Lubecko
Lubecko (niem. Lubetzko[4]) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Kochanowice.
| wieś | |
 Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Lubecku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
295 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
785[2] |
| Strefa numeracyjna |
34 |
| Kod pocztowy |
42-700[3] |
| Tablice rejestracyjne |
SLU |
| SIMC |
0134717 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lublinieckiego  | |
Położenie na mapie gminy Kochanowice  | |
 50°41′55″N 18°38′52″E/50,698611 18,647778[1]
| |
| Strona internetowa | |
Miejscowość leży 6 km na zachód od Kochanowic, obok drogi Lubliniec - Poznań.
Nazwa wsi z biegiem lat
edytuj- 1574 – Lubeczko
- 1679 – Lubecii
- 1687 – Lubecensen
- 1688 – Lubeczka
- 1743 – Lubetzkow
- 1747 – Lubetzko
- 1927 – Lubecko
Historia
edytujW 1910 w miejscowości mieszkało 691 mieszkańców, z których 635 deklarowało jako ojczysty język polski, 10 język polski i niemiecki, a 46 język niemiecki. W wyborach komunalnych, jakie odbyły się w listopadzie 1919, na listę polską padły 162 głosy na ogólną sumę 258, co dało jej 6 na 9 mandatów. W ramach plebiscytu na Górnym Śląsku w 1921 roku 210 głosów w Lubecku opowiedziało się za pozostaniem w Niemczech, a 219 za przyłączeniem do Polski[5]. Od 1919 w miejscowości istniało Towarzystwo Oświaty na Śląsku im. św. Jacka[6].
W Lubecku działała Franciszka Ciemienga (ur. 29 stycznia 1867, zm. 2 kwietnia 1935), znana jako "Francka" – mieszkanka pobliskiego przysiółka Kanus, uważana za jasnowidzkę. Jej grób znajduje się przy ścianie tutejszego kościoła, a miejscowa społeczność nadal czci ją jako "świętą". Co roku 2 sierpnia odbywają się procesje z jej domu do kościoła. Trwają starania o jej beatyfikację.
W XIV-wiecznym kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku w 2010 odkryto gotyckie freski z początku XV wieku, które pokrywają około 200 m kw. sklepienia i ścian prezbiterium. Po trzyletniej renowacji malowidła odsłonięto i zakonserwowano.
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonował komisariat Straży Granicznej i placówka II linii SG „Lubecko”[7].
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubecko, po jej zniesieniu w gromadzie Kochcice.
Znani ludzie
edytuj- Jan Gajda – pisarz, malarz, działacz społeczny
- Andrzej Grzesik – polski polityk, rolnik, poseł na Sejm IV i V kadencji.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70050
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 670 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Lublinitz (Loben) [online], www.verwaltungsgeschichte.de:80 [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14].
- ↑ Wyniki plebiscytu na Górnym Śląsku, Stefan Dziewulski, odbytka z "ekonomisty", Warszawa 1922 [1]
- ↑ Encyklopedia powstań śląskich, Instytut Śląski w Opolu, Opole 1982, s. 277.
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 26. ISBN 83-87424-77-3.
Linki zewnętrzne
edytuj- Lubecko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 395.
- Publiczna Szkoła Podstawowa im. Konstanego Damrota w Lubecku
- Sanktuarium Matki Bożej w Lubecku
- Lubecko strona sołecka
- Lubecko wizytówka miejscowości