Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Inwałd

wieś w województwie małopolskim

Inwałdwieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Andrychów. Znajduje się tutaj jedno ze stanowisk Skałek Andrychowskich.

Inwałd
wieś
Ilustracja
Widok ogólny Inwałdu
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wadowicki

Gmina

Andrychów

Liczba ludności (2022)

3293[2]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-120[3]

Tablice rejestracyjne

KWA

SIMC

0045089

Położenie na mapie gminy Andrychów
Mapa konturowa gminy Andrychów, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Inwałd”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Inwałd”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Inwałd”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Inwałd”
Ziemia49°51′47″N 19°23′32″E/49,863056 19,392222[1]

Położenie

edytuj

Wieś znajduje się na pograniczu Beskidu Andrychowskiego (wschodnia część Beskidu Małego) i Pogórza Śląskiego, u podnóża góry Ostry Wierch. Leży na wschód od miasta Andrychowa, przy drodze krajowej nr 52, w zlewni strumienia Stawki.

Integralne części wsi

edytuj
Integralne części wsi Inwałd[4][5]
części wsi Bieńkówka, Bór, Cherpakówka, Czerwona Ziemia, Dół, Dwór, Folwark, Głębowiec, Góra, Korcza, Kuwik, Lewkówka, Lubernia, Magierówka, Opusta, Podgóry, Przy Gościńcu, Rakowa, Sachetnik, W Rzeczkach, Zarębki.

Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona w 1317 w dokumencie zapisanym w języku łacińskim jako Hoyenewaldt, 1326 Helwand, 1348 Henwald, 1430 Hynwald, 1441 Himwald, 1477 Hymwald, 1529 Hinwalth, Hynwalt, Huwalth[6].

Historia

edytuj

W okolicy miejscowości odkryto po raz pierwszy gatunek kopalnej rośliny z okresu dolnego dewonu z rodzaju Konioria, której nadano nazwę Konioria andrychoviensis, na cześć gminy Andrychów, do której przynależy również miejscowość Inwałd. Konioria andrychoviensis, klasyfikowana jest w botanice światowej w podgrupie zosterophyllophytina, obok roślin z rodzaju Zosterophyllum, Sciadophyton, oraz Sawdonia[7].

Z 1318 roku pochodzą pierwsze historyczne wzmianki o osadzie. Mieszkańcy żyli z tkactwa (działała tu samodzielna filia andrychowskiego cechu). Około 1747 roku Franciszek Czerny-Szwarzenberg ufundował utrzymany w stylu późnego baroku kościół (zakończenie budowy: 1760 roku), wewnątrz którego znalazło się epitafium fundatora. Kościół zasłynął obrazem „Matki Bożej Inwałdzkiej z Dzieciątkiem”, któremu przypisywane były cuda. W 1860 założono szkołę parafialną przeznaczając na nią 130 złr. z funduszów na organistę i gromadzkich[8].

W 1939 roku wieś zajął Wehrmacht. 12 grudnia 1940 roku nastąpiło pierwsze wysiedlenie miejscowej ludności, które objęło 50 rodzin. Na miejsce wysiedlonych sprowadzono osadników niemieckich ze wschodu, którzy stanowili podczas wojny 84% ludności Inwałdu. 27 stycznia 1945 roku do wsi wkroczyła Armia Czerwona.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Inwałd. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

Zabytki

edytuj

Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[9].

 
Kościół pw. Narodzenia NMP

Religia

edytuj

Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi Kościół Rzymskokatolicki (parafia Narodzenia NMP).

W latach 20. XX wieku w Inwałdzie działał zbór Badaczy Pisma Świętego[10][11].

Turystyka

edytuj

We wsi znajduje się Park Miniatur „Świat Marzeń” usytuowany na powierzchni 45 000 m² (uruchomiony 28 kwietnia 2007 – oficjalnie otwarty miesiąc później). Można w nim oglądać miniatury najsławniejszych budowli architektonicznych świata – między innymi Big Bena, Krzywą Wieżę w Pizie, Łuk triumfalny, Statuę Wolności i plac Świętego Piotra. Na terenie Parku znajduje się wiele atrakcji lunaparkowych – Zielony Labirynt, Auto Scooter, Koło Młyńskie, Pirat, Egipt Horror Show, Kino 5D, Symulator. Park Miniatur pełen jest imponującej architektury ogrodowej i przepięknych kompozycji kwiatowych, wśród których funkcjonują punkty gastronomiczne i pamiątkowe.
26 sierpnia 2009 roku obok „Parku Miniatur” został otwarty „DINOLAND Park Rozrywki”. W otoczeniu realistycznych replik dinozaurów można tam zagrać w minigolfa, w Pétanque (gra w bule/boule, gra w kule, petanka) oraz spróbować swych sił w parku linowym zjeżdżając i przechodząc wśród replik dinozaurów na wysokości około 7 metrów. Na terenie parku działa restauracja oraz sklepik, gdzie można kupić artykuły związane z dinozaurami.
Bazę noclegową stanowi Park Hotel Łysoń oraz gospodarstwa agroturystyczne.

W Inwałdzie mają początek następujące szlaki turystyczne:

Osoby związane z Inwałdem

edytuj
  • W Inwałdzie działa Ludowy Klub Sportowy „Huragan” Inwałd występujący obecnie w wadowickiej A Klasie. Stan na sezon 2019/2020.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42533
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 358 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Leszczyńska-Skrętowa 1989 ↓.
  7. Paleobotany -the biology and evolution of fossil plants – zosterophyllophytina – Konioria Andrychoviensis.
  8. Czas 1860 nr 43 (22 lutego).
  9. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01].
  10. Historia zborów Ziemi Andrychowskiej [online], nastrazy.pl, 15 lutego 2003 [dostęp 2015-11-08].
  11. Mniejszości wyznaniowe w Gminie Andrychów, „Nowiny Andrychowskie”, cdn.radioandrychow.pl, wrzesień 1997, s. 16.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj