Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Wikipedia

Serie A (2010/2011)

Serie A 2010/2011 – 109. edycja najwyższej w hierarchii klasy mistrzostw Włoch w piłce nożnej, organizowanych przez Lega Serie A. Sezon rozpoczął się 28 sierpnia 2010, meczem AS Romy z AC Ceseną (0:0). Tytułu mistrzowskiego bronił Inter Mediolan. Wszystkie mecze rozgrywane były piłką Nike T90 Tracer. Mistrzem został Milan, zdobywając swój 16.tytuł. Do drugiej ligi spadły: Sampdoria, Brescia i Bari. Królem strzelców został drugi raz z rzędu kapitan Udinese Calcio Antonio Di Natale, który zdobył 28 goli.

Serie A 2010/2011
2009/2010 2011/2012
Szczegóły
Państwo

 Włochy

Liczba zespołów

20

Termin

28 sierpnia 2010 – 22 maja 2011

Liczba meczów

380

Liczba stadionów

17 (w 17 miejscowościach)

Liczba bramek

955

Zwycięzca

Milan (18x)

Król strzelców

Włochy Antonio Di Natale (Udinese) (28)

Organizacja

edytuj

Liczba uczestników pozostała bez zmian (20 drużyn). Lecce, Cesena oraz zwycięzca baraży Brescia awansowali z Serie B. Rozgrywki składały się z meczów, które odbyły się systemem kołowym u siebie i na wyjeździe, w sumie 38 rund: 3 punkty przyznano za zwycięstwo i po jednym punkcie w przypadku remisu. W przypadku równości punktów wyżej została sklasyfikowana drużyna, która uzyskała większą liczbę punktów i różnicę bramek zdobytych w meczach bezpośrednich (więcej goli), a jeśli nadal była sytuacja nierozstrzygnięta, to większa liczba punktów i różnica bramek zdobytych w końcowej klasyfikacji.[1] Zwycięzca rozgrywek ligowych otrzymywał tytuł mistrza Włoch. Trzy ostatnie drużyny spadało bezpośrednio do Serie B.

Zespoły w sezonie 2010/2011

edytuj
 
Lokalizacja klubów grających w Serie A 2010/2011
Uczestnicy poprzedniej edycji
INT Inter Mediolan złoto  złoto  1
ROM Roma 2
MIL Milan 3
SAM Sampdoria 4
PAL Palermo 5
NAP Napoli 6
JUV Juventus 7
PAR Parma 8
GEN Genoa 9
BAR Bari 10
FIO Fiorentina 11
LAZ Lazio 12
CTN Catania 13
CHV Chievo Verona 14
UDI Udinese 15
CAG Cagliari 16
BOL Bologna 17
  Awans z Serie B (2009/2010)
LCE Lecce 1
CES Cesena 2
po barażach
BRE Brescia 3

Oznaczenia:

  • kolumna pierwsza – skróty nazw drużyn,
  • kolumna trzecia – miejsce zajęte w poprzednim sezonie.

Stadiony

edytuj
Lp. Miasto Stadion Klub Pojemność[2] Zdjęcie
  Mediolan Stadio Giuseppe Meazza (San Siro) Inter Mediolan, Milan 80 074  
  Rzym Stadio Olimpico Roma, Lazio 72 698  
  Neapol Stadio San Paolo Napoli 60 240  
  Bari Stadio San Nicola Bari 58 270  
  Florencja Stadio Artemio Franchi Fiorentina 47 282  
  Udine Stadio Friuli Udinese 41 652  
  Bolonia Stadio Renato Dall'Ara Bologna 39 444  
  Werona Stadio Marc’Antonio Bentegodi Chievo Verona 39 211  
  Palermo Stadio Renzo Barbera Palermo 37 242  
  Genua Stadio Luigi Ferraris Genoa, Sampdoria 36 685  
Lecce Stadio Via del Mare Lecce 33 876  
  Turyn Stadio Olimpico Juventus 27 994  
  Parma Stadio Ennio Tardini Parma 27 906  
  Cesena Stadio Dino Manuzzi Cesena 23 860  
  Cagliari Stadio Sant’Elia Cagliari 23 486  
  Katania Stadio Angelo Massimino Catania 23 420  
  Brescia Stadio Mario Rigamonti Brescia 16 743  

