Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Jakub III (margrabia Badenii-Durlach)

Jakub III (ur. 26 maja 1562 r. w Pforzheimie, zm. 17 sierpnia 1590 r. w Emmendingen) – margrabia Badenii-Durlach, od 1584 r. w jej części Badenii-Hachberg, z dynastii Zähringen.

Jakub III
Ilustracja
Margrabia Badenii-Hachberg
Okres

od 1584
do 1590

Dane biograficzne
Dynastia

Zähringen

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1562
Pforzheim

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1590
Emmendingen

Miejsce spoczynku

Pforzheim

Ojciec

Karol II

Matka

Anna z Veldenz

Żona

Elżbieta z Culenburga
od 1585

Dzieci

Anna

Życiorys

edytuj
 
Ziemie margrabiów Badenii-Durlach od XVI do XVIII w.; w kolorze brązowym margrabstwo Badenii-Hachbergu

Jakub był trzecim spośród czterech synów margrabiego Badenii-Durlach Karola II i drugim spośród tych, którzy przeżyli ojca. Jego matką była druga żona Karola, Anna, córka palatyna Veldenz Ruprechta z rodu Wittelsbachów. Został wychowany w wierze luterańskiej. Po śmierci ojca w 1577 r. wychowywał się na dworze księcia Wirtembergii Ludwika III. Studiował w Strasburgu, odbył podróż po Europie. W 1583 r. uczestniczył w walkach o elektorat Kolonii po stronie arcybiskupa Gebharda z Waldburga, który przeszedł na protestantyzm – za co cesarz groził mu banicją.

W 1584 r. podzielił z braćmi dziedzictwo po ojcu i otrzymał w zarząd część margrabstwa Badenii-Durlach z Hachbergiem. Swoją siedzibą uczynił Emmendingen, gdzie rozbudował książęcą rezydencję. W tym samym roku zmienił front (być może pod wpływem gróźb cesarskich) i w kolejnych latach walczył po stronie katolickiej pod komendą Aleksandra Farnese przeciwko arcybiskupowi Gebhardowi. Brał też udział w zbrojnej interwencji wojsk katolickich w Lotaryngii. Znaczny wpływ na księcia zdobył jego doradca, Johann Pistorius, który w 1588 r. przeszedł z wiary kalwińskiej na katolicką. Jakub zorganizował kilka dysput religijnych, po których, 25 lipca 1590 r., dokonał konwersji z luteranizmu na wiarę katolicką. Zamierzał zaprowadzić katolicyzm jako religię panującą w swym księstwie, ale trzy tygodnie później zmarł. Dziedzictwo po nim przejął jego starszy brat Ernest Fryderyk, który przywrócił protestantyzm w księstwie.

Konwersja Jakuba była pierwszą zmianą wiary protestanckiej na katolicką pośród książąt Rzeszy i z tego powodu odbiła się szerokim echem wśród współczesnych. Duży rozgłos zdobyła spisana przez Johanna Pistoriusa książka opisująca motywy zmiany wiary przez Jakuba.

Rodzina

edytuj

16 września 1584 r. Jakub poślubił Elżbietę (1567–1620), córkę hrabiego Culemburga Florisa I (w celu poślubienia Jakuba musiała uciekać w męskim przebraniu z jednego z klasztorów w Kolonii, gdzie przetrzymywano ją w celu zabezpieczenia roszczeń innego kandydata do jej ręki). Mieli jedną córkę, Annę (1587–1649), później żonę hrabiego Waldeck-Eisenberg Wolrada IV.

Bibliografia

edytuj
  • Udo Krolzik: Jakob III.. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. T. 2. Hamm: Verlag Traugott Bautz, 1990. ISBN 3-88309-032-8.
  • Helmut Steigelmann: Jakob III.. W: Neue Deutsche Biographie. T. 10. Berlin: Duncker & Humblot, 1974, s. 311–312.
  • Felix Stieve: Jacob III.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 13. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1881, s. 534–538.
  • Jakob III. Markgraf v.Baden-Hochberg. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2017-06-29].