Sojusz 14 Marca

Sojusz 14 Marca (arab. حلف 14 آذار) – sojusz antysyryjskich ugrupowań politycznych powstały po cedrowej rewolucji w Libanie. W jego skład weszli przedstawiciele różnych nurtów politycznych (liberałowie, konserwatyści, socjaliści, nacjonaliści i umiarkowani islamiści) oraz religijnych (sunnici, chrześcijanie, druzowie). Na arenie międzynarodowej wspierany jest głównie przez Arabię Saudyjską i Stany Zjednoczone.

Liderami sojuszu są: Sad al-Hariri (młodszy syn byłego premiera Rafika al-Haririego), Samir Dżadża (Siły Libańskie) i Amin al-Dżumajjil (były prezydent kraju, Falangi Libańskie). W wyborach parlamentarnych w 2005 roku ugrupowania wchodzące w skład sojuszu zdobyły 72 ze 128 miejsc w libańskim Zgromadzeniu Narodowym, a w ostatnich - 71 mandatów. Do stycznia 2011 roku Sojusz 14 Marca współtworzył rząd jedności narodowej, natomiast po desygnowaniu na premiera Nadżiba Mikatiego przeszedł do opozycji^[1].

Blok jest tworzony przez:

• Strumień Przyszłości (Tayyar Al Mustaqbal), (partia świecka, głównie sunnici),
• Siły Libańskie (Al-Kuwat al-Lubnānijja), (partia świecka, głównie maronici),
• Zgromadzenie Kurnet Szehwan (głównie maronici),
  • Libańska Partia Socjalno-Demokratyczna (Falangi Libańskie) (Hizb al-Kataeb),
  • Narodowa Partia Liberalna (Hizb al-Ahrar al-Watani),
  • Ruch Niepodległości (Harakit al-Istiklal),
• Ruch Demokratycznej Odnowy (partia świecka),
• Demokratyczny Ruch Lewicy (partia świecka),
• Ormiańska Partia Demokratyczno-Liberalna (Ramgavar Azadakan) (Ormianie),
• Socjalno-Demokratyczna Partia Hunczakian (Ormianie),
• Libański Blok Narodowy (chrześcijanie),
• Wolny Ruch Szyicki (szyici).

Byli członkowie^[2]:

• Socjalistyczna Partia Postępu (Hizb al-Takadummi al-Isztiraki) Walida Dżumblatta^[3] (partia świecka, głównie druzowie i maronici),
• Blok Trypolijski Mohammada Safadiego (głównie sunnici).