Galeazzo Maria Sforza
Galeazzo Maria Sforza (ur. 24 stycznia 1444, zm. 26 grudnia 1476) – książę Mediolanu. Członek rodziny Sforzów, patron artystów. Był znany ze swego okrucieństwa, tyranii i żądzy bogactwa.
| |
| |
| książę Mediolanu | |
| Okres |
od 8 marca 1466 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
| Żona | |
| Dzieci |
Gian Galeazzo |
Życiorys
edytujGaleazzo Maria był synem Francesco I Sforzy (włoskiego kondotiera i sojusznika Cosimo de' Medici) oraz Bianki Marii Visconti. Był starszym bratem Ludovica Sforzy. Z woli ojca zaręczył się z Doroteą Gonzaga, ale małżeństwo nie doszło do skutku z powodu kalkulacji politycznych Franciszka Sforzy. Po śmierci narzeczonej Galeazzo poślubił Bonę Sabaudzką, córkę księcia Sabaudii - Ludwika I.
Z Boną Sabaudzką miał czworo dzieci:
- Gian Galeazzo (1469-1494), księcia Mediolanu
- Ermes Maria (1470-1503), markiz Tortony
- Bianca Maria (1472–1510), żona (1) Filiberta I, księcia Sabaudii (2) cesarza Maksymiliana I
- Anna Maria (1473-1497), żona Alfonsa I d'Este, księcia Ferrary
Gian Galeazzo miał również kilkoro nieślubnych dzieci. Z Lukrecją Landriani:
- Carlo (1461-1483), hrabiego Magenta, męża Bianci Simonetta
- Caterinę (1463-1509), żonę (1) Hieronim Riario (2) Giacamo Feo (3) Giovanni de' Medici il Popolano
- Alessandro (1465-1523), pana Francavilla Bisio, męża Barbary Balbiani di Valchiavenna
- Chiarę (1467-1531), żonę (1) Pietro dal Verme di Sanguinetto (2) Fregosino Fregoso de Novi Ligure
Z innymi kobietami:
- Ottaviano (1477-1541), biskupa Lodi i Arezzo
- Galeazzo, hrabiego Melzo
Galeazzo Sforza został zamordowany 26 grudnia w mediolańskim kościele[1] Santo Stefano przez Carla Viscontiego, Gerolama Olgiatiego i Giovanniego Lampugnaniego - wszyscy oni byli dworzanami Galeazzo Marii.
Przypisy
edytuj- ↑ Danuta Wójcik-Góralska, Niedoceniana królowa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1987, s.262.