Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Papuzik ostrosterny

Papuzik ostrosterny[4] (Erythrura prasina) – gatunek małego ptaka z rodziny astryldowatych (Estrildidae). Jest popularnym ptakiem ozdobnym. Jego pierwszy opis gatunkowy pojawił się w 1788; ptaki te nazwano wówczas Loxia prasina[5].

Papuzik ostrosterny
Erythrura prasina[1]
(Sparrman, 1788)
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

astryldowate

Podrodzina

mniszki

Rodzaj

Erythrura

Gatunek

papuzik ostrosterny

Synonimy
  • Loxia prasina Sparrman, 1788[2]
Podgatunki
  • E. p. prasina (Sparrman, 1788)
  • E. p. coelica E.C.S. Baker, 1925
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Występowanie

edytuj

Występuje w Azji Południowo-Wschodniej: Malezji, Brunei, Kambodży, Indonezji, Laosie, Birmie, Wietnamie i Tajlandii. Jego szacowany zasięg globalnego występowania wynosi 5,48 mln km²[6].

Zamieszkuje subtropikalne i tropikalne lasy górskie oraz nizinne. Można go znaleźć w zaroślach bambusowych. Występuje także na plantacjach ryżu, gdzie wyrządza wielkie szkody i z tego powodu w rejonie swojego zasięgu jest traktowany jako szkodnik.

Pochodzenie

edytuj

Gatunek prawdopodobnie pochodzi z Indii i z czasem się rozprzestrzenił[7].

Wygląd

edytuj

Samce mają do 15 cm długości, samice – 11,5 do 12 cm. Samce mają gardło i głowę w kolorze niebieskim[2].

Podgatunki

edytuj

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki E. prasina[8]:

Status

edytuj

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje papuzika ostrosternego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). Liczebność populacji nie została oszacowana, jednak ptak ten opisywany jest jako rzadki, choć sezonowo i lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3][6].

Hodowla w niewoli

edytuj

Hodowla tego gatunku w niewoli należy do stosunkowo trudnej. Należy je przetrzymywać w wolierach i odchowywać w temperaturze wynoszącej co najmniej 23–24 °C[9].

Przypisy

edytuj
  1. Erythrura prasina, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Pin-tailed Parrotfinch (''Erythrura prasina'') [online], www.hbw.com [dostęp 2019-06-19] (ang.).
  3. a b Erythrura prasina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Lonchurinae Steiner, 1960 (1847) - mniszki (wersja: 2020-03-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-02].
  5. Anders Sparrman: Museum Carlsonianum, in quo novas et selectas aves, coloribus ad vivum brevique descriptione illustratas, suasu et sumtibus generosissimi possessoris. T. III. Holmiae :Ex Typographia Regia, 1788, s. LXXII.
  6. a b Pin-tailed Parrotfinch Erythrura prasina. BirdLife International. [dostęp 2019-10-11]. (ang.).
  7. Antonio Arnaiz-Villena i inni, Estrildinae Finches (Aves, Passeriformes) from Africa, South Asia and Australia: a Molecular Phylogeographic Study, „The Open Ornithology Journal”, 2, 2009, s. 29–36.
  8. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
  9. Horst Mayer-Walldorf, Papuzik ostrosterny, „Nowa Exota”, XV (3), 2019, s. 32–34, ISSN 1214-8962.

Linki zewnętrzne

edytuj