Ovide Decroly
Ovide Decroly (ur. 23 lipca 1871 w Ronse, zm. 10 września 1932 w Uccle) − belgijski psychiatra, psycholog i pedagog[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
W 1901 roku założył Instytut Nauczania Specjalnego w Brukseli, przeznaczony dla dzieci odbiegających od normy. W 1907 roku otworzył szkołę nauczania początkowego własnej koncepcji, w której stosowano metodę tzw. „ośrodków zainteresowań”. Według tych założeń odrzucano podział materiału na przedmioty i lekcje, a podejmowano zagadnienia odpowiadające naturalnym zainteresowaniom dzieci, wyzwalając aktywność w zdobywaniu wiedzy. Zgodnie z tymi założeniami zreformowano system nauczania w szkołach brukselskich[1].
Głosił potrzebę wychowania „dla życia przez życie”. Jego założenia systemu dydaktycznego zrywały z rutyną szkoły tradycyjnej, odwoływał się do otaczającej dziecko rzeczywistości przyrodniczej i społecznej, uwzględniał zainteresowania, potrzebę aktywności dzieci[1].
Uważał, iż programy szkolne były źle dostosowane co do potrzeb dziecka, ponieważ były między sobą niewystarczająco powiązane, miały niewiele wspólnego z dziecięcymi zainteresowaniami, przez co dzieciom wydawały się sztuczne i bezsensowne.
Główne prace
edytuj- Vers L'École rénovée (1921),
- Gry wychowawcze (1927, wydanie polskie 1931),
- Introduction à la pédagogie quantitative (1929)[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak", 2001, s. 68-69. ISBN 83-88149-41-5.
- ISNI: 0000000109001841
- VIAF: 51688204
- LCCN: n82106710
- GND: 120266628
- NDL: 00437543
- BnF: 11899056b
- SUDOC: 026816911
- SBN: RAVV043463
- NKC: jo2002113555
- BNE: XX1092639
- NTA: 070426414
- CiNii: DA00468126
- Open Library: OL2349693A
- PLWABN: 9810575492605606
- NUKAT: n99711566
- J9U: 987007271181105171
- PTBNP: 808661
- CANTIC: a10072998
- ΕΒΕ: 105383