Jan Komorowski (zm. XVI w.)

Był synem Jana Komorowskiego (zm. 1511)^[1]. Jego bratem był Wawrzyniec Komorowski^[3]. Po śmierci Mikołaja Komorowskiego Jan wraz z bratem wspólnie zarządzali państwem żywieckim^[3]. Od 1537 do 1548 był kasztelanem oświęcimskim^[1], a od 1549 do 1563 kasztelanem połanieckim^[1]. Uczestniczył w sejmach i w radach królewskich^[1]. W 1526 ożenił się z Barbarą Tarnowską^[1]. Miał dwóch synów: Jana Spytka i Krzysztofa, którzy po jego śmierci objęli w posiadanie Żywiecczyznę^[3]. Barbara urodziła mu także cztery córki: Zofię, Katarzynę, Annę i Magdalenę^[1].

Przekazał społeczności Żywca budynek łaźni (1554), uposażył nadaniami szkołę oraz szpital dla ubogich^[3][4]. Wraz z bratem wydali dla miasta szereg przywilejów, m.in. nadali mu na wyłączność prawo wytwarzania słodu, warzenia i szynkowania piwa oraz wprowadzili monopol handlowy na rzecz miasta^[4]. Żywieckie monopole i przywileje ograniczały znacznie wolności i prawa mieszkańców okolicznych wsi^[1]. W latach 50. rozsądzał spór terytorialny między Żywcem a Zabłociem^[4]. Przekazał na własność miasta lasy Łyskę i Kiełbasów^[4]. Za jego rządów wyremontowano kościół parafialny i kościół św. Krzyża^[4]. W 1518 bracia zdołali otrzymać dla Żywca przywilej na dwa jarmarki^[1]. W 1548 podarowali miastu swój prywatny browar^[1]. Ponadto Jan i Wawrzyniec powiększyli państwo żywieckie o Ślemień i Krzeszów^[1].