Szylkret

Szylkret – materiał dekoracyjny z rogowych płytek pokrywających pancerz żółwi szylkretowych (Eretmochelys imbricata), występujących w tropikalnych rafach wszystkich oceanów.

Do celów zdobniczych wykorzystuje się grube płytki pancerza grzbietowego zwane karapaksem. Mają one barwę bursztynową lub jasnobrunatną z ciemnobrunatnymi plamkami lub pasmami. Wykorzystuje się też płytki z pancerza brzusznego zwanego plastronem o jednolitej, żółtej barwie^[1].

Szylkret składa się głównie z keratyn, cechuje się niezbyt dużą twardością (w skali Mohsa ok. 2,5)^[2], jest elastyczny, przeświecający, mięknie w podwyższonej temperaturze i daje się wtedy łatwo modelować^[1]. W wysokiej temperaturze stapia się tworząc masę. Daje się polerować^[3].

Ze względu na swoje ubarwienie już od starożytności był wykorzystywany do wyrobu drobnej galanterii (zwłaszcza dekoracyjnej). Popularny w XVII i XVIII wieku w Europie, wykorzystywany w różnych technikach zdobniczych między innymi do dekoracji mebli (markieteria), drobnych przedmiotów jak wachlarze, puzderka, tabakiery^[2].

Obecnie rzadko stosowany, Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznała go za gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem^[4].