Chiński syndrom (film)

• Jane Fonda jako Kimberly Wells
• Jack Lemmon jako Jack Godell
• Michael Douglas jako Richard Adams
• Scott Brady jako Herman DeYoung
• James Hampton jako Bill Gibson
• Peter Donat jako Don Jacovich
• Wilford Brimley jako Ted Spindler
• Richard Herd jako Evan McCormack
• Daniel Valdez jako Hector Salas
• Stan Bohrman jako Pete Martin
• Donald Hotton jako dr Elliott Lowell

Reporterka Kimberly Wells (Jane Fonda) i operator kamery Richard Adams (Michael Douglas) realizują standardowy reportaż w elektrowni atomowej Ventana. W tym czasie wskutek błędnych decyzji operatora o mało co nie dochodzi do odkrycia rdzenia reaktora jądrowego, co może skutkować katastrofą zwaną chińskim syndromem. Jednak nic się nie stało. Gdy trwa bój o pokazanie taśmy z wypadku w telewizji, Jack Godell (Jack Lemmon), kierownik zmiany odkrywa sfałszowane zdjęcia spoin pomp. Usiłuje namówić władze do ponownych testów, jednak one nie chcą go słuchać i grożą mu. Gdy nie udaje mu się tego pokojowo załatwić, uzbrojony, przejmuje kontrolę nad elektrownią i usiłuje wygłosić w telewizji oświadczenie. Niestety w najważniejszym momencie zostaje odcięty z anteny, a brygada antyterrorystyczna go zabija. Wtedy dochodzi do pęknięcia spoin pompy, której wady wykrył Jack.

32. MFF w Cannes

• Najlepszy aktor – Jack Lemmon

Oscary za rok 1979

• Najlepszy scenariusz oryginalny – Mike Gray, T.S. Cook, James Bridges (nominacja)
• Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz – George Jenkins, Arthur Jeph Parker (nominacja)
• Najlepszy aktor – Jack Lemmon (nominacja)
• Najlepsza aktorka – Jane Fonda (nominacja)

Złote Globy 1979

• Najlepszy dramat (nominacja)
• Najlepsza reżyseria – James Bridges (nominacja)
• Najlepszy aktor dramatyczny – Jack Lemmon (nominacja)
• Najlepsza aktorka dramatyczna – Jane Fonda (nominacja)
• Najlepszy scenariusz – Mike Gray, T.S. Cook, James Bridges (nominacja)

Nagrody BAFTA 1979

• Najlepszy aktor – Jack Lemmon
• Najlepsza aktorka – Jane Fonda
• Najlepszy film (nominacja)
• Najlepszy scenariusz – Mike Gray, T.S. Cook, James Bridges (nominacja)

Film miał swoją premierę 16 marca 1979 roku. W czasie pierwszego weekendu wyświetlania (najbardziej prognostycznego z punktu widzenia przyszłych dochodów) wpływy z rozpowszechniania nie zwróciły i tak niskich kosztów produkcji. Było to niewiele ponad 4,3 mln.^[1] dolarów przy koszcie 5,9 mln^[2]. Zaledwie 12 dni po wejściu filmu na ekrany amerykańskich kin, 28 marca 1979 miała miejsce awaria w elektrowni jądrowej Three Mile Island. Zagrożenie zostało bardzo szybko zneutralizowane przez obsługę elektrowni, jednak 80 tysięcy mieszkańców nieodległego Harrisburga w panice zaczęło opuszczać miasto. Wkrótce, na skutek doniesień mediów, panika wybuchła w samym Waszyngtonie. Gdy opadała, ludzie gremialnie ruszyli do kin oglądać Chiński syndrom^[3]. W ciągu następnych prawie 3 lat rozpowszechniania (dokładnie 146 tygodni) film zwrócił nakłady blisko dziesięciokrotnie (51,7 mln. dolarów)^[4].

• Wypadek w Three Mile Islands
• Katastrofa w Czarnobylu

• Chiński syndrom w bazie IMDb (ang.)
• Chiński syndrom w bazie Filmweb
• Chiński syndrom na Film.Onet.pl. film.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-11)].