Wilgotnica cytrynowozielonawa
Wilgotnica cytrynowozielonawa (Hygrocybe citrinovirens (J.E. Lange) Jul. Schäff.) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[2].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
wilgotnica cytrynowozielonawa |
| Nazwa systematyczna | |
| Hygrocybe citrinovirens (J.E. Lange) Jul. Schäff Ber. dt. bot. Ges. 27: 222 (1947) | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
 | |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrocybe, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[2].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1923 r. Jakob Emmanuel Lange nadając mu nazwę Camarophyllus citrinovirens. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1947 r. Julius Schäffer[2].
- Camarophyllus citrinovirens J.E. Lange 1923
- Godfrinia brevispora (F.H. Møller) Herink 1958
- Godfrinia citrinovirens (J.E. Lange) Herink 1958
- Hygrocybe brevispora F.H. Møller 1945
- Hygrophorus brevisporus (F.H. Møller) P.D. Orton 1960
- Hygrophorus citrinovirens (J.E. Lange) Konrad & Maubl.
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako wilgotnica krótkozarodnikowa[4] i wilgotnica sucha[5].
Morfologia
edytujŚrednicy od 2 do 5 cm, młody – stożkowaty, później płasko rozłożony, ze stożkowato wypukłym garbkiem, na brzegu nieregularnie falisty, z wrośniętymi włókienkami, kruchy, siarkowożółty, o odcieniu od zielonkawego do oliwkowego[6]. U starszych okazów na szczycie często występuje domieszka barwy ochrowej. Brzeg często bywa porozrywany[7].
Gęste, szeroko wybrzuszone, przy trzonie wycięte, stosunkowo grube. Młody – białe, później żółtawozielonawe[6].
Wysokość od 6 do 10 cm, średnica od 5 do 10 mm, często podłużnie spłaszczony, u dołu zwężony, włóknisty, suchy, pusty, jasnocytrynowożółty z jasnozielonkawym odcieniem, u dołu białawy[6]
Kruchy, cienki, białawy[6]
Biały; zarodniki elipsoidalne, gładkie[7].
Występowanie i siedlisko
edytujWilgotnica cytrynowozielona notowana jest tylko w niektórych krajach Europy[8]. W Polsce jej rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane, prawdopodobnie nie jest rzadka i nie jest zagrożona[4]. Od 2014 r. w Polsce jest objęta ochroną częściową grzybów[9].
Rośnie od sierpnia do października na suchszych trawiastych zboczach, ale także na wilgotniejszych pastwiskach i łąkach, na skraju lasów iglastych i mieszanych[6].
Znaczenie
edytujPrawdopodobnie grzyb mikoryzowy[4]. Jest niejadalny[6].
Gatunki podobne
edytujWśród żółtych wilgotnic w Polsce występują: wilgotnica ostrostożkowata (Hygrocybe acutoconica), wilgotnica żółknąca (Hygrocybe chlorophana), wilgotnica cytrynowa (Hygrocybe citrina), tzw. wilgotnica papuzia (Gliophorus psittacinus), Hygrocybe russocoriacea. Wilgotnicę cytrynowozielonawą łatwo jednak od nich odróżnić po pewnych charakterystycznych cechach: ma białe blaszki, wysmukły trzon, suchą powierzchnię kapelusza i trzonu oraz duże cheilocystydy[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Hygrocybe citrinovirens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, 1985.
- ↑ a b c d e f Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ a b c B. Gumińska. Flora Polska (Flora of Poland). Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków 1997
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
- ↑ Dz.U. z 2014 r. poz. 1409 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów