Marek Pohl
Marek Pohl (ur. 24 września 1971) – polski hokeista, reprezentant Polski, górnik.
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
180 cm |
| Pozycja |
napastnik (lewoskrzydłowy / center) |
| Uchwyt |
prawy |
| Informacje klubowe | |
| Klub | |
| Numer w klubie |
23 |
Kariera sportowa
edytujNaprzód Janów (1989-1997)
Syn Bogusława[2]. Wychowanek i wieloletni zawodnik Naprzodu Janów. Do składu seniorskiej drużyny klubu został włączony w wieku 18 lat[3]. W latach 1997–2004 występował w trzech innych drużynach, zaś do gry w Naprzodzie powrócił w 2004 po reaktywacji klubu[3][4][5]. Przez wiele lat grał w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce. W sezonie 2010/2011 był kapitanem drużyny[6]. Zdobył sześć medali mistrzostw Polski, w tym dwa razy złoty, oraz Puchar Polski. Od sezonu 2012/2013 występuje wraz z Naprzodem w I lidze. Od kilku lat jest jednym z najstarszych i najdłużej grających hokeistów w polskich rozgrywkach hokejowych[5]. W sezonie I ligi 2016/2017 w barwach Naprzodu podjął występy wraz z nim jego syn Patryk (ur. 2000)[7]. W tej edycji jako kapitan drużyny zdobył mistrzostwo I ligi[8]. W sezonie PHL 2019/2020 rozegrał tylko jeden mecz, który był zarazem jego ostatnim w karierze zawodniczej[9]
W barwach reprezentacji Polski rozegrał 30 spotkań[3].
W trakcie kariery zyskał pseudonim Ernest[10], nadany mu w nawiązaniu do imienia piłkarza Ernesta Pohla, noszącego jednakowe nazwisko[3].
Jego syn Patryk (ur. 2000) także został hokeistą[11].
Praca zawodowa
edytujUkończył górniczą szkołę zawodową w kierunku elektryka[3] i w wieku 18 lat przez trzy miesiące pracował w kopalni „Wieczorek”. Zatrudnienie przerwał z uwagi na profesjonalną grę w hokeja w zespole Naprzodu. Po kilkunastu latach i powrocie do Janowa, w 2004 po raz kolejny został zatrudniony w kopalni „Wieczorek” łącząc pracę zawodową z karierą sportową[3][12]. Ukończył wieczorowe technikum górnicze i uzyskał tytuł technika-elektromontera górnictwa podziemnego[3]. W kopalni zajmuje się ciągłością ruchu[4], pomiarem prądów błądzących i obsługą transformatorów[3]. W kopalni pracował także jego ojciec[3].
Sukcesy
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Rusza hokejowy sezon. Liga w kolorach biało-niebieskich. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 6, 7 września 2002.
- ↑ Włodzimierz Sowiński: Między euforią a prozą życia. Co zrobią władze Katowic?. Dziennik Sport / hokej.net, 2017-03-14. [dostęp 2017-03-15].
- ↑ a b c d e f g h i Marek Pohl - hokeista po szychcie. gornicza.com.pl. [dostęp 2013-11-03]. (pol.).
- ↑ a b Idol całego Nikiszowca. katowice.gazeta.pl, 2012-07-12. [dostęp 2013-11-03]. (pol.).
- ↑ a b Hokeista, co wyczynowy sport łączy z pracą na kopalni. sport.pl, 2009-12-10. [dostęp 2013-11-03]. (pol.).
- ↑ Marek Pohl: Popełniliśmy zbyt dużo błędów. sportowefakty.pl, 2010-09-13. [dostęp 2013-11-03]. (pol.).
- ↑ I liga: Walkowery na koniec sezonu regularnego. Syn z ojcem w jednym ataku!. hokej.net, 2017-02-16. [dostęp 2017-02-19].
- ↑ Wojciech Todur: Po czterdziestce też można grać w hokeja. Ta historia jeszcze się nie kończy. katowice.wyborcza.pl, 2017-03-24. [dostęp 2017-03-31].
- ↑ ŁP: Męczarnie Cracovii w Janowie. Pożegnanie Marka Pohla. hokej.net, 2019-12-22. [dostęp 2019-12-22].
- ↑ Marek „Ernest” Pohl – Waleczne Serce. naprzod-janow.pl, 2011-03-28. [dostęp 2013-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-10)]. (pol.).
- ↑ Patryk Pohl. eliteprospects.com. [dostęp 2017-02-19]. (ang.).
- ↑ Urodzinowy prezent Marka Pohla. hokej.net, 2009-09-24. [dostęp 2013-11-03]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Marek Pohl w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Marek Pohl – statystyki na Hokej.net
- Marek Pohl – statystyki na Pointstreak.com
- Marek Pohl – statystyki na Hokejfan.pl