Michał Sachanbiński

W 1956 przyjechał do Wrocławia, gdzie podjął studia geologiczne na miejscowym uniwersytecie, które ukończył w 1962 roku, zdobywając tytuł magistra. W następnym roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną na swojej macierzystej uczelni w Zakładzie Mineralogii i Petrografii^[1]. Na Wydziale Nauk Przyrodniczych przeszedł przez wszystkie szczeble drabiny akademickiej od pracownika laboratoryjnego do profesora zwyczajnego. W 1989 otrzymał tytuł profesora nauk przyrodniczych^[2].

Działał w Zrzeszeniu Studentów Polskich^[3]. Od 1960 do 1962 przewodniczył radzie uczelnianej tej organizacji na Uniwersytecie Wrocławskim^[3]. Od 1962 do 1963 był sekretarzem, a od 1963 do 1965 wiceprzewodniczącym rady okręgowej ZSP^[3]. Od 1963 do 1965 wchodził również w skład Głównej Komisji Rewizyjnej ZSP^[3]. Od 1962 do rozwiązania należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[3]. Od 1981 do 1982 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Uczelnianego PZPR na UWr^[3].

Został członkiem wielu komitetów i towarzystw naukowych, w tym m.in. Komitetu Nauk Mineralogicznych Polskiej Akademii Nauk, przewodniczącym Komitetu Nauk o Ziemi Oddziału Wrocławskiego PAN, członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego i Polskiego Towarzystwa Gemmologicznego, w którym od chwili jego utworzenia do 2010 roku sprawował funkcję wiceprezesa. Od 1972 do 2007 reprezentował Polskę w Komisji Muzeów i Komisji Gemmologii w Międzynarodowej Asocjacji Mineralogicznej IMA. Współorganizował w Instytucie Nauk Geologicznych UWr. Muzeum, którego do 2009 był kierownikiem. Od 1975 jest członkiem Rady Naukowej Muzeum Ziemi PAN. Jego wielką zasługą jest utworzenie pierwszego w Polsce Zakładu Gemmologii^[1].

Jest współorganizatorem i rektorem Szkoły Wyższej Rzemiosł Artystycznych i Zarządzania we Wrocławiu (od 2002 roku), w której utworzono specjalność jubilerstwo i rzeczoznawstwo kamieni szlachetnych^[4].

Dorobek naukowy Michała Sachanbińskiego określają 132 publikacje specjalistyczne i 51 prac popularnonaukowych, wśród których daje się wyróżnić kilka kierunków prowadzonych indywidualnie przez profesora lub w zespołach^[1]. Do jego najważniejszych publikacji należą^[5][6]:

• Surowce mineralne Dolnego Śląska 1970.
• Geochemia krajobrazu, Warszawa 1971, tłumacz
• Kamienie szlachetne i ozdobne Śląska, Wrocław 1980.
• Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych, Warszawa 1984.
• Agaty z Płóczek Górnych, Lwówek Śląski 2009, współautor.

Jest posiadaczem wielu odznaczeń państwowych, resortowych i organizacji społecznych, w tym m.in. złotego Medalu Uniwersytetu Wrocławskiego, Medalu Komisji Edukacji Narodowej oraz Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski^[1].

• Biografia na stronie Polskiego Towarzystwa Gemmologicznego
• Prof. dr hab. Michał Sachanbiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-07-29] .