Strumieniak

Strumieniak
	Rheomys
	O. Thomas, 1906
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	bawełniaki
Plemię	Ichthyomyini
Rodzaj	strumieniak
	Typ nomenklatoryczny
	Rheomys underwoodi O. Thomas, 1906
Synonimy
	Neorheomys G.G. Goodwin, 1959;
	Neorheomys G.G. Goodwin, 1959;
Gatunki
	4 gatunki – zobacz opis w tekście
	4 gatunki – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies

Strumieniak^[3] (Rheomys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Meksyku, Kostaryce, Panamie, Gwatemali i Salwadorze^[4]^[5]^[6].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 92–148 mm, długość ogona 88–171 mm, długość ucha 4–12 mm, długość tylnej stopy 24–42 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała^[5]^[7].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1906 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule poświęconym opisowi trzeciego rodzaju z grupy Ichthyomys, opublikowanym w czasopiśmie The Annals and magazine of natural history^[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) strumieniak kostarykański (R. underwoodi).

Etymologia

Rheomys: gr. ῥεος rheos ‘strumeń’^[8]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[9].
Neorheomys: gr. νεος neos ‘nowy’^[10]; rodzaj Rheomys O. Thomas, 1906. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Rheomys (Neorheomys) mexicanus G.G. Goodwin, 1959.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[11]^[7]^[4]:

Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa^[3]	Podgatunki^[5]^[4]^[7]	Rozmieszczenie geograficzne^[5]^[4]^[7]	Podstawowe wymiary^[5]^[7]^[a]	Status IUCN^[12]
Rheomys raptor	E.A. Goldman, 1912	strumieniak rybożerny	2 podgatunki	wyżyny w Kostaryce oraz zachodniej (głównie pacyficzne zbocza) i wschodniej Panamie	DC: 9,2–13,3 cm DO: 8,8–11,9 cm MC: brak danych	LC
Rheomys thomasi	Dickey, 1928	strumieniak salwadorski	2 podgatunki	wyżyny w południowo-zachodnim Meksyku, Gwatemali i Salwadorze; być może Honduras	DC: 10,2–13,6 cm DO: 10,9–14 cm MC: brak danych	NT
Rheomys underwoodi	O. Thomas, 1906	strumieniak kostarykański	gatunek monotypowy	wyżyny w środkowej Kostaryce i zachodniej Panamie	DC: 13–14,2 cm DO: 14,8–15,8 cm MC: brak danych	LC
Rheomys mexicanus	G.G. Goodwin, 1959	strumieniak meksykański	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (pacyficzne zbocza w środkowej i południowo-wschodniej części stanu Oaxaca)	DC: 10,5–14,8 cm DO: 13,1–17,1 cm MC: brak danych	EN

Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, EN – gatunek zagrożony.

Uwagi

↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

↑ ^a ^b O. Thomas. A Third Genus of the Ichthyomys Group. „The Annals and magazine of natural history”. Seventh Series. 17 (100), s. 421, 1906. (ang.).
↑ G.G. Goodwin. Descriptions of some new mammals. „American Museum novitates”. 1967, s. 3, 1959. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 254. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 390. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 406–407. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Rheomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 247. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 221.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 165.
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).
↑ Taxonomy: Rheomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).

Bibliografia

E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).

[12] DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

[Thomas-1] O. Thomas. A Third Genus of the Ichthyomys Group. „The Annals and magazine of natural history”. Seventh Series. 17 (100), s. 421, 1906. (ang.).

[goo-2] G.G. Goodwin. Descriptions of some new mammals. „American Museum novitates”. 1967, s. 3, 1959. (ang.).

[Cichocki&inni-3] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 254. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-4] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 390. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Pardiñas&inni-5] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 406–407. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[Wilson&Reeder-6] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Rheomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].

[amw-7] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 247. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=261_221]-8] Jaeger 1959 ↓, s. 221.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=200_160]-9] Jaeger 1959 ↓, s. 160.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=205_165]-10] Jaeger 1959 ↓, s. 165.

[mdd-11] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).

[13] Taxonomy: Rheomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).

[3]

[1]

[2]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[a]

[12]