Suzann Pettersen

Pettersen jest córką Mony i Axela Pettersen, ma dwóch starszych braci, Stefana i Guneriusa. Obecnie mieszka w Bay Hill na Florydzie^[1][2].

Jako amatorka odniosła wiele sukcesów. Jest pięciokrotną zwyciężczynią Amatorskich Mistrzostw Norwegii (1996-2000), triumfowała też w Brytyjskich Mistrzostwach Dziewcząt w 1999^[3][4]. Reprezentowała Norwegię w Espirito Santo Trophy Drużynowych Amatorskich Mistrzostwach Świata w 1998 i 2000 roku, za drugim razem zdobywając tytuł mistrzowski^[5]. W 1997 i 1999 była reprezentantką Europy w meczach Juniorskiego Ryder Cup^[6].

Pettersen przeszła na zawodowstwo w 2000 roku, po czym zdobyła kartę Ladies European Tour zajmując jedenaste miejsce w 2001 LET Qualifying School^[3]. W swoim debiutanckim sezonie zagrała w dziesięciu turniejach przechodząc w każdym cuta. Pierwszy tytuł zdobyła już w drugim starcie wygrywając French Open pokonując Becky Morgan po dogrywce^[7][8][9]. Zajęła drugie miejsce w klasyfikacji Order of Merit i została mianowana LET Rookie of the Year^[3][4][10].

Sezon 2002 rozpoczął się dla Pettersen od przegranej w dogrywce przeciwko Karrie Webb w AAMI Australian Women’s Open^[11]. Zajmując miejsce w pierwszej dziesiątce w jeszcze dwóch turniejach udało się jej dostać do reprezentacji Europy w 2002 Solheim Cup^[12][13]. W meczu singlowym przeciwko Michelle Redman miała już pięć punktów straty na pięć dołków do końca, jednak udało się jej doprowadzić do remisu i zdobyć dla Europy pół punktu, po tym jak jej przeciwniczka zademonstrowała jedno z najbardziej dramatycznych potknięć w historii meczów golfowych^[14]. Podczas turnieju kwalifikacyjnego do LPGA Tour zajęła dziesiąte miejsce zdobywając kartę na sezon 2003^[15].

W sezonie 2003 zagrała 5 turniejów LET przechodząc we wszystkich cuty, a w HP Open zajmując nawet drugie miejsce za Sophie Gustafson^[16]. Na LPGA Tour zagrała cały swój debiutancki sezon, w trakcie którego jej najlepszym osiągnięciem było trzecie miejsce w Chick-fil-A Charity Championship^[4]. Tego roku dostała też dziką kartę do europejskiej drużyny na Solheim Cup. Tamże czynnie przyczyniła się do zwycięstwa europejskich golfistek zdobywając cztery punkty w pięciu rozegranych meczach (4-1-0)^[17], przegrywając tylko w pojedynku przeciwko Cristie Kerr.

Podczas sezonu 2004 zagrała tylko w czterech turniejach LET, zajmując w Evian Masters ex aequo dziewiąte miejsce. Jej udział w LPGA Tour opóźnił się w wyniku operacji łokcia której się musiała poddać. Mimo to czterokrotnie zakończyła turniej w pierwszej dziesiątce, włączając ex aequo piąte miejsce w State Farm Classic^[3].

Kontuzja pleców która ją trapiła w sezonie 2005 spowodowała, że wzięła udział tylko w trzech turniejach LET i dziewięciu LPGA. Najlepszy wynik w Europie zanotowała podczas Ladies Finnish Masters (drugie ex aequo), natomiast na LPGA Tour była to szósta pozycja w John Q. Hammons Hotel Classic^[3][4]. W Solheim Cup ponownie wzięła udział dzięki dzikiej karcie wygrywając i remisując po dwa mecze^[18][19]. Tego sezonu wzięła również udział w inauguracyjnej edycji Lexus Cup będąc reprezentantką drużyny międzynarodowej^[20].

 

W sezonie 2006 Suzann Pettersen pięciokrotnie zagrała w turniejach LET dwukrotnie odnotowując miejsce w pierwszej dziesiątce, w tym trzecie w Scandinavian TPC^[21]. Grając na LPGA Tour trzykrotnie skończyła turniej z miejscem w pierwszej dziesiątce, z których najlepszym było piąte we Florida’s Natural Charity Championship^[4].