Prezydenci, trenerzy, kapitanowie i sponsorzy

edytuj
Zespół Prezydent Trener Kapitan Sponsor techniczny Sponsor strategiczny
AS Bari Włochy  Vincenzo Matarrese Włochy  Gian Piero Ventura Belgia  Jean François Gillet Erreà Radionorba
Bologna FC 1909 Włochy  Sergio Porcedda Włochy  Franco Colomba Włochy  Marco Di Vaio Macron Cerasarda
Brescia Calcio Włochy  Gino Corioni Włochy  Giuseppe Iachini Włochy  Davide Possanzini Mass UBI Banca
Cagliari Calcio Włochy  Massimo Cellino Włochy  Pierpaolo Bisoli Włochy  Daniele Conti Macron Dahlia TV
Calcio Catania Włochy  Antonino Pulvirenti Włochy  Marco Giampaolo Argentyna  Matías Silvestre Givova Energia Siciliana
AC Cesena Włochy  Igor Campedelli Włochy  Massimo Ficcadenti Włochy  Giuseppe Colucci Adidas Technogym
AC ChievoVerona Włochy  Luca Campedelli Włochy  Stefano Pioli Włochy  Sergio Pellissier Givova Banca Popolare di Verona, merkur-wn
ACF Fiorentina Włochy  Mario Cognigni Serbia  Siniša Mihajlović Włochy  Riccardo Montolivo Lotto Save The Children
Genoa CFC Włochy  Enrico Preziosi Włochy  Gian Piero Gasperini Włochy  Marco Rossi Asics iZi Play
FC Internazionale Milano Włochy  Massimo Moratti Hiszpania  Rafael Benítez Argentyna  Javier Zanetti Nike Pirelli
Juventus FC Włochy  Andrea Agnelli Włochy  Luigi Delneri Włochy  Alessandro Del Piero Nike Betclic
SS Lazio Włochy  Claudio Lotito Włochy  Edoardo Reja Włochy  Tommaso Rocchi Puma brak sponsora
US Lecce Włochy  Pierandrea Semeraro Włochy  Luigi De Canio Urugwaj  Guillermo Giacomazzi Asics Veneto Banca, BetItaly
AC Milan wakant Włochy  Massimiliano Allegri Włochy  Massimo Ambrosini Adidas Fly Emirates
SSC Napoli Włochy  Aurelio De Laurentiis Włochy  Walter Mazzarri Włochy  Paolo Cannavaro Macron Lete
US Città di Palermo Włochy  Maurizio Zamparini Włochy  Delio Rossi Włochy  Fabrizio Miccoli Lotto Betshop, Burger King
Parma FC Włochy  Tommaso Ghirardi Włochy  Pasquale Marino Włochy  Stefano Morrone Erreà Navigare, Banca Monte Parma
AS Roma Włochy  Rosella Sensi Włochy  Claudio Ranieri Włochy  Francesco Totti Kappa WIND
UC Sampdoria Włochy  Riccardo Garrone Włochy  Domenico Di Carlo Włochy  Angelo Palombo Kappa ERG Mobile
Udinese Calcio Włochy  Giampaolo Pozzo Włochy  Francesco Guidolin Włochy  Antonio Di Natale Lotto Dacia
Oznaczenia:
  • Jako sponsora technicznego należy rozumieć firmę, która dostarcza danemu klubowi sprzęt niezbędny do gry
  • Jako sponsora strategicznego należy rozumieć firmę, która reklamuje się na klatce piersiowej koszulki meczowej

Zmiany trenerów

edytuj
Klub Były trener Data odejścia Powód Nowy trener Data zatrudnienia
Milan Brazylia  Leonardo 16 maja 2010[3] Obopólna zgoda Włochy  Massimiliano Allegri 25 czerwca 2010[4]
Juventus Włochy  Alberto Zaccheroni 16 maja 2010 Koniec kontraktu Włochy  Luigi Delneri 19 maja 2010[5]
Udinese Włochy  Pasquale Marino 16 maja 2010[6] Obopólna zgoda Włochy  Francesco Guidolin 24 maja 2010[7]
Parma Włochy  Francesco Guidolin 16 maja 2010[8] Rezygnacja Włochy  Pasquale Marino 2 czerwca 2010[9]
Cagliari Włochy  Giorgio Melis 16 maja 2010[8] Koniec tymczasowej pracy Włochy  Pierpaolo Bisoli 23 czerwca 2010[10]
Sampdoria Włochy  Luigi Delneri 17 maja 2010[11] Koniec kontraktu Włochy  Domenico Di Carlo 26 maja 2010[12]
Catania Serbia  Siniša Mihajlović 24 maja 2010[13] Rezygnacja Włochy  Marco Giampaolo 30 maja 2010[14]
Chievo Verona Włochy  Domenico Di Carlo 26 maja 2010 Rezygnacja Włochy  Stefano Pioli 10 czerwca 2010
Inter Mediolan Portugalia  José Mourinho 28 maja 2010[15] Obopólna zgoda Hiszpania  Rafael Benítez 10 czerwca 2010[16]
Fiorentina Włochy  Cesare Prandelli 30 maja 2010[17] Objęcie reprezentacji Włoch Serbia  Siniša Mihajlović 3 czerwca 2010[18]
Cesena Włochy  Pierpaolo Bisoli 30 maja 2010 Koniec kontraktu Włochy  Massimo Ficcadenti 12 czerwca 2010
Bologna Włochy  Franco Colomba 29 sierpnia 2010 Zwolnienie Włochy  Paolo Magnani (tymczasowo) 29 sierpnia 2010

