Giovanni Francesco Falzacappa

Urodził się 7 kwietnia 1767 roku w Tarquinii, jako syn Leonarda Falzacappy i Teresy Guerrini^[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i członkiem Kancelarii Apostolskiej^[1]. 27 października 1799 roku przyjął święcenia kapłańskie^[2]. Mianowano go audytorem Kamery Apostolskiej i kanonikiem bazyliki watykańskiej, a on został jednym z założycieli Akademii Katolickiej^[1]. Podczas drugiej francuskiej okupacji Rzymu, odmówił złożenia przysięgi lojalności za co został deportowany na Capraię Isolę^[1]. 27 września 1819 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Aten, a dwa dni później przyjął sakrę^[2]. 10 marca 1823 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Nereo ed Achilleo^[2]. W tym samym roku został arcybiskupem ad personam Ankony, jednak już rok później zrezygnował z diecezji^[2]. W 1829 roku został prefektem Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości^[1]. 5 lipca 1830 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Albano^[2]. W okresie 1839–1840 pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów^[1]. Zmarł 18 albo 19 listopada 1840 roku w Rzymie^[1].