Flisz (geologia)

Flisz – zespół skał terygenicznych cechujący się wielokrotną cyklicznością.

Klasyczny cykl (tzw. sekwencja Boumy) rozpoczyna zlepieniec, powyżej leży piaskowiec, następnie mułowiec, a najwyżej w profilu iłowiec. Flisz powstaje na skutek schodzenia po stoku kontynentalnym podwodnych prądów zawiesinowych i osuwisk oraz segregowania grawitacyjnego ziarn w czasie tego transportu. Prawie zawsze flisz tworzył się w głębokim basenie morskim, u podnóża stoku kontynentalnego, ale znane są też sekwencje fliszowe w głębokich jeziorach.

W zarzuconym dziś ujęciu teorii geosynklin, fliszem nazywano serię osadów morskich powstającą w wyniku wypełnienia geosynkliny, na krótko przed orogenezą. Dziś taka definicja fliszu ma znaczenie tylko historyczne.

Skamieniałości fliszowe należą do rzadkości i są reprezentowane przede wszystkim przez mikrofaunę (np. otwornice) i bardzo liczne miejscami skamieniałości śladowe.

W skład skał fliszowych mogą wchodzić:

• iły, mułowce i margle,
• łupki,
• piaskowce,
• zlepieńce.