Era open
Era open – okres w tenisie ziemnym, rozpoczęty w 1968 roku, kiedy to zezwolono na udział zawodników amatorskich oraz zawodowych w każdym turnieju (amatorskim i profesjonalnym).
W erze open jednym z najważniejszych osiągnięć zawodników jest zdobycie Klasycznego Wielkiego Szlema, czyli wygranie wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych w ciągu roku. Wśród mężczyzn ta sztuka udała się tylko Rodowi Laverowi w 1969. Wcześniej dokonał tego w 1962 roku. Spośród pań takim sukcesem mogą poszczycić się tylko dwie zawodniczki: Margaret Smith Court, która zdobyła Wielkiego Szlema w 1970 roku, i Steffi Graf, która oprócz czterech tytułów wielkoszlemowych w 1988 roku zdobyła również złoty medal olimpijski w Seulu. Przed nastaniem ery open tylko jedna tenisistka zdobyła Wielkiego Szlema – była nią Maureen Connolly.
Rekordy ery open w tenisie żeńskim
edytuj- Kim Clijsters
- pierwsza tenisistka belgijska, która osiągnęła pozycję liderki rankingu kobiecego; pierwsza w historii liderka tego rankingu bez zwycięstwa wielkoszlemowego,
- jedna z sześciu tenisistek, które jednocześnie były liderkami rankingu singlowego i deblowego.
- Lindsay Davenport
- jako pierwsza tenisistka w historii pokonała zawodniczkę z czołowej trójki światowego rankingu, nie oddając jej ani jednego gema (6:0, 6:0). Było to w półfinale Pacific Life Open w 2005 roku, w meczu z Mariją Szarapową. Davenport była wówczas zawodniczką rozstawioną z numerem 1, Szarapowa zaś z numerem 3,
- Amerykanka to również pierwsza zawodniczka, która zanotowała 50 zwycięstw w turnieju Australian Open w erze open.
- Chris Evert
- posiada najwyższy w historii tenisa procent wygranych spotkań – wynosi on 90%.
- Steffi Graf
- jedyna w historii zdobywczyni Złotego Szlema, to jest triumfatorka wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych oraz złota medalistka igrzysk olimpijskich w jednym sezonie,
- kiedy wygrała US Open 1995, została pierwszą i jedyną w historii tenisistką, która w każdym turnieju Wielkiego Szlema zwyciężała przynajmniej cztery razy;
- została pierwszą tenisistką, która jako obrończyni tytułu w turnieju wielkoszlemowym odpadła już w pierwszej rundzie – miało to miejsce na Wimbledonie w 1994 roku.
- była najdłużej na pozycji liderki rankingu – 377 tygodni.
- Justine Henin
- została pierwszą zawodniczką w erze open, która po zwycięstwie we French Open odpadła już w pierwszej rundzie Wimbledonu (2005),
- w meczu finałowym Australian Open 2006 przeciwko Amélie Mauresmo poddała się na początku drugiego seta. To pierwszy przypadek w erze open, by w wielkoszlemowym finale rozstrzygnięcie nastąpiło poprzez krecz przeciwnika,
- w 2006 roku osiągnęła finały wszystkich turniejów wielkoszlemowych, z których wygrała jeden – Roland Garros. To najlepszy wynik od osiągnięcia Martiny Hingis w 1997 roku,
- piąta zawodniczka w historii, która w swoim debiucie w turniejach zawodowych odniosła zwycięstwo – turniej w Antwerpii w 1999 roku,
- pierwsza tenisistka belgijska, która zdobyła tytuł gry pojedynczej na turnieju wielkoszlemowym – French Open 2003, w finale z rodaczką Kim Clijsters.
- Martina Hingis
- w 1997 roku osiągnęła finały wszystkich turniejów wielkoszlemowych, ulegając tylko Ivie Majoli we French Open. Zbliżony sukces odniosła dopiero Justine Henin-Hardenne w 2006 roku, jednak wygrała tylko French Open,
- w 1998 roku osiągnęła Wielkiego Szlema w grze podwójnej,
- najmłodsza liderka światowej klasyfikacji kobiet,
- najmłodsza triumfatorka wielkoszlemowego Australian Open i Wimbledonu oraz jednocześnie najmłodsza triumfatorka turnieju wielkoszlemowego w grzej pojedynczej,
- jedna z sześciu zawodniczek, które były jednocześnie liderkami rankingu singla i debla.
- Martina Navrátilová
- jest jedną z trzech tenisistek, które wygrały turniej wielkoszlemowy we wszystkich trzech dyscyplinach (singel, debel i mikst),
- w wieku pięćdziesięciu lat zdobyła tytuł US Open 2006 w grze mieszanej,
- dziewięciokrotnie zajmowała pozycję najlepszej tenisistki na świecie.
- Arantxa Sánchez Vicario
- druga w historii zawodniczka, która była jednocześnie liderką rankingu singlowego i deblowego,
- wygrywając French Open w 1989 roku została wówczas najmłodszą triumfatorką tego turnieju, wynik ten rok później poprawiła Monica Seles.