Tabela

edytuj
Lp. Drużyna M Z R P B+ B- +/– Pkt Kwalifikacja lub spadek
1 Milan (C) 38 24 10 4 65 24 +41 82 Kwalifikacja do fazy grupowej Ligi Mistrzów
2 Inter Mediolan 38 23 7 8 69 42 +27 76
3 Napoli 38 21 7 10 59 39 +20 70
4 Udinese 38 20 6 12 65 43 +22 66[i] Kwalifikacja do rundy play-off Ligi Mistrzów
5 Lazio 38 20 6 12 55 39 +16 66[i] Kwalifikacja do rundy play-off Ligi Europy[ii]
6 Roma 38 18 9 11 59 52 +7 63
7 Juventus 38 15 13 10 57 47 +10 58
8 Palermo 38 17 5 16 58 63 −5 56 Kwalifikacja do rundy III Ligi Europy[ii]
9 Fiorentina 38 12 15 11 49 44 +5 51[iii]
10 Genoa 38 14 9 15 45 47 −2 51[iii]
11 Chievo Verona 38 11 13 14 38 40 −2 46[iv]
12 Parma 38 11 13 14 39 47 −8 46[iv]
13 Catania 38 12 10 16 40 52 −12 46[iv]
14 Cagliari 38 12 9 17 44 51 −7 45
15 Cesena 38 11 10 17 38 50 −12 43
16 Bologna 38 11 12 15 35 52 −17 42[v]
17 Lecce 38 11 8 19 46 66 −20 41
18 Sampdoria (R) 38 8 12 18 33 49 −16 36 Spadek do Serie B
19 Brescia (R) 38 7 11 20 34 52 −18 32
20 Bari (R) 38 5 9 24 27 56 −29 24
Źródło: Serie A
Zasady ustalania kolejności: 1) liczba zdobytych punktów w całym cyklu rozgrywek; 2) liczba punktów zdobytych w meczach bezpośrednich; 3) różnica bramek zdobytych w meczach bezpośrednich; 4) liczba bramek zdobytych w meczach bezpośrednich; 5) różnica bramek w całym cyklu rozgrywek; 6) liczba zdobytych bramek w całym cyklu rozgrywek.
Oznaczenia: (C) – ?, (R) – ?.
Uwagi:
  1. ↑ a b Udinese zostało sklasyfikowano wyżej dzięki większej liczbie bramek zdobytych na wyjeździe w meczach bezpośrednich: Udinese 2–1 Lazio, Lazio 3–2 Udinese.
  2. ↑ a b Tak jak Inter Mediolan zakwalifikował się do Ligi Mistrzów wygrywając również Puchar Włoch, to Lazio i Roma zakwalifikowały się do rundy play-off Ligi Europy jako drużyny z piątego i szóstego miejsca, a Palermo zakwalifikował się do rundy III Ligi Europy jako finalista Pucharu.
  3. ↑ a b Fiorentina została sklasyfikowana wyżej dzięki liczbie punktów zdobytych w meczach bezpośrednich: Fiorentina 1–0 Genoa, Genoa 1–1 Fiorentina.
  4. ↑ a b c Chievo Verona zostało sklasyfikowane wyżej dzięki liczbie punktów zdobytych w meczach bezpośrednich: Chievo: 6 pkt, Parma: 5 pkt, Catania: 4 pkt.
  5. ↑ Bologna została ukarana odjęciem łącznie 3 punktów, w tym 1 punkt z powodu niezapłaconych podatków.

