Ulica Miodowa w Krakowie
Ulica Miodowa – ulica w Krakowie na Kazimierzu oraz na Grzegórzkach (część na wschód od przepustu drogowego).
Stare Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Widok z ulicy Krakowskiej | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
729 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
50,052995°N 19,945522°E/50,052995 19,945522 |
Historia
edytujPomiędzy murami miasta Kazimierza a Wisłą biegła w średniowieczu droga podmurna. Po wyburzeniu kazimierskich murów miejskich w początkach XIX wieku powstała ulica nazywana Podbrzeże, Podbrzezie, tak jak przedmieście między Wisłą a murami. Wytyczona około 1865 r. na podstawie planów regulacyjnych z 1828 i 1844 r.
Obecną nazwę otrzymała w 1858 roku, być może od wytwórców syconego miodu mieszkających na Kazimierzu.
Przed 1889 r. wydłużona za ulicę Starowiślną. W swojej wschodniej części ulica przebiega przez przepust drogowy pod linią kolejową nr 91.
Zabudowa
edytujZabudowa to głównie kamienice czynszowe z przełomu XIX i XX wieku oraz synagogi i szkoły:
- ul. Miodowa 3 – Czynszowa kamienica, projektował Karol Knaus, 1901.
- ul. Miodowa 6 – Czynszowa kamienica, projektował Karol Knaus, 1899.
- ul. Miodowa 9 – Czynszowa kamienica, projektował Władysław Kleinberger, 1898.
- ul. Miodowa 10 (ul. Bożego Ciała 4) – Czynszowa kamienica, projektował August Pluszczyński, 1835. Obecnie (2024) po remoncie nadbudowana o dwie kondygnacje.
- ul. Miodowa 13 – Czynszowa kamienica, projektował Leopold Tlachna, 1937. Znajdowała się w niej synagoga chasydów z Cieszanowa.
- ul. Miodowa 19 – Czynszowa kamienica. Projektował Aleksander Biborski, 1905. Jedyna secesyjna kamienica na Kazimierzu.
- ul. Miodowa 24 – Synagoga Tempel.
- ul. Miodowa 24 – Centrum Społeczności Żydowskiej.
- ul. Miodowa 24a – Kamienica. Projektował Zygmunt Prokesz, 1929. Znajdowała się w niej żydowska szkoła ludowa Cheder Iwri i gimnazjum Tachkemoni.
- ul. Miodowa 27 (ul. Warszauera 8) – Synagoga Kupa.
- ul. Miodowa 29 – Czynszowa kamienica, projektował Adam Dębski, 1898.
- ul. Miodowa 36-36a – Dawna Szkoła Miejska im. ks. Piramowicza. Projektował Stefan Żołdani, 1884. Obecnie szkoła podstawowa nr 11.
- ul. Miodowa 55 – Dom przedpogrzebowy. Projektował Władysław Kleinberger, 1903.
- ul. Miodowa 55 – Nowy cmentarz żydowski, założony w 1800 roku.
-
Ulica Miodowa
Akwarela Teodora Talowskiego, 1895 -
Widok od skrzyżowania z ul. Starowiślną na zachód
-
Widok od skrzyżowania z ul. Jakuba na zachód
-
Widok od skrzyżowania z ul. Jakuba na wschód
-
ul. Miodowa 10 (ul. Bożego Ciała 4)
Kamienica, -
ul. Miodowa 19
Kamienica, jedyna secesyjna na Kazimierzu -
ul. Miodowa 24
Synagoga Tempel -
ul. Miodowa 24
Centrum Społeczności Żydowskiej -
ul. Miodowa 27
Synagoga Kupa -
ul. Miodowa 32
Kamienica (proj. Jozue Oberleder, 1911) -
ul. Miodowa 34
Kamienica (proj. Jozue Oberleder, 1911) -
ul. Miodowa 36
Dawna Szkoła Miejska im. ks. Piramowicza -
Przepust drogowy pod linią 91. Powstał około 1855 roku. Po przebudowie (2024)
-
ul. Miodowa 55
Dom przedpogrzebowy -
ul. Miodowa 55
Cmentarz żydowski nowy
Bibliografia
edytuj- Miodowa, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Kraków: Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, 2023, s. 99. ISBN 978-83-66253-46-9. t. I s. 985
- Elżbieta Supranowicz Nazwy ulic Krakowa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków 1995, ISBN 83-85579-48-6 s. 104
- Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, Warszawa 2007, ISBN 978-83-9229-8-1 s. 257–259