australian Open

4R (2010, 2015)

Roland Garros

3R (2010, 2011, 2016)

Wimbledon

4R (2011)

US Open

SF (2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4 WTA, 1 WTA 125K, 17 ITF

Najwyżej w rankingu

61 (11 września 2023)

Australian Open

2R (2010, 2013)

Roland Garros

2R (2017)

Wimbledon

2R (2009, 2013, 2016)

US Open

2R (2023)

Strona internetowa

Kariera tenisowa

edytuj

Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Jest jedną z najwyżej klasyfikowanych belgijskich tenisistek w rankingu WTA. Ma na swoim koncie czternaście zwycięstw singlowych i siedemnaście deblowych w zawodach ITF. Od 2007 roku jest reprezentantką Belgii w Pucharze Billie Jean King. Do jej największych sukcesów w Pucharze Federacji należy zwycięstwo z Ukrainką Aloną Bondarenko. Swój debiut w turnieju wielkoszlemowym odnotowała w 2008 roku podczas French Open, gdzie przegrała już w pierwszej rundzie. Najlepszy wynik w turnieju Wielkiego Szlema odniosła w 2009 roku podczas US Open, gdy doszła do półfinału, w którym uległa Caroline Wozniacki 6:3, 6:3

Pierwsze zwycięstwo w cyklu WTA Tour odniosła podczas turnieju Estoril Open 2009, pokonując w finale Rosjankę Jekaterinę Makarową 7:5, 6:2. Drugi wygrany turniej rangi WTA Tour miał miejsce w tym samym roku w Linz. Natomiast kolejny triumf odniosła na początku 2010 roku w ASB Classic, gdzie w finale pokonała wyżej notowaną Flavię Pennettę.

W końcu sezonu 2009 została ukarana przez własną federację roczną dyskwalifikacją za unikanie kontroli antydopingowej. Z pozwem przeciw temu orzeczeniu zwróciła się do belgijskiego sądu, który zawiesił wykonanie nałożonej kary do momentu rozpoznania skargi.

Na czwarty triumf Belgijka czekała do września 2015 roku, wygrywając turniej w Tokio, w finale którego pokonała Magdę Linette.

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A Q2 1R 4R 2R 1R 3R 2R 4R 1R 1R Q2 Q1 Q2 A A A 1R 0 / 10 10 – 10
French Open A A 1R 2R 3R 3R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 1R Q1 Q1 A A Q2 0 / 11 8 – 11
Wimbledon A A 1R 1R 3R 4R 3R 1R 2R 1R 1R 2R 3R 2R NH A 2R 1R 0 / 14 13 – 14
US Open A A 1R SF 4R 2R 2R 1R 1R 2R 1R 2R 1R Q2 1R A Q2 2R 0 / 13 13 – 13
Ranking na koniec roku 534 221 69 16 23 26 23 59 67 49 52 112 113 152 165 339 328 74 0 / 48 44 – 48

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R 2R 1R A 2R 1R 1R 1R 1R A A A A A A 1R 0 / 9 2 – 9
French Open A A 1R 1R A A 1R A 1R 1R 1R 2R A A 1R A A A 0 / 8 1 – 8
Wimbledon A A A 2R 1R A 1R 2R 1R A 2R A A A NH A 1R A 0 / 7 4 – 7
US Open A A 1R 1R 1R A A 1R 1R A 1R A A A A A 1R 2R 0 / 8 1 – 8
Ranking na koniec roku 363 145 149 89 168 183 1123 122 207 902 139 142 142 94 99 310 154 71 0 / 32 8 – 32

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A 1R A A A A A A A A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 1 0 – 1

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 11 (5–6)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 9 czerwca 2008 Birmingham Trawiasta Ukraina  Kateryna Bondarenko 6:7(7), 6:3, 6:7(4)
Zwyciężczyni 1. 8 maja 2009 Estoril Ceglana Rosja  Jekatierina Makarowa 7:5, 6:2
Finalistka 2. 20 czerwca 2009 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Tajlandia  Tamarine Tanasugarn 3:6, 5:7
Zwyciężczyni 2. 18 października 2009 Linz Twarda (hala) Czechy  Petra Kvitová 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 3. 9 stycznia 2010 Auckland Twarda Włochy  Flavia Pennetta 6:3, 6:2
Finalistka 3. 8 stycznia 2011 Auckland Twarda Węgry  Gréta Arn 3:6, 3:6
Finalistka 4. 15 stycznia 2012 Hobart Twarda Niemcy  Mona Barthel 1:6, 2:6
Finalistka 5. 17 czerwca 2012 Bad Gastein Ceglana Francja  Alizé Cornet 5:7, 6:7(1)
Finalistka 6. 5 stycznia 2013 Auckland Twarda Polska  Agnieszka Radwańska 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 4. 20 września 2015 Tokio Twarda Polska  Magda Linette 4:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 5. 24 lipca 2016 Waszyngton Twarda Stany Zjednoczone  Lauren Davis 6:4, 6:2

Gra podwójna 6 (4–2)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 19 czerwca 2009 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Holandia  Michaëlla Krajicek Włochy  Sara Errani
Włochy  Flavia Pennetta
4:6, 7:5, 11–13
Zwyciężczyni 1. 20 października 2013 Luksemburg Twarda (hala) Liechtenstein  Stephanie Vogt Niemcy  Kristina Barrois
Francja  Laura Thorpe
7:6(2), 6:4
Zwyciężczyni 2. 23 lipca 2016 Waszyngton Twarda Rumunia  Monica Niculescu Japonia  Shūko Aoyama
Japonia  Risa Ozaki
6:4, 6:3
Finalistka 2. 15 września 2019 Zhengzhou Twarda Słowenia  Tamara Zidanšek Stany Zjednoczone  Nicole Melichar
Czechy  Květa Peschke
1:6, 6:7(2)
Zwyciężczyni 3. 25 września 2022 Seul Twarda Francja  Kristina Mladenovic Stany Zjednoczone  Asia Muhammad
Stany Zjednoczone  Sabrina Santamaria
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 4. 30 lipca 2023 Warszawa Twarda Wielka Brytania  Heather Watson Polska  Weronika Falkowska
Polska  Katarzyna Piter
6:4, 6:4

Finały turniejów WTA 125K series

edytuj

Gra pojedyncza 2 (1–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 10 listopada 2013 Tajpej Dywanowa (hala) Belgia  Alison Van Uytvanck 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 29 listopada 2015 Carlsbad Twarda Stany Zjednoczone  Nicole Gibbs 6:3, 7:6(4)

Gra podwójna 4 (1–3)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 3 marca 2018 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone  Taylor Townsend Stany Zjednoczone  Jennifer Brady
Stany Zjednoczone  Vania King
6:4, 6:4
Finalistka 1. 22 kwietnia 2018 Zhengzhou Twarda Wielka Brytania  Naomi Broady   Duan Yingying
  Wang Yafan
6:7(5), 3:6
Finalistka 2. 26 stycznia 2019 Newport Beach Twarda Stany Zjednoczone  Taylor Townsend Stany Zjednoczone  Hayley Carter
Stany Zjednoczone  Ena Shibahara
3:6, 6:7(1)
Finalistka 3. 2 marca 2019 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone  Taylor Townsend Czechy  Kristýna Plíšková
Rosja  Jewgienija Rodina
6:7(7), 4:6

Bibliografia

edytuj