Wyniki

edytuj
Gospodarz \ Gość BAR BOL BRE CAG CTN CES CHV FIO GEN INT JUV LAZ LCE MIL NAP PAL PAR ROM SAM UDI
Bari 0:2 2:1 0:0 1:1 1:1 1:2 1:1 0:0 0:3 1:0 0:2 0:2 2:3 0:2 1:1 0:1 2:3 0:1 0:2
Bologna 0:4 1:0 2:2 1:0 0:2 2:1 1:1 1:1 0:0 0:0 3:1 2:0 0:3 0:2 1:0 0:0 0:1 1:1 2:1
Brescia 2:0 3:1 1:2 1:2 1:2 0:3 2:2 0:0 1:1 1:1 0:2 2:2 0:1 0:1 3:2 2:0 2:1 1:0 0:1
Cagliari 2:1 2:0 1:1 3:0 0:2 4:1 1:2 0:1 0:1 1:3 1:0 3:2 0:1 0:1 3:1 1:1 5:1 0:0 0:4
Catania 1:0 1:1 1:0 2:0 2:0 1:1 0:0 2:1 1:2 1:3 1:4 3:2 0:2 1:1 4:0 2:1 2:1 1:0 1:0
Cesena 1:0 0:2 1:0 1:0 1:1 1:0 2:2 0:0 1:2 2:2 1:0 1:0 2:0 1:4 1:2 1:1 0:1 0:1 0:3
Chievo Verona 0:0 2:0 0:1 0:0 2:1 2:1 0:1 0:0 2:1 1:1 0:1 1:0 1:2 2:0 0:0 0:0 2:2 0:0 0:2
Fiorentina 2:1 1:1 3:2 1:0 3:0 1:0 1:0 1:0 1:2 0:0 1:2 1:1 1:2 1:1 1:2 2:0 2:2 0:0 5:2
Genoa 2:1 1:0 3:0 0:1 1:0 3:2 1:3 1:1 0:1 0:2 0:0 4:2 1:1 0:1 1:0 3:1 4:3 2:1 2:4
Inter Mediolan 4:0 4:1 1:1 1:0 3:1 3:2 2:0 3:1 5:2 0:0 2:1 1:0 0:1 3:1 3:2 5:2 5:3 1:1 2:1
Juventus 2:1 0:2 2:1 4:2 2:2 3:1 2:2 1:1 3:2 1:0 2:1 4:0 0:1 2:2 1:3 1:4 1:1 3:3 1:2
Lazio 1:0 3:1 1:0 2:1 1:1 1:0 1:1 2:0 4:2 3:1 0:1 1:2 1:1 2:0 2:0 2:0 0:2 1:0 3:2
Lecce 0:1 0:1 2:1 3:3 1:0 1:1 3:2 1:0 1:3 1:1 2:0 2:4 1:1 2:1 2:4 1:1 1:2 2:3 2:0
Milan 1:1 1:0 3:0 4:1 1:1 2:0 3:1 1:0 1:0 3:0 1:2 0:0 4:0 3:0 3:1 4:0 0:1 3:0 4:4
Napoli 2:2 4:1 0:0 2:1 1:0 2:0 1:3 0:0 1:0 1:1 3:0 4:3 1:0 1:2 1:0 2:0 2:0 4:0 1:2
Palermo 2:1 4:1 1:0 0:0 3:1 2:2 1:3 2:4 1:0 1:2 2:1 0:1 2:2 1:0 2:1 3:1 3:1 3:0 0:7
Parma 1:2 0:0 2:0 1:2 2:0 2:2 0:0 1:1 1:1 2:0 1:0 1:1 0:1 0:1 1:3 3:1 0:0 1:0 2:1
Roma 1:0 2:2 1:1 3:0 4:2 0:0 1:0 3:2 2:1 1:0 0:2 2:0 2:0 0:0 0:2 2:3 2:2 3:1 2:0
Sampdoria 3:0 3:1 3:3 0:1 0:0 2:3 0:0 2:1 0:1 0:2 0:0 2:0 1:2 1:1 1:2 1:2 0:1 2:1 0:0
Udinese 1:0 1:1 0:0 1:1 2:0 1:0 2:0 2:1 0:1 3:1 0:4 2:1 4:0 0:0 3:1 2:1 0:2 1:2 2:0
Aktualne na 22 maja 2011. Źródło: lega-calcio.it (wł.)
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek, (B) – baraże.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. różnica zdobytych bramek; 3. większa liczba zdobytych bramek.

Najlepsi strzelcy

edytuj
Bramki Strzelcy Drużyna
28 (4) Gol  Włochy  Antonio Di Natale Udinese
26 (6) Gol  Urugwaj  Edinson Cavani Napoli
21 (4) Gol  Kamerun  Samuel Eto'o Inter Mediolan
20 (3) Gol  Włochy  Alessandro Matri Cagliari (11), Juventus (9)
19 (4) Gol  Włochy  Marco Di Vaio Bologna
17 (2) Gol  Włochy  Giampaolo Pazzini Sampdoria (6), Inter Mediolan (11)
15 (8) Gol  Włochy  Francesco Totti Roma
14 Gol  Brazylia  Pato Milan
Brazylia  Robinho Milan
14 (3) Gol  Szwecja  Zlatan Ibrahimović Milan

Skład mistrzów

edytuj
Zwycięzca Serie A 2010/11
Milan
18 Tytuł
formacja Piłkarz (liczba meczów)
Włochy  Christian Abbiati (35)
Włochy  Ignazio Abate (29)
Włochy  Alessandro Nesta (26)
Brazylia  Thiago Silva (33)
Włochy  Luca Antonini (22)
Włochy  Gennaro Gattuso (31)
Włochy  Andrea Pirlo (17)
Holandia  Clarence Seedorf (30)
Brazylia  Pato (25)
Brazylia  Robinho (34)
Szwecja  Zlatan Ibrahimović (29)
Trener: Włochy  Massimiliano Allegri
Pozostałe piłkarze: Kevin-Prince Boateng (26), Antonio Cassano (24), Mathieu Flamini (22), Massimo Ambrosini (18), Daniele Bonera (16), Gianluca Zambrotta (15), Mark van Bommel (14), Mario Yepes (13), Ronaldinho (11), Urby Emanuelson (9), Massimo Oddo (7), Filippo Inzaghi (6), Nicola Legrottaglie (6), Alexander Merkel (6), Marek Jankulovski (5), Sokratis Papastatopulos (5), Marco Amelia (4), Rodney Strasser (3), Giacomo Beretta (1), Marco Borriello (1), Nnamdi Oduamadi (1), Flavio Roma (1), Dídac Vilà (1).

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Gaetano De Stefano: A e B, addio agli spareggi. gazzetta.it, 1 czerwca 2005. [dostęp 2021-04-22]. (wł.).
  2. ↑ Dane dotyczące pojemności stadionów pochodzą ze strony Stadiony.net z dnia 22.05.2010.
  3. ↑ Leonardo Confirms He Will Leave Milan – OFFICIAL. goal.com, 14 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. (ang.).
  4. ↑ OFFICIAL: Cagliari Release Massimiliano Allegri To Milan. goal.com, 17 czerwca 2010. [dostęp 2010-10-14]. (ang.).
  5. ↑ Marotta and Del Neri join Juventus. Juventus FC, 19 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. (wł.).
  6. ↑ „Questi tre anni sono volati. Ho dato il massimo, sono in pace con me stesso”. Udinese Calcio, 8 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. (wł.).
  7. ↑ Francesco Guidolin nuovo allenatore dell’Udinese. Udinese Calcio, 24 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. (wł.).
  8. ↑ a b GUIDOLIN: UNA MIA SCELTA LASCIARE PARMA. Parma FC, 16 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. (wł.).
  9. ↑ Pasquale Marino al Parma – La presentazione ufficiale. Parma FC, 2 czerwca 2010. [dostęp 2010-10-14]. (wł.).
  10. ↑ Oggi la presentazione di Bisoli. Cagliari Calcio, 23 czerwca 2010. [dostęp 2010-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 września 2010)]. (wł.).
  11. ↑ Comunicato U.C. Sampdoria S.p.a.: mister Del Neri lascia. UC Sampdoria, 17 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. (wł.).
  12. ↑ U.C. Sampdoria: Domenico Di Carlo è il nuovo tecnico. UC Sampdoria, 26 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. (wł.).
  13. ↑ Dichiarazioni del tecnico Sinisa Mihajlovic. Calcio Catania, 24 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 czerwca 2010)]. (wł.).
  14. ↑ Marco Giampaolo è il nuovo allenatore del Catania. Calcio Catania, 30 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 lipca 2011)]. (wł.).
  15. ↑ Moratti e Perez, accordo per Mourinho. FC Internazionale Milano, 28 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. (wł.).
  16. ↑ Rafael Benítez, welcome to Inter!. FC Internazionale Milano, 10 czerwca 2010. [dostęp 2010-10-14]. (ang.).
  17. ↑ Dopo i Campionati del Mondo Cesare Prandelli sulla panchina azzurra. FIGC, 30 maja 2010. [dostęp 2010-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 listopada 2015)]. (wł.).
  18. ↑ Presentazione Sinisa Mihajlovic. Viola Channel, 3 czerwca 2010. [dostęp 2010-10-14]. (wł.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Serie_A_(2010/2011)&oldid=72925854”