Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Wikipedia

Jason Doyle

Jason Kevin Doyle (ur. 6 października 1985 w Newcastle) – australijski żużlowiec.

Jason Doyle
Ilustracja
Jason Doyle (2015)
Pełne imię i nazwisko

Jason Kevin Doyle

Data i miejsce urodzenia

6 października 1985
Newcastle

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia
Mistrzostwa świata
złoto 2017 żużel, indywidualnie
złoto 2022 żużel, drużynowo
brąz 2013 żużel, drużynowo
brąz 2014 żużel, drużynowo
brąz 2019 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Oceanii
srebro 2022 żużel, indywidualnie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Brązowy medalista młodzieżowych indywidualnych mistrzostw Australii (2006). Złoty (2015[1]) oraz srebrny (2014) medalista indywidualnych mistrzostw Australii.

Zadebiutował w lidze angielskiej w marcu 2005, w barwach Isle of Wight Islanders, po dwóch latach przeniósł się do silniejszego klubu Poole Pirates, a w 2008 jeździł w Somerset Rebels. W Polsce reprezentował Kolejarz Rawicz. W 2009 podpisał dwuletni kontrakt ze Startem Gniezno. W 2011 reprezentował barwy klubu Polonia Piła, w 2013 – ponownie barwy Kolejarza Rawag Rawicz, natomiast w 2014 – Orła Łódź.

20 września 2014 roku wystartował w turnieju GP Challenge w Lonigo i zajął w nim drugie miejsce – dzięki temu został stałym uczestnikiem cyklu Grand Prix w 2015 roku. W polskiej lidze przeniósł się do Apatora Toruń[2]. Sezon 2015 był momentem przełomowym w karierze Doyle’a. Z przeciętnego żużlowca stał się zawodnikiem ze ścisłej światowej czołówki. W debiutanckim sezonie w Grand Prix zajął wysokie 5. miejsce. Niewielu zawodników wchodzi do cyklu tak późno, bowiem Doyle miał wówczas rocznikowo 30 lat.

W następnym roku był na bardzo dobrej drodze do zdobycia pierwszego w karierze medalu. Na dwie rundy przed końcem cyklu zajmował pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej, mając 5 punktów przewagi nad drugim Gregiem Hancockiem, 16 nad trzecim Taiem Woffindenem i 23 nad czwartym Bartoszem Zmarzlikiem. W następnym turnieju, w wyniku upadku po uderzeniu przez Chrisa Harrisa w 3. biegu, doznał kontuzji, która wyeliminowała go ze startów do końca sezonu[3]. Ostatecznie drugi raz w karierze zajął piąte miejsce w końcowej klasyfikacji cyklu.

Co nie udało się w 2016, przyszło rok później. Australijczyk zaliczył znakomity sezon w GP 2017 – aż dziesięć razy startował w finale i wygrał cały cykl. Zdobycie tytułu przypieczętował zwycięstwem turnieju w swojej ojczyźnie, a dokładniej w Melbourne.

W latach 2016–2017 w lidze polskiej reprezentował Falubaz Zielona Góra[4], na lata 2018–2019 powrócił do Apatora[5]. Opuścił drużynę po spadku do I ligi. W 2019 z drużyną Swindon Robins zdobył Drużynowe Mistrzostwo Wielkiej Brytanii.

11 września 2020 podczas turnieju Grand Prix w Gorzowie był blisko pierwszego od niemal trzech lat zwycięstwa w rundzie GP, na ostatnich metrach przegrał jednak z Bartoszem Zmarzlikiem[6]. W 2020 w polskiej lidze jeździł w barwach Włókniarza Częstochowa, a od 2021 reprezentował barwy Unii Leszno[7]. 18 czerwca 2021 triumfował w Indywidualnych międzynarodowych mistrzostwach Ekstraligi[8]. W tym samym sezonie wygrał ligę szwedzką z Dackarną Målilla. W sezonie 2022, poza startami dla leszczyńskiej drużyny, powrócił również do ścigania w lidze brytyjskiej – reprezentuje barwy Ipswich Witches[9]. 28 maja 2022 zajmując 3. miejsce podczas GP Czech w Pradze pierwszy raz od sezonu 2020 stanął na podium rundy Grand Prix. Z reprezentacją Australii zdobył złoto Speedway of Nations 2022, jednak w turnieju finałowym nie wystąpił w żadnym biegu[10].

W sezonie 2023 reprezentował Wilki Krosno[11].

Przynależność klubowa

edytuj

Wielka Brytania

Polska

Szwecja

Starty w Grand Prix (Indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)

edytuj

Stan na 1 października 2023.

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix

edytuj
Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Długość toru
1. 25 czerwca 2016 Czechy  Grand Prix Czech Czechy  Praga Stadion Markéta 353m
2. 27 sierpnia 2016 Polska  Grand Prix Polski Polska  Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 329m
3. 10 września 2016 Niemcy  Grand Prix Niemiec Niemcy  Teterow Bergring Arena 314m
4. 24 września 2016 Szwecja  Grand Prix Sztokholmu Szwecja  Solna Friends Arena (sztuczny tor) 272m
5. 10 czerwca 2017 Czechy  Grand Prix Czech Czechy  Praga Stadion Markéta 353m
6. 28 października 2017 Australia  Grand Prix Australii Australia  Melbourne Etihad Stadium (sztuczny tor) 346m
7. 11 maja 2024 Polska  Grand Prix Polski Polska  Warszawa PGE Narodowy 272m

Miejsca na podium

edytuj
Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 3 października 2015 Polska  Grand Prix Polski Polska  Toruń Motoarena 2. 18 (3,3,2,2,3,3,2) Dania  Nicki Pedersen
2. 30 kwietnia 2016 Słowenia  Grand Prix Słowenii Słowenia  Krško Stadion Matije Gubca 2. 13 (1,0,3,3,2,2,2) Dania  Peter Kildemand
3. 25 czerwca 2016 Czechy  Grand Prix Czech Czechy  Praga Stadion Markéta 1. 17 (1,3,3,2,2,3,3) –
4. 14 sierpnia 2016 Szwecja  Grand Prix Szwecji Szwecja  Målilla G&B Stadium 2. 17 (2,3,3,3,1,3,2) Stany Zjednoczone  Greg Hancock
5. 27 sierpnia 2016 Polska  Grand Prix Polski Polska  Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 1. 16 (3,2,3,1,2,2,3) –
6. 10 września 2016 Niemcy  Grand Prix Niemiec Niemcy  Teterow Bergring Arena 1. 17 (3,3,3,3,0,2,3) –
7. 24 września 2016 Szwecja  Grand Prix Sztokholmu Szwecja  Solna Friends Arena (sztuczny tor) 1. 19 (2,3,2,3,3,3,3) –
8. 13 maja 2017 Polska  Grand Prix Polski Polska  Warszawa Stadion Narodowy (sztuczny tor) 3. 15 (3,3,2,2,1,3,1) Szwecja  Fredrik Lindgren
9. 10 czerwca 2017 Czechy  Grand Prix Czech Czechy  Praga Stadion Markéta 1. 13 (t,1,2,3,2,2,3) –
10. 22 lipca 2017 Wielka Brytania  Grand Prix Wielkiej Brytanii Wielka Brytania  Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 2. 13 (1,w,2,3,3,2,2) Polska  Maciej Janowski
11. 26 sierpnia 2017 Polska  Grand Prix Polski Polska  Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 3. 14 (1,3,2,3,1,3,1) Wielka Brytania  Tai Woffinden
12. 9 września 2017 Niemcy  Grand Prix Niemiec Niemcy  Teterow Bergring Arena 3. 17 (3,3,2,3,3,2,1) Słowenia  Matej Žagar
13. 23 września 2017 Szwecja  Grand Prix Sztokholmu Szwecja  Solna Friends Arena (sztuczny tor) 3. 18 (3,3,2,3,3,3,1) Słowenia  Matej Žagar
14. 28 października 2017 Australia  Grand Prix Australii Australia  Melbourne Etihad Stadium (sztuczny tor) 1. 19 (3,3,3,2,3,2,3) –
15. 8 września 2018 Słowenia  Grand Prix Słowenii Słowenia  Krško Stadion Matije Gubca 2. 17 (2,3,2,3,3,2,2) Polska  Patryk Dudek
16. 22 września 2018 Niemcy  Grand Prix Niemiec Niemcy  Teterow Bergring Arena 2. 16 (3,3,0,2,3,3,2) Wielka Brytania  Tai Woffinden
17. 11 września 2020 Polska  Grand Prix Polski Polska  Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 2. 18 (0,2,1,3,2,2,2) Polska  Bartosz Zmarzlik
18. 12 września 2020 Polska  Grand Prix Polski Polska  Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 3. 16 (2,3,2,3,2,3,1) Szwecja  Fredrik Lindgren
19. 19 września 2020 Czechy  Grand Prix Czech Czechy  Praga Stadion Markéta 3. 16 (1,2,0,3,3,2,1) Polska  Bartosz Zmarzlik
20. 28 maja 2022 Czechy  Grand Prix Czech Czechy  Praga Stadion Markéta 3. 16 (3,1,0,3,1,2,1) Słowacja  Martin Vaculík
21. 10 czerwca 2023 Niemcy  Grand Prix Niemiec Niemcy  Teterow Bergring Arena 2. 13 (3,1,1,1,3,2,2) Polska  Bartosz Zmarzlik
22. 27 kwietnia 2024 Grand Prix Chorwacji Chorwacja  Gorican Stadion Millenium 2. 12 (2,w,2,2,2,2,2) Australia  Jack Holder
23. 11 maja 2024 Grand Prix Polski Polska  Warszawa PGE Narodowy 1. 20 (3,3,2,3,3,3,3)

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

edytuj
Sezon 2015
GP Polski – Warszawa  GP Finlandii – Tampere  GP Czech – Praga  GP Wielkiej Brytanii – Cardiff  GP Łotwy – Dyneburg  GP Szwecji – Målilla  GP Danii – Horsens  GP Polski – Gorzów Wielkopolski  GP Słowenii – Krško  GP Sztokholmu – Solna  GP Polski – Toruń  GP Australii – Melbourne  miejsce punkty
4 11 7 7 8 11 12 6 11 8 18 11 5 114
Sezon 2016
GP Słowenii – Krško  GP Polski – Warszawa  GP Danii – Horsens  GP Czech – Praga  GP Wielkiej Brytanii – Cardiff  GP Szwecji – Målilla  GP Polski – Gorzów Wielkopolski  GP Niemiec – Teterow  GP Sztokholmu – Solna  GP Polski – Toruń  GP Australii – Melbourne  miejsce punkty
13 5 7 17 12 17 16 17 19 – – 5 123
Sezon 2017
GP Słowenii – Krško  GP Polski – Warszawa  GP Łotwy – Dyneburg  GP Czech – Praga  GP Danii – Horsens  GP Wielkiej Brytanii – Cardiff  GP Szwecji – Målilla  GP Polski – Gorzów Wielkopolski  GP Niemiec – Teterow  GP Sztokholmu – Solna  GP Polski – Toruń  GP Australii – Melbourne  miejsce punkty
12 15 10 13 15 13 5 14 17 18 10 19   161
Sezon 2018
GP Polski – Warszawa  GP Czech – Praga  GP Danii – Horsens  GP Szwecji – Hallstavik  GP Wielkiej Brytanii – Cardiff  GP Skandynawii – Målilla  GP Polski – Gorzów Wielkopolski  GP Słowenii – Krško  GP Niemiec – Teterow  GP Polski – Toruń  miejsce punkty
5 9 12 9 5 4 9 17 16 7 7 93
Sezon 2019
GP Polski – Warszawa  GP Słowenii – Krško  GP Czech – Praga  GP Szwecji – Hallstavik  GP Polski – Wrocław  GP Skandynawii – Målilla  GP Niemiec – Teterow  GP Danii – Vojens  GP Wielkiej Brytanii – Cardiff  GP Polski – Toruń  miejsce punkty
5 6 12 7 5 7 6 12 13 11 7 84
Sezon 2020
GP Polski – Wrocław  GP Polski – Wrocław  GP Polski – Gorzów Wielkopolski  GP Polski – Gorzów Wielkopolski  GP Czech – Praga  GP Czech – Praga  GP Polski – Toruń  GP Polski – Toruń  miejsce punkty
6 2 18 16 11 16 7 11 6 87
Sezon 2021
GP Czech – Praga  GP Czech – Praga  GP Polski – Wrocław  GP Polski – Wrocław  GP Polski – Lublin  GP Polski – Lublin  GP Szwecji – Målilla  GP Rosji – Togliatti  GP Danii – Vojens  GP Polski – Toruń  GP Polski – Toruń  miejsce punkty
5 11 5 7 12 7 14 7 6 4 9 9 87
Sezon 2022
GP Chorwacji – Goričan  GP Polski – Warszawa  GP Czech – Praga  GP Niemiec – Teterow  GP Polski – Gorzów Wielkopolski  GP Wielkiej Brytanii – Cardiff  GP Polski – Wrocław  GP Danii – Vojens  GP Szwecji – Målilla  GP Polski – Toruń  miejsce punkty
9 6 16 4 9 9 4 11 8 7 10 83
Sezon 2023
GP Chorwacji – Goričan  GP Polski – Warszawa  GP Czech – Praga  GP Niemiec – Teterow  GP Polski – Gorzów Wielkopolski  GP Szwecji – Målilla  GP Łotwy – Ryga  GP Wielkiej Brytanii – Cardiff  GP Danii – Vojens  GP Polski – Toruń  miejsce punkty
14 14 8 18 14 1 12 6 1 8 8 96
Statystyki
Starty 92
Zwycięstwa 6
Miejsca na podium 21
Finalista 32
Punkty 928

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Doyle seals Aussie Gold. speedwaygp.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-10)]..
  2. ↑ Będzie wysyp kontraktów w Toruniu!?
  3. ↑ Redakcja, Kontuzjowany Jason Doyle ze szpitala: - Mam szczęście [online], Gazeta Krakowska, 3 października 2016 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  4. ↑ To już oficjalne – Jason Doyle w Falubazie Zielona Góra! [online], Przegląd Sportowy, 16 grudnia 2015 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  5. ↑ Koniec spekulacji – Jason Doyle oficjalnie w Get Well! [online], ChilliToruń - Najgorętsza strona miasta, 3 listopada 2017 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  6. ↑ Michał Kmiecik, Żużel. Grand Prix. Zmarzlik niczym Gollob. Wyszarpał zwycięstwo na kresce! [RELACJA] [online], WP SportoweFakty, 11 września 2020 [dostęp 2022-04-15] (pol.).
  7. ↑ Żużel. Lew stał się Bykiem, czyli Jason Doyle w Unii Leszno [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 13 listopada 2020 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  8. ↑ Zmarzlik zdetronizowany. Doyle wygrał PGE IMME w Toruniu [online], Onet Sport, 18 czerwca 2021 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  9. ↑ Mike Bacon, Ipswich Witches swoop to sign former world champion and current GP ace [online], East Anglian Daily Times, 26 listopada 2021 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
  10. ↑ Wirtualna Polska Media, Finał SON w Vojens – Wynik i Relacja na żywo - Speedway of Nations - 30.07.2022 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-08-03] (pol.).
  11. ↑ Wilki zaprezentowały zawodników na Ekstraligę. Mistrz Świata w składzie [online], Krosno24, 10 listopada 2022 [dostęp 2022-11-11].

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jason_Doyle&oldid=74537695”