Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Magura Małastowska

Magura Małastowska (813 m n.p.m.) – szczyt w Beskidzie Niskim, najwyższa kulminacja długiego na ok. 10 km pasma Magury Małastowskiej, ciągnącego się od Przełęczy Małastowskiej na pd.-wsch. po Bielankę na pn.-zach.

Magura Małastowska
Ilustracja
trasa narciarska
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Niski

Wysokość

813 m n.p.m.

Wybitność

228 m

Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi znajduje się czarny trójkącik z opisem „Magura Małastowska”
Położenie na mapie Beskidu Niskiego
Mapa konturowa Beskidu Niskiego, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Magura Małastowska”
Ziemia49°33′12,3″N 21°13′10,7″E/49,553417 21,219639

Położenie

edytuj

Szczyt Magury Małastowskiej wznosi się w pd.-wsch. części grzbietu pasma Magury Małastowskiej, w odległości ok. 2 km od Przełęczy Małastowskiej. Leży w powiecie gorlickim, na granicy między miejscowościami: Nowicą (od zachodu) a Małastowem (od północnego wschodu). U podnóży góry mają swe źródła trzy niewielkie potoki: Przysłup (dopływ Ropy) od pd., Siarka (też: Siary; dopływ Sękówki) od pn. oraz Krzywy (dopływ Gładyszówki) od pd.-wsch.

Około 2 kilometrów na pd.-wsch. od szczytu przez Przełęcz Małastowską przebiega droga wojewódzka nr 977 łącząca Gorlice z Konieczną i dalej ze Słowacją.

Roślinność

edytuj

Sam szczyt, jak i całe pasmo Magury Małastowskiej są zalesione. W miejscowości Przysłop u podnóża Magury Małastowskiej znajduje się najdalej w polskich Karpatach wysunięte na wschód stanowisko rzadkiego w Polsce gatunku rośliny – turzycy pchlej[1].

Historia

edytuj

Na zboczach Magury Małastowskiej znajdują się pamiątki po przebiegającej jej zboczami podczas I wojny światowej linii frontu austriacko-rosyjskiego: okopy, umocnione stanowiska ogniowe, pozostałości ziemianek oraz cmentarze wojenne.

Turystyka

edytuj

Na grzbiecie pasma, mniej więcej w połowie odległości między szczytem a Przełęczą Małastowską, wybudowano w 1955 r. schronisko im. prof. St. Gabriela, należące do oddziału PTTK w Gorlicach.

Na wschodnich zboczach Magury znajduje się ośrodek narciarski SkiPark Magura.

Piesze szlaki turystyczne

edytuj
szlak turystyczny niebieski  SiaryMagura MałastowskaSchronisko PTTK na Magurze MałastowskiejBanicaBacówka PTTK w Bartnem
szlak turystyczny zielony  SzymbarkMagura MałastowskaSchronisko PTTK na Magurze MałastowskiejSmerekowiecSkwirtne (Szlak Wincentego Pola)

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj