Józef Duriasz
polski aktor
Józef Zbigniew Duriasz (ur. 8 marca 1936 w Kole) – polski aktor.
Imię i nazwisko |
Józef Zbigniew Duriasz |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Zawód |
aktor |
Odznaczenia | |
W 1958 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie[1]. Występował w teatrach: Teatrze Ateneum w Warszawie, Teatrze Dramatycznym w Warszawie, Teatrze Narodowym, Teatrze Polskim w Warszawie, Teatrze Rozmaitości, na Woli, Teatrze Kwadrat, Teatrze Studio i Teatrze Nowym w Łodzi[1].
W latach 80. XX wieku był członkiem redakcji „Tygodnika Solidarność”[2], pełnił m.in. funkcję wysłannika tygodnika na posiedzenie Komisji Krajowej „Solidarności”[3].
Filmografia
edytujŹródło: Filmpolski.pl[1].
- Gang Zielonej Rękawiczki (serial fabularny, 2022) – Jan
- Mój dziadek (2007)
- Ostatni rozdział (1997) – lekarz wojskowy
- Plecak pełen przygód (serial telewizyjny, 1993) – Juha Lamminkaino
- Soból i panna (1983) – Łaukinis
- Dolina Issy (1982) – Józef Czarny
- Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (serial telewizyjny, 1981) – Maciej Frankowski
- Królowa Bona (1980) – Konstanty Ostrogski (odc. 2-4)
- Ciosy (1980) – aktor
- Ród Gąsieniców (1979) – Tytus Chałubiński
- Płomienie (1978) – Czesław
- Romans Teresy Hennert (1978) – pułkownik Jan Omski
- Somosierra. 1808 (1978) – marszałek Besseries
- Życie na gorąco (serial telewizyjny, 1978) – pułkownik Donald O’Neil
- Lalka (serial telewizyjny) (1977) – August Katz
- Polskie drogi (serial telewizyjny, 1976) – ksiądz Andrzej
- Urodziny Matyldy (1975) – dr Andrzej, partner Matyldy
- Ile jest życia (serial telewizyjny, 1974) – Dionizy Morawski
- Urodziny Matyldy (1974) – doktor Andrzej
- Wielka miłość Balzaka (serial, 1973) – Surville
- Zasieki (1973) – oficer polityczny
- Okno zabite deskami (1971) – mąż Anny
- Lokis. Rękopis profesora Wittembacha (1970) – hrabia Michał Szemiot
- Pejzaż z bohaterem (1970) – przewodniczący wręczający Winczewskiemu odznaczenie
- Gniewko, syn rybaka (1969–1970) – krzyżak Rajmund (odc. 1)
- Stawka większa niż życie (serial telewizyjny, 1968) – gestapowiec Lübow
- Długa noc (1976) – Zygmunt Korsak
- Marysia i Napoleon (1966) – wartownik
- Popioły (1965) – Piotr Olbromski
- Podziemny front (1965) – untersturmführer Johansen
- Wzywamy ogień na siebie („Вызываем огонь на себя», serial telewizyjny ZSRR, 1964) – Jan Mańkowski[4]
- Przygoda noworoczna (1963) – sąsiad wymieniający bezpieczniki
- Ranny w lesie (1963) – porucznik „Brzoza”
- Nafta (1961) – Antoś
- Orzeł (1958) – marynarz
Odznaczenia
edytuj- Postanowieniem Prezydenta RP z 14 czerwca 2006 za wybitne zasługi dla rozwoju niezależnego dziennikarstwa i wolnych mediów w Polsce, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia w pracy w „Tygodniku Solidarność” odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego[1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Józef Duriasz w bazie filmpolski.pl
- ↑ Tygodnik Solidarność [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2024-02-02] (pol.).
- ↑ Wprowadzenie stanu wojennego we wspomnieniach ludzi kultury [online], Culture.pl [dostęp 2024-02-02] (pol.).
- ↑ Вызываем огонь на себя (1964) [online], 9 maja 2020 [dostęp 2024-07-25] .
- ↑ To było wielkie zdarzenie w historii walki o wolność polskich mediów. prezydent.pl, 2006-06-19. [dostęp 2021-04-21]. (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Józef Duriasz w bazie IMDb (ang.)
- Józef Duriasz w bazie Filmweb
- Józef Duriasz w bazie filmpolski.pl
- Józef Duriasz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
- Józef Duriasz na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: