Vinītaruci
Vinītaruci (wiet. Tý ni đa lưu chi, chiń. 毘尼多流支); zm. 594) – indyjsko-wietnamski mistrz thiền ze szkoły vinītaruci.
| Miejsce urodzenia |
południowe Indie |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
594 |
| Szkoła |
vinītaruci |
| Linia przekazu Dharmy zen |
|
| Nauczyciel | |
| Następca | |
| Zakon |
Życiorys
edytujPochodził z południowych Indii. Należał do kasty braminów. Już jako młody człowiek dążył do wyjścia poza konwencjonalny świat, wędrował po całych Indiach w poszukiwaniu oświecenia. Nie znalazłszy możliwości duchowego rozwoju w Indiach, udał się w podróż do wschodniej Azji.
Szóstego roku okresu Dajian za panowania dynastii Chen, czyli w 574 roku, Vinītaruci przybył do Chang’anu, ówczesnej stolicy północnych Chin. Był to okres, gdy cesarz Zhou Wudi z dynastii Zhou usiłował zniszczyć buddyzm. Następnie Vinītaruci odbył podróż na południe Chin, do ówczesnej południowej stolicy – Ye. W tym właśnie okresie Trzeci Patriarcha szkoły chan Jianzhi Sengcan ukrywał się w rejonie góry Sikong. Vinītaruci pragnął być jego uczniem. Po jakimś czasie ze względów na bezpieczeństwo, Sengcan nakazał mu udać się dalej na południe i przyjmować uczniów[1][2].
Vinītaruci dotarł do klasztoru Zhizhi (制止寺) w Guangzhou (廣州), gdzie przebywał przez sześć lat. Przetłumaczył wtedy kilka sutr na język chiński.
Trzeciego miesiąca w drugim roku okresu Daxiang za panowania dynastii Zhou, czyli w roku 580, Vinītaruci przybył do Wietnamu i zamieszkał w klasztorze Pháp Vân (chiń. 法雲寺 Fayun si) w wiosce Cổ Châu w prowincji Long Biên.
Vinītaruci zmarł w czternastym roku okresu Kaihuang za panowania dynastii Sui. Jego główny uczeń Pháp Hiền (法賢) skremował jego ciało i umieścił relikwie w wybudowanej stupie[3].
Spuścizna literacka
edytuj- Różnorodność karmicznej odpłaty (tłumaczenie)
- Dhāraṇī Sūtra (tłumaczenie)
Tekst Thiền uyển tập anh zawiera informację, że przetłumaczył także Gayāśīrṣasūtra, jednak została ona przetłumaczona przez mnicha nazwiskiem Dharmaprajñā.
Linia przekazu Dharmy zen
edytujPierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.
Nie wiadomo czy Pháp Hiền był nauczycielem Huệ Nghiêma
- 33/6/3. Huệ Nghiêm
- 34/7/4. Thanh Biện (zm. 686)
Bibliografia
edytuj- Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền uyển tập anh'. University of Hawai'i Press, Honolulu. 1997. Str. 481. ISBN 0-8248-1948-9
Przypisy
edytuj- ↑ Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. Str. 164
- ↑ Na pewno Vinitaruci nie był uczniem Trzeciego Patriarchy Sengcana. Późniejsi autorzy pragnąc połączyć wietnamski thiền z chińskim chanem połączyli te dwie postacie
- ↑ Cuong Tu Nguyen. Zen in Medieval Vietnam. A Study and Translation of the 'Thiền Uyển Tập Anh'. Str. 165