Robert II d’Artois
Robert II Szlachetny (ur. 1250, zm. 11 lipca 1302[1]) – hrabia Artois od 1250 roku, syn Roberta I i Matyldy Brabanckiej, ojciec Mahaut d'Artois.
| |
| hrabia Artois | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci |
śmierć w bitwie |
| Ojciec | |
| Matka |
Matylda Brabancka |
| Rodzeństwo | |
| Małżeństwo | |
| Dzieci |
Mahaut d'Artois, Filip, Robert |
| Małżeństwo | |
Pochodzenie
edytujUrodził się w 1250 roku jako jedyny syn Roberta I z dynastii Kapetyngów, królewicza francuskiego i hrabiego Artois i Matyldy, księżniczki brabanckiej[1]. Jego dziadkami byli król Francji Ludwik Lew oraz książę Brabancji Henryk II. Robert był pogrobowcem - jego ojciec zginął w lutym 1250 roku w Egipcie podczas VI wyprawy krzyżowej. Robert miał siostrę, królową Nawarry Blankę d'Artois[2].
Małżeństwa
edytujW 1262 poślubił Amicie de Courtenay, spokrewnioną z władcami Konstantynopola (jej ojciec był kuzynem cesarzy łacińskich Roberta i Baldwina II)[1]. Żona wniosła mu w posagu kasztelanię Conches (część Normandii)[2]. Owdowiał w 1275 roku[1].
W 1277 roku później poślubił Agnieszkę de Dampierre, dziedziczkę Burbonii, której córka z pierwszego małżeństwa była żoną Roberta z Clermont[1]. Agnieszka zmarła w 1288 roku[1].
W 1298 roku poślubił Małgorzatę z Hainaut (zm. 1342), córkę Jana II, hrabiego Hainaut.
Śmierć
edytujRobert II był doświadczonym żołnierzem, w 1297 pokonał Flamandów, w bitwie pod Furnes. W lipcu 1302 znowu został wysłany do Flandrii, gdzie zaczął pustoszyć wsie i usiłował podbić miasto Kortrijk. W decydującej bitwie pod Courtrai jego piechota pokonała Flamandów, ale Robert odwołał ją, aby zrobiła miejsce jeździe, która miała wykonać widowiskową, finałową szarżę. Jednak jeźdźcy nie mogli pokonać bagnistego terenu, a tym bardziej przerwać szyków swoich wrogów - wpadli w pułapkę i zostali zmasakrowani. Robert poprowadził rezerwy podczas drugiej szarży, ale podobnie jak za pierwszy razem, wszyscy zostali wybici przez Flamandów. Robert II zginął.
Dziedzictwo
edytujPo jego śmierci jego jedyna córka Mahaut została hrabiną Artois ignorując roszczenia swego bratanka Roberta[2]. W 1309 roku spór o prawa do Artois zakończył król Francji Filip Piękny, który potwierdził prawa hrabiny do dziedzictwa po swoim ojcu[2]. Swoją mocną pozycję na dworze królewskim Mahaut zawdzięcza również małżeństwom swoich córek Joanny i Blanki z młodszymi synami Filipa Pięknego i Joanny I (siostrzenicy Roberta). W praktyce konflikt o Artois pomiędzy córką i wnukiem Roberta zakończył się dopiero z chwilą śmierci hrabiny w listopadzie 1329 roku[2].
Z pierwszą żoną miał trójkę dzieci:
- Mahaut d’Artois (1268–1329), hrabinę Artois i para Francji, matkę królowych Francji i Nawarry Joanny Burgundzkiej i Blanki Burgundzkiej,
- Filipa d’Artois (1269–1298), ojca Roberta, pretendenta do hrabstwa Artois,
- Roberta (zmarłego w dzieciństwie).