Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Kościuchnówka[1][2] (dawniej także Kostiuchnówka; ukr. Костюхнівка, Kostiuchniwka) – wieś na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim w rejonie maniewickim.

Kościuchnówka
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Rejon

maniewicki

Powierzchnia

1,1 km²

Wysokość

173 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


546
493 os./km²

Nr kierunkowy

9-69-42

Kod pocztowy

44630

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościuchnówka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościuchnówka”
Ziemia51°21′16″N 25°45′14″E/51,354444 25,753889
Strona internetowa

Historia

edytuj

Na przełomie XIX i XX wieku wieś, nazywana ówcześnie Kostiuchnówką, leżała w gminie Miedwieże, w powiecie łuckim. Wieś należała do Franciszka Roszkowskiego. Zamieszkiwało ją 709 mieszkańców. We wsi były 124 domy, cerkiew i dwa młyny.

W marcu 1916 w Kościuchnówce powstał utytułowany polski klub piłkarski – Legia Warszawa. W dniach 4–6 lipca 1916 roku pod Kościuchnówką Legiony Polskie prowadziły działania opóźniające przeciwko oddziałom rosyjskim. Działania te przeszły do historii Wojska Polskiego jako bitwa pod Kościuchnówką[3].

Dziś w Kościuchnówce jest polski Cmentarz Legionowy, którym opiekują się m.in. harcerze z Chorągwi Łódzkiej ZHP (w ramach Harcerskiej Akcji Letniej „Kostiuchnówka”), którzy prowadzą także Centrum Dialogu Kostiuchnówka w odremontowanym budynku tzw. polskiej szkoły.

To stąd corocznie harcerze polscy biorą „Ogień Niepodległości”, który potem zabierają do Warszawy, aby w stolicy podczas uroczystości Święta Niepodległości złożyć go (w trakcie Salwy Honorowej) na Grobie Nieznanego Żołnierza.

Za wsią znajduje się Polska Góra usypana w latach 30. XX w. na cześć zwycięstwa Józefa Piłsudskiego. Na szczycie znajdowały się: muzeum i pamiątkowy kamień z napisem Pan marszałek Józef Piłsudski.

Przypisy

edytuj
  1. Nazewnictwo geograficzne świata. T. 6: Białoruś, Rosja, Ukraina. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 2005. ISBN 83-239-9020-4. [dostęp 2013-07-14].
  2. Mapa taktyczna Polski 1:100 000 Maniewicze (pas 43 słup 41), Wojskowy Instytut Geograficzny, Warszawa 1931
  3. Wiktor Mondalski 1916 ↓.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj