Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Mark Blundell (ur. 8 kwietnia 1966 w Barnet) – były brytyjski kierowca wyścigowy, który ścigał się m.in. w Formule 1 i Formule CART. Później również komentator wyścigów Formuły 1.

Mark Blundell
Ilustracja
Mark Blundell przed Rolex Series Test w 2011 roku
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1966
Barnet

Sukcesy

1984: Brytyjska Formuła Ford 1600 (mistrz)
1986: Europejska Formuła Ford 2000 (mistrz)
1991: 24h Le Mans (zwycięzca)

Strona internetowa

Kariera

edytuj

Początki

edytuj

Pierwszy raz zaangażował się w sporty motorowe, gdy miał 14 lat – jeździł wtedy po Anglii na motocyklu motocrossowym. Szybko zaczął odnosić sukcesy w tej dyscyplinie, zdobył kilka tytułów mistrzowskich.

W wieku 17 lat wystartował w Brytyjskiej Formule Ford. W tym samym sezonie, w Brytyjskiej Formule Ford Junior, zdobył w klasyfikacji generalnej drugie miejsce (25 razy wygrywał, a 24 razy zdobywał pole position). W następnym roku zdobył tytuł mistrza Brytyjskiej Formuły Ford 1600. W kolejnym sezonie wystąpił w Formule Ford 2000, od razu wygrywając cykl BBC Grandstand. W tym samym roku ścigał się w Europejskiej Formule Ford, gdzie zdobył 4 miejsce. W roku 1986 zdobył tytuł mistrza Europejskiej Formuły Ford 2000.

Zadecydował wtedy, że przejdzie do „wyższej” serii wyścigowej. Tak też się stało – wystartował w zespole TOM’s-Toyota w Formule 3000. Mimo niewielkiego budżetu i słabego samochodu, wygrał kilka wyścigów. Wystartował też w kilku wyścigach w Formule 3. W roku 1987 startował w Formule 3000, ale już dla Loli. W klasyfikacji generalnej zdobył w tamtym sezonie szóste miejsce.

Formuła 1

edytuj

W następnym roku został kierowcą fabrycznym Nissana, odbył także test w zespole Formuły 1Williams. W 1990 roku Blundell startował samochodami sportowymi. Startował także w wyścigu 24h Le Mans, zdobywając pole position i najszybsze okrążenie, stając się tym samym najmłodszym kierowcą w historii, który osiągnął w tym wyścigu takie sukcesy.

W sezonie 1991 zadebiutował w Formule 1, w zespole Brabham-Yamaha – zdobył wtedy jeden punkt w Grand Prix Belgii. W następnym roku był kierowcą testowym McLarena. Zdobył w tamtym roku pole position i wygrał wyścig o 24h Le Mans na Peugeocie.

W sezonie 1993 wrócił do Formuły 1, z jego usług skorzystał bowiem zespół Ligier. Blundell dwukrotnie zdobył miejsce na podium – trzecie miejsca w RPA i Niemczech. Dojechał także piąty w Grand Prix Brazylii, tak więc w klasyfikacji generalnej wywalczył 10 punktów, co zaowocowało 10 miejscem. W sezonie 1994 jeździł w słabnącym Tyrrellu. Trzecie miejsce w Hiszpanii i piąte na Węgrzech oraz w Belgii dały mu 8 punktów i 12 miejsce w klasyfikacji generalnej. Z powodu braku sponsorów Tyrrell był zmuszony go zwolnić. W sezonie 1995 Blundell jeździł dla McLarena, zastępując w nim swojego przyjaciela, Martina Brundle'a, który popadł w konflikt z Ronem Dennisem.13 punktów zaowocowało 10 miejscem w klasyfikacji generalnej na koniec sezonu. Po roku 1995 Blundell wycofał się z Formuły 1.

W sezonie 1995 zdobył także czwarte miejsce w wyścigu 24h Le Mans.

