Heini-Klopfer-Skiflugschanze
Heini-Klopfer-Skiflugschanze – mamucia skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K200 i rozmiarze HS 235, zlokalizowana w niemieckim Oberstdorfie w dolinie Stillachtal. Pod względem rozmiaru (HS) – ex aequo z Kulm - trzecia na świecie.
Punkt konstrukcyjny K200 | |
Państwo | |
---|---|
Kraj związkowy | |
Miejscowość | |
Data otwarcia |
28 lutego 1950 |
Rozmiar skoczni (HS) |
235 m |
Igelit |
brak |
Rekord |
242,5 m |
(2022-03-20) | |
Kluby |
SC Oberstdorf |
Położenie na mapie Niemiec | |
Położenie na mapie Bawarii | |
47,3752°N 10,2692°E/47,375190 10,269240 |
Jako pierwszy mamuci obiekt na świecie posiadała sztuczne oświetlenie, a premierowy wieczorny konkurs lotów narciarskich w ramach Pucharu Świata zorganizowano na niej w sezonie 2003/2004[1]. Po przebudowie z 2016 r. punkt konstrukcyjny obiektu wynosi 200 metrów, natomiast od 2018 r. jego rozmiar to 235 metrów[2]. Stało się to wskutek nowych przepisów Międzynarodowej Federacji Narciarskiej[2]. Wcześniej rozmiar skoczni wynosił 225 metrów[3].
Oprócz zawodów Pucharu Świata organizowane są na niej mistrzostwa świata w lotach narciarskich (1973, 1981, 1988, 1998[a], 2008 i 2018).
Historia
edytujPowstała z inicjatywy trójki miejscowych skoczków: Heiniego Klopfera, Josefa Weilera i Toniego Brutschera, którzy marzyli o wybudowaniu w Niemczech obiektu większego od Bloudkovej velikanki w Planicy. Pierwotnie rozważano rozbudowę istniejącej Schattenbergschanze, jednak w 1949 r. podjęto decyzję o stworzeniu od podstaw skoczni w nowej lokalizacji. Budowę drewnianej konstrukcji, opartej na projekcie architekta i skoczka Heiniego Klopfera, ukończono w zaledwie pięć miesięcy − pomiędzy lipcem 1949 r., a 10 grudnia 1949. Pierwsze testowe skoki oddano na niej 2 lutego 1950, a wykonali je trzej pomysłodawcy obiektu (inauguracyjny lot na 90 m odbył Heini Klopfer, zaś najdłuższy − Sepp Weiler na 115 m). Oficjalnie skocznię otwarto tygodniem lotów narciarskich, trwającym od 28 lutego do 5 marca 1950, wzorowanym na zawodach z Planicy, który według różnych źródeł przyciągnął od 60 000 do 170 000 widzów. Początkowo posiadała ona drewniany rozbieg z metalowymi elementami. W 1973 r. wzniesiono - użytkowaną do dziś - betonową wieżę najazdową wysokości 72 metrów. Skocznia przez następne kilkanaście lat była powiększana, głównie przez pogłębianie zeskoku w jego dolnej części. W 1986 r. przebudowano pawilon techniczny. Szereg rozbudów obiekt przeszedł w latach 1997−2000. W 2001 r., gdy niemożliwym stało się podkopanie zeskoku, zdecydowano o podwyższeniu progu. Na potrzeby Mistrzostw Świata 2008 poprawiono infrastrukturę skoczni i wokół niej. W związku z utratą homologacji po zawodach FIS Team Tour 2013 i organizacją Mistrzostw Świata 2018 postanowiono zmodernizować obiekt[4]. Przebudowa rozpoczęła się w kwietniu 2016 r., na podstawie projektu Hansa-Martina Renna[5], a jej koszt wyniósł 11,6 miliona euro. Obejmowała ona m.in. cofnięcie progu o 7 metrów i podwyższenie go o 5 metrów (przy jednoczesnym pozostawieniu wieży najazdowej w aktualnej formie), zmianę profilu zeskoku, budowę nowej wieży sędziowskiej, montaż torów lodowych oraz budowę nowego wyciągu dla skoczków. Modernizacja zakończyła się w styczniu 2017 r., a pierwszy skok po przebudowie oddał Karl Geiger, który skoczył na odległość 184 metrów[3].
Na tej skoczni mistrzami świata w lotach zostawali Hans-Georg Aschenbach (1973), Jari Puikkonen (1981), Ole Gunnar Fidjestøl (1988), Kazuyoshi Funaki (1998)[a], Gregor Schlierenzauer (2008) i Daniel-André Tande (2018).