Sezon 2007 rozpoczął się od nieudanego startu w reprezentacji Norwegii podczas Women's World Cup of Golf: tuż przed turniejem zmuszona była się wycofać z powodu nagłej choroby^[22]. Niedługo potem zajęła drugie miejsce w Safeway International, będąc tylko o dwa uderzenia słabszą od zwyciężczyni, Loreny Ochoa^[23]. Osiągnięcie to powtórzyła podczas Kraft Nabisco Championship, gdzie miała nawet szansę na zwycięstwo, jednak oddała pozycję lidera na ręce Morgan Pressel tracąc cztery uderzenia w czterech ostatnich dołkach^[24]. W końcu jednak Pettersen została pierwszą norweską triumfatorką na LPGA Tour wygrywając Michelob ULTRA Open at Kingsmill, pokonując w dogrywce Jee Young Lee^[25]. Na kolejny sukces nie musiała długo czekać, bowiem wygrała drugi w sezonie turniej wielkoszlemowy LPGA Championship, wyprzedzając jednym uderzeniem Karrie Webb^[26]. Dzięki serii tak dobrych występów przesunęła się na czwarte miejsce w światowym rankingu. Na Ladies European Tour Pettersen wygrała w swojej rodzinnej Norwegii SAS Masters^[27]. Październik tego sezonu okazał się dla niej szczególnie obfity w sukcesy. Na początku podczas Longs Drugs Challenge pokonała w dogrywce Lorenę Ochoa zdobywając swój trzeci tytuł na LPGA Tour^[28]. Kolejne dwa zwycięstwa zanotowała w Azji wygrywając w Korei i Tajlandii^[29][30][31]. 31 grudnia 2007 Suzann Pettersen przesunęła się na drugie miejsce światowego rankingu wyprzedzając Karrie Webb i Annikę Sörenstam.

Z początkiem 2008 roku Pettersen podpisała wieloletni kontrakt z firmą Nike, który dotyczył używanych przez nią kijów, piłek, butów, rękawiczek, oraz torby^[32]. Pierwsze zwycięstwo sezonu przyszło podczas Deutsche Bank Ladies Swiss Open, w którym prowadziła po trzech rundach, a czwarta została odwołana z powodu deszczu^[33]. Kolejną wygraną, również na Ladies European Tour, zaliczyła w Ladies Irish Open zdobywając tytuł z przewagą pięciu uderzeń^[34]. Co prawda w sezonie 2008 Pettersen nie wygrała na LPGA Tour żadnego turnieju, to jednak trzykrotnie kończyła zawody jako wicemistrzyni, a na liście zarobków zajęła siódme miejsce. W Kraft Nabisco powtórzyła swoje osiągnięcie sprzed roku znowu zajmując drugie miejsce^[35]. W inauguracyjnym turnieju Kapalua LPGA Classic była bardzo bliska wygranej: prowadziła po pierwszej i drugiej rundzie, a po trzeciej miała tylko 1 uderzenie straty do liderek. Ostatniego dnia nie była jednak w stanie odrobić deficytu i skończyła jako druga z wynikiem o jedno uderzenie słabszym od zwyciężczyni Morgan Pressel^[36]. Wieńczący sezon turniej ADT Championship mógł przynieść upragniony tytuł, jednak mimo zakwalifikowania się do finałowej ósemki z najlepszym wynikiem trzeciej rundy Pettersen ostatniego dnia zagrała najsłabiej, a wynik 79 uderzeń dał jej siódme miejsce ex aequo^[37].

Najlepszym wynikiem Pettersen w pierwszej połowie sezonu było zajęcie drugiego miejsca w Corona Championship^[38] oraz Sybase Classic^[39]. W pierwszym z tych turniejów przed finałowym dniem traciła tylko 1 uderzenie do prowadzącej Loreny Ochoa jednak w niedzielę mimo iż parokrotnie dogoniła liderkę to nie była w stanie wyjść na samodzielne prowadzenie. Podobnie podczas Sybase Classic po trzech rundach była współliderką wraz z Oh Ji-young, ale ostatniego dnia to Koreanka zagrała o cztery uderzenia lepiej od Pettersen.

 

W czerwcu Pettersen zachorowała na – jak się wtedy wydawało – grypę, w wyniku czego m.in. wycofała się w trakcie z LPGA Championship oraz nie wzięła udziału w Wegmans LPGA. Późniejsze badania wykluczyły jednak grypę nie wskazując równocześnie prawdziwej przyczyny jej problemów ze zdrowiem^[40]. Mimo to Pettersen startowała w kolejnych turniejach, w tym w ostatnim wielkoszlemowym turnieju sezonu Women's British Open, w którym nie przeszła cuta – poprzednio zdarzyło się to jej w Women's U.S. Open w 2007 roku.

Pod koniec sierpnia 2009 Pettersen po raz piąty wystąpiła w drużynie Europy podczas rozgrywek Solheim Cup. Rozegrała w nim maksymalną liczbę pięciu meczów, ale zdobyła tylko jeden punkt wygrywając w parze z Anną Nordqvist^[41].

