Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Meropsrodzaj ptaków z rodziny żołn (Meropidae).

Merops[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – żołna mała (M. pusillus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

kraskowe

Nadrodzina

Meropoidea

Rodzina

żołny

Rodzaj

Merops

Typ nomenklatoryczny

Merops apiaster Linnaeus, 1758

Gatunki

26 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Eurazji, Australii oraz na Nowej Gwinei i sąsiednich wyspach[20][21].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 16–31 cm; masa ciała 12–78 g[20].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj
  • Merops: łac. merops, meropis „żółna”, od gr. μεροψ merops „żołna”[22].
  • Apiaster: łac. apiastra „żółna, ptak, który czyha na pszczoły”, od apis „pszczoła”[23]. Gatunek typowy: Merops apiaster Linnaeus, 1758.
  • Dicreadium: gr. δικραιος dikraios „rozwidlony”; łac. przyrostek zdrabniający -idium[24]. Gatunek typowy: Merops hirundineus A.A.H. Lichtenstein, 1793.
  • Patricus: na podstawie „Patirich” de Buffona (1770–1783), od nazwy „Patirich tirich” dla żołny zielonej na Madagaskarze[25].
  • Melittophagus: gr. μελιττοφαγος melittophagos „jedzący pszczoły”, od μελιττα melitta „pszczoła”; -φαγος -phagos „-jedzący”, od φαγειν phagein „jeść”[26]. Gatunek typowy: Merops erythropterus J.F. Gmelin, 1788 (= Merops pusillus Statius Muller, 1776).
  • Meropiscus: rodzaj Merops Linnaeus, 1758; łac. przyrostek zdrabniający -iscus[27]. Gatunek typowy: Merops gularis Shaw, 1798.
  • Meropogon: gr. μεροψ merops „żołna”; πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”[28]. Gatunek typowy: Meropogon forsteni Bonaparte, 1850.
  • Aerops: gr. αεροψ aerops „żołna”[29]. Gatunek typowy: Merops albicollis Vieillot, 1817.
  • Coccolarynx: gr. κοκκος kokkos „szkarłatna jagoda”; λαρυγξ larunx, λαρυγγος larungos „gardło”[30]. Gatunek typowy: Merops bulocki Vieillot, 1817.
  • Blepharomerops: gr. βλεφαρων blepharōn „oczy”; μεροψ merops „żołna”[31]. Gatunek typowy: Merops persicus Pallas, 1773.
  • Melittophas: gr. μελιττα melitta „pszczoła”; φασμα phasma „widmo, zjawa”[32]. Gatunek typowy: Merops badius J.F. Gmelin, 1788 (= Merops viridis Linnaeus, 1758).
  • Melittotheres: gr. μελιττα melitta „pszczoła”; -θηρας -thēras „łowca”, od θηραω thēraō „polować”, od θηρ thēr, θηρος thēros „bestia, zwierzę”[33]. Gatunek typowy: Merops nubicus J.F. Gmelin, 1788.
  • Phlothrus: gr. φλοιος phloios „kora drzewa”, od φλεω phleō „obfitować”; θραυω thrauō „złamać, przerwać”[34]. Gatunek typowy: Merops viridissimus[d] Swainson, 1837.
  • Sphecophobus: gr. σφηξ sphēx, σφηκος sphēkos „osa”; φοβος phobos „terror”, od φεβομαι phebomai „uciekać”[35]. Gatunek typowy: Merops variegatus Vieillot, 1817.
  • Tephraerops: gr. τεφρας tephras „koloru popiołu”, od τεφρα tephra „proch”; αεροψ aerops „żołna”[36]. Gatunek typowy: Merops malimbicus Shaw, 1806.
  • Urica: epitet gatunkowy Merops urica[e] Horsfield, 1822[37]. Gatunek typowy: Merops leschenaulti Vieillot, 1817.
  • Tachymerops: gr. ταχυς takhus „szybki, błyskawiczny”; μεροψ merops „żołna”[38]. Gatunek typowy: Merops hirundinaceus Vieillot, 1817 (= Merops hirundineus A.H.H. Lichtenstein, 1793).
  • Bombylonax: gr. βομβυλιος bombulios „trzmiel”; αναξ anax, ανακτος anaktos „lord, pan”[39]. Gatunek typowy: Meropogon breweri Cassin, 1859.
  • Cosmaerops: gr. κοσμος kosmos „ornament, ozdoba”; αεροψ aerops „żołna”[40]. Gatunek typowy: Merops ornatus Latham, 1801.
  • Dicrocercus: gr. δικρος dikros „rozwidlony”; κερκος kerkos „ogon”[41]. Gatunek typowy: Merops hirundinaceus Vieillot, 1817 (= Merops hirundineus A.H.H. Lichtenstein, 1793).
  • Melittias: gr. μελιττα melitta „pszczoła”; πιαζω piazō „chwytać”[42].
  • Pogonomerops: gr. πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”; μεροψ merops „żołna”[43].
  • Spheconax: gr. σφηξ sphēx, σφηκος sphēkos „osa”; αναξ anax, ανακτος anaktos „władca, pan”[44].
  • Archimerops: gr. αρχι- arkhi- „pierwszy, szef”, od αρχων arkhōn, αρχοντος arkhontos „król, szef”, od αρχω arkhō „rządzić”; μεροψ merops „żołna”[45]. Gatunek typowy: Meropogon breweri Cassin, 1859.
  • Micromerops: gr. μικρος mikros „mały”; μεροψ merops „żołna”[46]. Gatunek typowy: Merops boehmi Reichenow, 1882.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[47]:

  1. Nazwa zastępcza dla Urica Bonaparte, 1854 ze względu na puryzm.
  2. Nazwa zastępcza dla Meropogon Bonaparte, 1850 ze względu na puryzm.
  3. Nazwa zastępcza dla Coccolarynx Reichenbach, 1852 ze względu na puryzm.
  4. Podgatunek M. orientalis.
  5. Synonim M. leschenaulti.

Przypisy

edytuj
  1. Merops, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 117. (łac.).
  3. M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 4. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 532. (fr. • łac.).
  4. a b C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 66. (fr.).
  5. F. Boie. Bemerfünger über mehrere neue Vogelgattungen. „Isis von Oken”. 21, s. kol. 316, 1828. (niem.). 
  6. C.J. Sundevall. Foglar från Sierra Leona. „Öfversigt af Kongl. Vetenskaps-akademiens forhandlingar”. 6, s. 162, 1849. (szw.). 
  7. Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 164. (łac.).
  8. a b c d e f g Reichenbach 1852 ↓, s. 82.
  9. Reichenbach 1852 ↓, s. 83.
  10. Ch.-L. Bonaparte. Conspectus Volucrum Zygodactylorum. „Ateneo Italiano”. 2, s. 318, 1854. (łac.). 
  11. L. Fitzinger. Über das System und die Charakteristik der natürlichen Familien der Vögel. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 21, s. 304, 1856. (niem.). 
  12. F. Heine. Catalogue of Birds collected on the rivers Camma and Ogobai, Western Africa, by Mr. P.B. du Chailluin 1858, with notes and descriptions of new species by John Cassin. „Journal für Ornithologie”. 7, s. 434, 1859. (niem.). 
  13. Cabanis i Heine 1859–1860 ↓, s. 138.
  14. Cabanis i Heine 1859–1860 ↓, s. 136.
  15. Cabanis i Heine 1859–1860 ↓, s. 134.
  16. Cabanis i Heine 1859–1860 ↓, s. 132.
  17. Cabanis i Heine 1859–1860 ↓, s. 133.
  18. G. Hartlaub. Bericht über die Leistungen in der Naturgeschichte der Vögel während des Jahres 1859. „Archiv für Naturgeschichte”. 26 (2), s. 90, 1860. (niem.). 
  19. A. Roberts. Review of the nomenclature of South African birds. „Annals of the Transvaal Museum”. 8 (4), s. 215, 1922. (ang.). 
  20. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Bee-eaters (Meropidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.meropi1.01. [dostęp 2020-10-11]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji 
  21. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-11]. (ang.).
  22. The Key to Scientific Names, Merops [dostęp 2023-04-26].
  23. The Key to Scientific Names, Apiaster [dostęp 2023-04-26].
  24. The Key to Scientific Names, Dicreadium [dostęp 2023-04-26].
  25. The Key to Scientific Names, Patricus [dostęp 2023-04-26].
  26. The Key to Scientific Names, Melittophagus [dostęp 2023-04-26].
  27. The Key to Scientific Names, Meropiscus [dostęp 2023-04-26].
  28. The Key to Scientific Names, Meropogon [dostęp 2023-04-26].
  29. The Key to Scientific Names, Aerops [dostęp 2023-04-26].
  30. The Key to Scientific Names, Coccolarynx [dostęp 2023-04-26].
  31. The Key to Scientific Names, Blepharomerops [dostęp 2023-04-26].
  32. The Key to Scientific Names, Melittophas [dostęp 2023-04-26].
  33. The Key to Scientific Names, Mellitotheres [dostęp 2023-04-26].
  34. The Key to Scientific Names, Phlothrus [dostęp 2023-04-26].
  35. The Key to Scientific Names, Sphecophobus [dostęp 2023-04-26].
  36. The Key to Scientific Names, Tephraerops [dostęp 2023-04-26].
  37. The Key to Scientific Names, Urica [dostęp 2023-04-26].
  38. The Key to Scientific Names, Tachymerops [dostęp 2023-04-26].
  39. The Key to Scientific Names, Bombylonax [dostęp 2023-04-26].
  40. The Key to Scientific Names, Cosmaerops [dostęp 2023-04-26].
  41. The Key to Scientific Names, Dicrocercus [dostęp 2023-04-26].
  42. The Key to Scientific Names, Melittias [dostęp 2023-04-26].
  43. The Key to Scientific Names, Pogonomerops [dostęp 2023-04-26].
  44. The Key to Scientific Names, Spheconax [dostęp 2023-04-26].
  45. The Key to Scientific Names, Archimerops [dostęp 2023-04-26].
  46. The Key to Scientific Names, Micromerops [dostęp 2023-04-26].
  47. Systematyka i nazwy polskie za: P.Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meropidae Rafinesque, 1815 – żołny – Bee-eaters (wersja: 2023-04-08). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-26].
  48. B.D. Marks, J.D. Weckstein & R.G. Moyle. Molecular phylogenetics of the bee-eaters (Aves: Meropidae) based on nuclear and mitochondrial DNA sequence data. „Molecular Phylogenetics of Evolution”. 45 (1), s. 23-32, 2007. DOI: 10.1016/j.ympev.2007.07.004. (ang.). 

Bibliografia

edytuj