Wojska lądowe

Nie mylić z: Wojska Lądowe (część polskich sił zbrojnych).

Wojska lądowe – rodzaj sił zbrojnych przeznaczony do wykonywania zadań operacyjnych przede wszystkim na obszarach lądowych.

Przykłady rodzajów wojsk lądowych:
piechota
wojska zmechanizowane
wojska pancerne
wojska powietrznodesantowe
artyleria
wojska inżynieryjne

Mają na celu obronę granic lądowych, bądź atak na terytorium nieprzyjaciela bezpośrednio tam wkraczając.

Składają się z wojsk operacyjnych, wojsk obrony terytorialnej oraz jednostek i instytucji podporządkowanych Dowództwu Wojsk Lądowych. Wojska operacyjne w czasie realizacji określonych przedsięwzięć alarmowych podporządkowywane mogą być dowództwu sojuszu. Wojska obrony terytorialnej, instytucje i jednostki centralne Dowództwa Wojsk Lądowych pozostają pod dowództwem narodowym.

W okresie pokoju wojska lądowe utrzymują jednostki, które po krótkotrwałym okresie przygotowania uczestniczyć mogą w przezwyciężaniu sytuacji kryzysowych w ramach misji pokojowych, brać udział w przezwyciężaniu skutków klęsk żywiołowych i katastrof oraz w pomocy humanitarnej.

W okresie kryzysu, wykorzystując jednostki reagowania i część sił głównych zapewniają swobodę operacyjną osłaniają linie komunikacyjne, wspierają działania wojsk sojuszniczych, a poprzez rozwinięcie operacyjne i realizację zadań pogotowia operacyjnego przyczyniają się do deeskalacji napięcia lub przygotowują do prowadzenia operacji obronnej.

W okresie wojny (konfliktu), po przeprowadzeniu mobilizacji osiągają gotowość bojową i biorą udział w zachowaniu bądź przywróceniu integralności terytorialnej państwa i sojuszu poprzez:

• obronę terytorium
• załamanie natarcia przeciwnika i odzyskanie utraconego terytorium
• osłonę rejonów i obiektów w głębi, ochronę linii komunikacji utrzymanie swobody operacyjnej