Order Medżydów
Order Medżydów[1][2] (tur. Kılıçlı Mecidi Nişanı / Mecidiye Nişanı) – odznaczenie Imperium Osmańskiego.
 Awers III klasy | |
 Awers V klasy | |
 Baretka | |
| Ustanowiono | |
|---|---|
| Wycofano | |
| Powyżej | |
| Poniżej | |
Order został ustanowiony przez sułtana Abdülmecida I. Był przyznawany od 1852 do 1922[3] (zniesiony w 1923[1]) zarówno wojskowym, jak i cywilom.
Order składał się z następujących klas:
- Wielka Wstęga – Order Medżydów I klasy (złoty)
- Komandor I klasy – Order Medżydów II klasy (złoty)
- Komandor II klasy – Order Medżydów III klasy (złoty)
- Oficer – Order Medżydów IV klasy (złoty)
- Kawaler – Order Medżydów V klasy (srebrny)
Odznaczeni
edytujW 1852 Order Medżydów otrzymał Halil Pasza, gubernator generalny archipelagu tureckiego[4]. Odznaczenie otrzymywali obywatele innych państw, np. Brytyjczycy[5].
Określenie
edytujOkreślenie „medżyd” (medjidie) zwyczajowo oznacza walutę używaną na Bliskim Wschodzie[6][7].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 526.
- ↑ W publikacjach polskojęzycznych z przełomie XIX/XX wieku, zarówno z okresu zaborów jak i niepodległej II Rzeczypospolitej, w tym w Rocznikach Oficerskich Ministerstwa Spraw Wojskowych, odznaczenie było określane jako Order Medjidie; zob.: Herald Hansen. Henryk Ybsen. Szkic biograficzny (IV). „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne”. 53 (483), s. 622, 31 (19) grudnia 1892. Władysław hrabia Poniński. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. 227, s. 8, 18 sierpnia 1901. Wiadomości bieżące. Z miasta. Dr Felicja Mendelson. „Kurier Warszawski”. 294, s. 5, 18 sierpnia 1920. Ministerstwa Spraw Wojskowych II Rzeczypospolitej w latach 20. XX wieku. Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. VII. Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. VI. Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928, s. VII.
- ↑ Batı Tarzında İlk Nişan: Mecidî Nişanı, 1852-1922. obarsiv.com. [dostęp 2015-02-19]. (tur.).
- ↑ Turcya. „Gazeta Wielkiego Księstwa Poznańskiego”. Nr 208, s. 3, 5 września 1852.
- ↑ Anglia. Londyn. „Gazeta Lwowska”, s. 494, Nr 124 z 31 maja 1855.
- ↑ Przez Turcję na rowerze (z podróży lejtenanta piechoty, L. Guyot'a). „Cyklista”. Nr 31, s. 7, 19 (31) lipca 1897.
- ↑ Adam Grabowski: Wśród gór i pustyń Coelesyrji. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha, ok. 1925, s. 35, 70, 75, 76, 128, seria: Na dalekich lądach i morzach. Biblioteka podróży, przeżyć i odkryć.