Parametry techniczne
edytuj- Punkt konstrukcyjny: 200 m
- Wielkość skoczni (HS): 235 m
- Długość rozbiegu: 118 m
- Nachylenie rozbiegu: 38,7°
- Wysokość progu: 3,40 m
- Nachylenie progu: 11,2°
- Nachylenie zeskoku: 36.9°/33.9°/31.4°
- Prędkość najazdowa: 105 km/h
- Stopnie startowe: 48, po 50 cm
Lista zwycięzców konkursów PŚ i MŚwLN
edytuj* MŚwLN – Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich; PŚ – Puchar Świata; D – Konkurs Drużynowy; I – Konkurs Indywidualny
Rekordziści skoczni
edytujData | Zawodnik | Odległość |
---|---|---|
28 lutego 1950 | Willi Gantschnigg | 124,0 m |
2 marca 1950 | Josef Weiler | 127,0 m |
3 marca 1950 | Dan Netzell | 135,0 m |
2 marca 1951 | Tauno Luiro | 139,0 m |
24 lutego 1961 | Jože Šlibar | 141,0 m |
15 lutego 1964 | Dalibor Motejlek | 142,0 m |
16 lutego 1964 | Nilo Zandanel | 144,0 m |
10 lutego 1967 | Lars Grini | 147,0 m |
10 lutego 1967 | Kjell Sjöberg | 148,0 m |
11 lutego 1967 | Lars Grini | 150,0 m |
8 marca 1973 | Walter Schwabl | 151,0 m |
8 marca 1973 | Rudolf Wanner | 158,0 m |
8 marca 1973 | Heinz Wosipiwo | 161,0 m |
8 marca 1973 | Walter Schwabl | 162,0 m |
9 marca 1973 | Heinz Wosipiwo | 169,0 m |
4 marca 1976 | Geir-Ove Berg | 173,0 m |
5 marca 1976 | Toni Innauer | 174,0 m |
5 marca 1976 | Falko Weißpflog | 174,0 m |
7 marca 1976 | Toni Innauer | 176,0 m |
26 lutego 1981 | Armin Kogler | 180,0 m |
Data | Zawodnik | Odległość |
---|---|---|
16 marca 1984 | Matti Nykänen | 182,0 m |
17 marca 1984 | Matti Nykänen | 185,0 m |
24 stycznia 1992 | Andreas Felder | 188,0 m |
23 lutego 1995 | Nicolas Jean-Prost | 193,0 m |
22 stycznia 1998 | Lasse Ottesen | 193,5 m |
22 stycznia 1998 | Henning Stensrud | 194,5 m |
22 stycznia 1998 | Dieter Thoma | 197,0 m |
23 stycznia 1998 | Lasse Ottesen | 200,0 m |
23 stycznia 1998 | Stefan Horngacher | 200,5 m |
23 stycznia 1998 | Sven Hannawald | 201,0 m |
25 stycznia 1998 | Sven Hannawald | 205,0 m |
25 stycznia 1998 | Dieter Thoma | 207,0 m |
25 stycznia 1998 | Dieter Thoma | 203,5 m |
25 stycznia 1998 | Dieter Thoma | 209,0 m |
1 marca 2001 | Andreas Widhölzl | 216,0 m |
7 lutego 2004 | Roar Ljøkelsøy | 223,0 m |
14 lutego 2009 | Harri Olli | 225,5 m |
4 lutego 2017 | Andreas Wellinger | 234,5 m |
5 lutego 2017 | Andreas Wellinger | 238,0 m |
19 stycznia 2018 | Daniel-André Tande | 238,5 m |
20 marca 2022 | Domen Prevc | 242,5 m |
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ a b c Mistrzostwa Świata 1998 były jednocześnie zawodami zaliczanymi do klasyfikacji Pucharu Świata. Pierwszy konkurs wygrał Sven Hannawald, natomiast zwycięzcą drugiego konkursu został Kazuyoshi Funaki.
Przypisy
edytuj- ↑ Skia&Ewa&Caroli: Już jutro pierwsze treningi w lotach w Oberstdorfie!. skijumping.pl, 2004-02-04. [dostęp 2018-02-18].
- ↑ a b Adam Bucholz: Planica i Vikersund z HS240. FIS ujednolica przepisy o rozmiarach obiektów. skijumping.pl, 2017-11-16. [dostęp 2018-02-18].
- ↑ a b Dominik Formela: Karl Geiger otworzył zmodernizowaną skocznię mamucią w Oberstdorfie!. skijumping.pl, 2017-02-02. [dostęp 2018-02-18].
- ↑ Adam Bucholz: Mamucia skocznia w Oberstdorfie zostanie zmodernizowana. skijumping.pl, 2015-07-17. [dostęp 2018-02-18].
- ↑ Joanna Sibińska: Mamucia skocznia w Oberstdorfie zostanie zmodernizowana. skijumping.pl, 2016-04-03. [dostęp 2018-02-18].
Linki zewnętrzne
edytuj- Skocznia na skisprugschanzen.com (de/en)
- Strona internetowa SC Oberstdorf (de/en)