Po wycofaniu się z Formuły 1 Blundell zadecydował, iż wystartuje w serii CART. Startował w teamie PacWest Racing, a jego partnerem był były kierowca Formuły 1, Brazylijczyk Maurício Gugelmin. Na początku sezonu Blundell miał groźny wypadek, i musiał pauzować z powodu kontuzji. Mimo to był trzeci w ogólnej klasyfikacji debiutantów, między innymi dzięki ukończeniu w pierwszej szóstce wyścigów U.S. 500, Grand Prix Detroit i na Michigan International Speedway. W sezonie 1997 wygrał wyścigi na Portland International Raceway, California Speedway oraz Grand Prix Toronto, co dało mu szóste miejsce w klasyfikacji generalnej na koniec sezonu. W tym samym roku magazyn Autosport wybrał go Brytyjskim Kierowcą Roku. Kolejne lata nie były już tak udane. Ostatnim sezonem dla Blundella w serii CART był sezon 2000, zajął wtedy z 18 punktami 21. miejsce na koniec sezonu.

Po CART

edytuj

Od roku 2001 Blundell systematycznie ograniczał swoje zaangażowanie w wyścigi na rzecz innych zajęć. Mimo to wystartował wraz z Johnnym Herbertem i Davidem Brabhamem Bentleyem w 2003 roku w wyścigu 24h Le Mans, gdzie zajął doskonałe drugie miejsce. Zajął również trzecie miejsce w wyścigu 12h Sebring.

Komentator

edytuj

W latach 2001–2008 Blundell pracował jako komentator Formuły 1 w telewizji ITV. Zasłynął tam z częstych „wpadek”, złośliwie określanych blundellizmami (Blundellisms).

Wraz z Martinem Brundlem założyli firmę 2MB Sports Management, która odpowiada za kontrakty takich kierowców jak Gary Paffett czy Mike Conway.

Podsumowanie kariery w Formule 1

edytuj
  • liczba zgłoszeń: 63
  • liczba wyścigów: 61
  • liczba ukończonych wyścigów: 31
  • liczba punktów: 32
  • liczba zwycięstw: 0
  • liczba drugich miejsc: 0
  • liczba trzecich miejsc: 3
  • liczba pole positions: 0
  • liczba najszybszych okrążeń: 0
  • wszystkie wyścigi, w których zdobył punkty:
sezon wyścig samochód wynik zwycięzca
1991 Grand Prix Belgii Brabham-Yamaha BT60Y 6 A. Senna (McLaren)
1993 Grand Prix RPA Ligier-Renault JS39 3 A. Prost (Williams)
1993 Grand Prix Brazylii Ligier-Renault JS39 5 A. Senna (McLaren)
1993 Grand Prix Niemiec Ligier-Renault JS39 3 A. Prost (Williams)
1994 Grand Prix Hiszpanii Tyrrell-Yamaha 022 3 D. Hill (Williams)
1994 Grand Prix Węgier Tyrrell-Yamaha 022 5 M. Schumacher (Benetton)
1994 Grand Prix Belgii Tyrrell-Yamaha 022 5 D. Hill (Williams)
1995 Grand Prix Brazylii McLaren-Mercedes MP4/10 6 M. Schumacher (Benetton)
1995 Grand Prix Monako McLaren-Mercedes MP4/10B 5 M. Schumacher (Benetton)
1995 Grand Prix Wielkiej Brytanii McLaren-Mercedes MP4/10B 5 J. Herbert (Benetton)
1995 Grand Prix Belgii McLaren-Mercedes MP4/10B 5 M. Schumacher (Benetton)
1995 Grand Prix Włoch McLaren-Mercedes MP4/10B 4 J. Herbert (Benetton)
1995 Grand Prix Wielkiej Brytanii McLaren-Mercedes MP4/10B 4 D. Hill (Williams)

Podsumowanie sezonów

edytuj

W nawiasie podano liczbę zgłoszeń do wyścigu.

sezon samochód starty punkty miejsce w klasyfikacji
1991 Brabham-Yamaha 14 (16) 1 18
1993 Ligier-Renault 16 (16) 10 10
1994 Tyrrell-Yamaha 16 (16) 8 12
1995 McLaren-Mercedes 15 (15) 13 10

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj