Mieczysław Maliński

Pochodził z rodziny wielodzietnej (miał troje rodzeństwa), jako syn Franciszka i Józefy z domu Godyń. Wcześnie straciwszy rodziców (matka zmarła w 1926, a ojciec w 1938), był od lat dziecinnych związany z Krakowem^[3]. Tutaj poznał Jana Tyranowskiego oraz Karola Wojtyłę, któremu służył m.in. jako ministrant w jego wawelskiej mszy prymicyjnej 2 listopada 1946 w krypcie św. Leonarda^[4]. Tu wstąpił do podziemnego Seminarium Duchownego oraz studiował teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Święcenia kapłańskie przyjął 24 lipca 1949. Następnie z inspiracji arcybiskupa Eugeniusza Baziaka uzupełniał studia na innych uczelniach: Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie studiował filozofię, Papieskim Athenaeum Angelicum w Rzymie, gdzie studiował w latach 1963–1967, broniąc doktorat z teologii na temat: Teologia Karla Rahnera, a następnie w Monachium i Münsterze^[3]. Po ukończeniu studiów zagranicznych wykładał eklezjologię w krakowskim Wyższym Seminarium Duchownym, a następnie był wykładowcą w Instytucie Liturgicznym.

Pracował przez 11 lat jako duszpasterz w Rabce, gdzie był wikarym przy kościele św. Marii Magdaleny, rektorem kaplicy św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz nauczycielem religii. Od 1960 był duszpasterzem w Krakowie, początkowo związanym z kościołem św. Szczepana, a od 1976 rektorem kościoła sióstr wizytek^[3]. Towarzyszył papieżowi Janowi Pawłowi II w wielu jego pielgrzymkach, pisząc później tekst do albumowego wydania Pielgrzymki do świata. Zajmował się pracą duszpasterską w środowiskach studenckich przy krakowskim kościele św. Anny. Przez wiele lat (do 2006) współpracował z „Tygodnikiem Powszechnym”.

W 2007 skierowano przeciwko niemu zarzuty, że w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa i używał pseudonimów „Czarnos” oraz „Delta”^[5]. W IPN w Krakowie zachowały się dwa tomy akt w tej sprawie. Pierwszy tom stanowi zawartość Teczki personalnej tajnego współpracownika natomiast drugi to Teczka pracy tajnego współpracownika. W teczce pierwszej znajduje się między innymi fotografia Malińskiego oraz informacja, że został pozyskany do współpracy jako Kontakt Informacyjny. Wygląd drugiej teczki świadczy, że usunięto z niej przynajmniej kilkaset stron^[6].

W 2011 została utworzona Fundacja Księdza Mieczysława Malińskiego „Będzie Lepiej”^[7]. Głównym celem fundacji jest pomoc w rozwoju artystycznym dzieci z ubogich rodzin. Od początku działalności fundacji ks. Mieczysław Maliński był jej prezesem.

Zmarł 15 stycznia 2017 w Krakowie. Msza pogrzebowa, której przewodniczył biskup Tadeusz Pieronek została odprawiona 24 stycznia w kościele sióstr Wizytek, po czym został pochowany na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie^[8][9] (sektor X-2-3)^[10].

 

Główną tematyką w twórczości księdza Mieczysława Malińskiego była praca ewangelizacyjna na polu literatury religijnej dla dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych o charakterze teologicznym^[11]. Jego książki tłumaczone były m.in. na: angielski, francuski, niemiecki, włoski, hiszpański, holenderski, fiński, japoński, czeski, słowacki, słoweński, węgierski, rosyjski i litewski. Był autorem tekstów religijnych, powieści, bajek, szkiców (teologicznych, filozoficznych, etycznych i historycznych), katechizmów i modlitewników. Wiele z książek poświęcił św. Janowi Pawłowi II^[12]:

• GrzegorzG. Polak GrzegorzG., Kto jest kim w Kościele katolickim?, Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1996, ISBN 83-905125-0-5, OCLC 189620104 . Brak numerów stron w książce