Słaby występ w Women's British Open i Solheim Cup nie był jednak zwiastunem spadku formy. W pierwszym turnieju po Solheim Cup – Safeway Classic – Pettersen zajęła drugie miejsce. Norweżka prowadzenie w tym turnieju zdobyła dopiero podczas ostatniej rundy. Kilka błędów popełnionych na ostatnich dołkach spowodowało jednak, że straciła je i o zwycięstwie musiała zadecydować dogrywka, którą przegrała^[42].

Tydzień później Pettersen wygrała swój pierwszy turniej od dwóch lat. W CN Canadian Open po pierwszej rundzie miała jedno uderzenie straty do liderki. Druga runda dała jej współprowadzenie wraz z Kim Song-hee, a trzecia samodzielne pierwsze miejsce. Ostatniego dnia Pettersen skutecznie broniła się przed goniącymi ją zawodniczkami i ostatecznie triumfowała z przewagą pięciu uderzeń^[43].

Trzy tygodnie po swoim zwycięstwie w Kanadzie Pettersen była zmuszona wycofać się turnieju CVS/pharmacy LPGA Challenge z powodu kontuzji lewej stopy^[44]. Badania stwierdziły pęknięcie kości co oznaczało dla niej prawie dwumiesięczną przerwę w grze na LPGA Tour^[45]. Wróciła w połowie listopada w zawodach Wendy's 3-Tour Challenge, w których wraz z Christie Kerr oraz Natalie Gulbis poprowadziły reprezentację LPGA Tour do zwycięstwa^[46]. Niedługo potem wzięła udział w Lorena Ochoa Invitational, w których zajęła 18 miejsce ex aequo; tydzień później zamykające sezon LPGA Tour Championship ukończyła na ósmym miejscu^[47].

Na początku października Pettersen była częścią grupy zawodowych golfistów, którzy brali udział w finałowej prezentacji dyscyplin sportowych ubiegających się o włączenie do programu Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku^[48].

Osiągnięcia Pettersen w sezonie 2009 zaowocowały przyznaniem jej na początku stycznia 2010 norweskiego tytułu najlepszej sportsmenki roku^[49].

Już w pierwszym turnieju sezonu 2010 Pettersen miała szansę na wygraną. W Honda LPGA Thailand, turnieju który wygrała 3 lata wcześniej, prowadziła po każdej z trzech pierwszych rund stopniowo powiększając nad rywalkami swoją przewagę, która urosła do pięciu uderzeń przed finałową rozgrywką. Ostatniego dnia musiała jednak uznać pierwszeństwo Ai Miyazato i zajęła drugie miejsce^[50]. Japonka zagrała ostatniego dnia najlepszą rundę turnieju (63) i pokonała Pettersen jednym uderzeniem. Suzann z kolei w niedzielę zagrała swoją najsłabszą rundę (70), w której zaliczyła cztery birdie oraz dwa – jej pierwsze w turnieju – bogeye .

W następnym turnieju, rozgrywanym w Singapurze HSBC Women's Champions Pettersen potwierdziła swoją dobrą formę zajmując ostatecznie trzecie miejsce ex aequo^[51]. Pierwszy wielkoszlemowy turniej sezonu rozpoczął się dla Pettersen bardzo obiecująco – po pierwszej rundzie (-5) prowadziła z jednym uderzeniem przewagi. Słabsza druga runda (+1) spowodowała, że spadła na siódme miejsce, jednak trzeciego dnia zrehabilitowała się i kolejna runda 5 poniżej par wyniosła ją na drugie miejsce ex aequo, które zajmowała wraz z dobrą przyjaciółką Yani Tseng, jedno uderzenie za prowadzącą Karen Stupples. Podczas ostatniej rundy Stupples roztrwoniła swoje prowadzenie i walka o tytuł rozegrała się pomiędzy Pettersen i Tseng. Ostatecznie wygrała Tajwanka, a Pettersen musiała się zadowolić drugim miejscem z jednym uderzeniem straty^[52].

Rok	Zawody	Po 54 dołkach	Wynik	Przewaga	2. miejsce
2007	LPGA Championship	1 uderzenie straty	-14 (69-67-71-67=274)	1 uderzenie	Karrie Webb

DNP = nie brała udziału.
CUT = nie przeszła cuta.
"=" = ex aequo.
WC = wycofała się.
Zielone tło dla wygranych. Żółte tło dla miejsca w pierwszej dziesiątce.

W-P-R = Wygrane-Przegrane-Remisy

Zobacz galerię związaną z tematem: Suzann Pettersen

Zobacz multimedia związane z tematem: Suzann Pettersen

• Oficjalna strona. suzanngolf.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-28)].
• profil LPGA.com
• profil Ladies European Tour