- Monica Seles
- wygrywając French Open w 1990 roku została najmłodszą triumfatorką tego turnieju, poprawiając wyczyn Arantxy Sánchez Vicario rok wcześniej
- w 1990 roku Monica stała się najmłodszą zwyciężczynią turnieju WTA Tour Championships. W finale zagrała z Gabrielą Sabatini i był to pierwszy pięciosetowy pojedynek w tenisie kobiecym od 1902 roku,
- została najmłodszą liderką światowego rankingu kobiecego w 1991 roku. Wynik ten poprawiła później Martina Hingis.
- Margaret Smith Court
- zdobywczyni klasycznego Wielkiego Szlema w 1970 roku,
- zawodniczka, która zdobyła najwięcej w historii tytułów wielkoszlemowych w grze pojedynczej (24, w tym 11 w erze open).
- Serena Williams
- czterokrotna mistrzyni olimpijska w konkurencjach gry pojedynczej i podwójnej
- zdobywczyni Niekalendarzowego Wielkiego Szlema w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywczyni Karierowego Złotego Wielkiego Szlema w grze pojedynczej i podwójnej
- zdobywczyni 23 tytułów wielkoszlemowych w grze pojedynczej,
- najstarsza liderka rankingu singlistek,
- najstarsza triumfatorka turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej.
Rekordy ery open w tenisie męskim
edytuj- Roger Federer
- tenisista, który w rankingach męskich zgromadził najwięcej punktów w historii,
- pierwszy mężczyzna, który wygrał cztery turnieje cyklu ATP World Tour Masters 1000 w sezonie,
- pierwszy tenisista, który w ATP World Tour Finals pokonał przeciwnika wynikiem 6:0, 6:0 (półfinał z Gastónem Gaudio w 2005 roku),
- pierwszy i jedyny tenisista w historii, który wygrywał Wimbledon i US Open przez cztery kolejne lata (2004 – 2007).
- odniósł najwięcej zwycięstw w turnieju wimbledońskim – osiem.
- Rod Laver
- jedyny tenisista w erze open, który osiągnął klasycznego Wielkiego Szlema – w 1969 roku (wcześniej dokonał tego w 1962 roku).
- Rafael Nadal
- wygrał 22 turnieje wielkoszlemowe
- rekordzista w liczbie spotkań wygranych z rzędu na kortach ziemnych,
- został pierwszym nastolatkiem od czasów Borisa Beckera, który osiągnął pozycję drugiego tenisisty na świecie,
- pierwszy tenisista w erze open, który czternastokrotnie wygrał jeden turniej wielkoszlemowy (French Open).
- Novak Đoković
- wygrał 24 turnieje wielkoszlemowe – najwięcej w historii ery open,
- odniósł najwięcej zwycięstw w turnieju Australian Open – dziesięć.
- Patrick Rafter
- lider rankingu tenisistów przez okres jednego tygodnia.
Inne rekordy
edytujZwycięstwa w debiutanckich turniejach zawodowych
edytuj(sześć tenisistek wygrało zawodowy turniej w swoim debiucie)
- 1997 – Mirjana Lučić, Bol
- 1999 – Justine Henin, Antwerpia
- 2001 – Angelique Widjaja, Bali
- 2016 – Iga Świątek, Sztokholm
Jednocześni liderzy rankingów singla i debla
edytujKobiety
- Martina Navrátilová – 1987
- Arantxa Sánchez Vicario – 1995
- Martina Hingis – 1997
- Lindsay Davenport – 1998
- Kim Clijsters – 2003
- Serena Williams – 2010
Wielki Szlem kobiet
edytujKlasyczny Wielki Szlem
- 1970 – Margaret Smith Court
- 1988 – Steffi Graf
Niekalendarzowy Wielki Szlem
- Margaret Smith Court – US Open 1969 – Wimbledon 1970
- Margaret Smith Court – Roland Garros 1970 – Australian Open 1971
- Martina Navrátilová – Roland Garros 1984 – Australian Open 1985
- Steffi Graf – Roland Garros 1993 – Australian Open 1994
- Serena Williams – Roland Garros 2002 – Australian Open 2003
- Serena Williams – US Open 2014 – Wimbledon 2015
Cztery finały turniejowe
- 1985 – Martina Navrátilová
- 1987 – Martina Navrátilová
- 1989 – Steffi Graf
- 1992 – Monica Seles
- 1993 – Steffi Graf
- 1997 – Martina Hingis
- 2006 – Justine Henin-Hardenne
Trzy wygrane turnieje w roku
- 1969 – Margaret Smith Court
- 1972 – Billie Jean King
- 1973 – Margaret Smith Court
- 1983 – Martina Navrátilová
- 1984 – Martina Navrátilová
- 1991 – Monica Seles
- 1995 – Steffi Graf
- 1996 – Steffi Graf
- 1997 – Martina Hingis
- 2002 – Serena Williams
- 2015 – Serena Williams