Bugatti Veyron

 

 

 

Technologię przyszłego modelu Veyron po raz pierwszy rozpoczęto testować w 1999 roku, kiedy to zbudowano samochód koncepcyjny EB 18/3 Chiron. Cechą charakterystyczną tego studium było zastosowanie większego silnika typu W18 z trzema głowicami po 6 cylindrów każda^[1]. Kolejnym ważnym prototypem, tym razem będącym już bezpośrednią zapowiedzią Veyrona, był zaprezentowany jesienią 1999 roku podczas Tokyo Motor Show prototyp Bugatti EB 18/4 Veyron przedstawiający kluczowe cechy stylistyki przyszłego seryjnego samochodu^[2].

Podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2001 roku ówczesny prezes koncernu Volkswagen Group Ferdinand Piëch ogłosił, że planowany pierwszy seryjny model Bugatti będzie najszybszym, najmocniejszym i najdroższym seryjnym samochodem w historii z parametrami przekraczającymi granicę 1000 KM i 400 km/h prędkości maksymalnej^[3]. Pod koniec 2001 roku Bugatti ogłosiło, że samochód, oficjalnie zostanie nazwany Bugatti Veyron na cześć kierowcy wyścigowego Pierre'a Veyrona, który ścigając się dla firmy Bugatti wygrał 24-godzinny wyścig Le Mans w 1939 roku^[4]. Początek produkcji określono wówczas na rok 2003, jednak w trakcie rozwoju napotykano na szereg poważnych problemów. Osiągnięcie wymaganej prędkości maksymalnej okazało się bardzo trudne – jeden prototyp został zupełnie zniszczony w wypadku, a inny wypadł z toru podczas publicznej demonstracji na torze wyścigowym Laguna Seca. Ze względu na te i inne wydarzenia, termin wprowadzenia auta do produkcji seryjnej uległ ostatecznie ponad dwuletniemu opóźnieniu^[5].

Ostatecznie, po trwającym 6 lat procesie konstrukcyjnym seryjne Bugatti Veyron miało swoją światową premierę jesienią 2005 roku podczas Tokyo Motor Show^[6]. Za projekt stylistyczny, który formował się od 1999 roku, odpowiedzialny był słowacki stylista Jozef Kabaň^[7], nadając Veyronowi szereg rozwiązań stylistycznych, które później stały się charakterystyczne dla innych konstrukcji Bugatti. Obłe nadwozie o smukłych proporcjach wykonane zostało z użyciem włókna węglowego, a tylną część nadwozia zwieńczyły dwa spojlery o regulowanym zakresie nachylenia^[8]. Do wykończenia kabiny pasażerskiej wykorzystana została mieszanka skóry oraz aluminium, które pokryło w całości panel konsoli centralnej.

Zamiast silnika W18 model produkcyjny wyposażono w silnik W16 w układzie podwójnego V. Jednostka ta, po raz pierwszy zastosowana w prototypie Bentley Hunaudières z 1999 roku, otrzymała cztery turbosprężarki produkując deklarowaną moc 1001 KM (736 kW). Przyśpieszenie od 0 do 100 km/h zajmuje 2,5 sekundy, z kolei prędkość maksymalna Veyrona wyniosła 406 km/h, kwalifikując go w połowie pierwszej dekady XXI wieku jako najszybszy samochód świata^[9].

 

 

 

 

W sierpniu 2008 roku gama wariantów nadwoziowych Veyrona została poszerzona o odmianę Grand Sport typu targa, z otwieranym dachem pomiędzy krawędzią przedniej szyby a obudową tylnych zagłówków. Pod kątem wizualnym samochód odróżnił się innymi wkładami reflektorów, z kolei pod względem techniki zachowano takie same parametry 8-litrowej jednostki napędowej W16 o mocy 1001 KM. Samochód powstał w limitowanej puli ograniczonej do 150 sztuk^[10].

W 2010 roku została przedstawiona specjalna wersja Bugatti Veyrona o nazwie Super Sport, której produkcja została ograniczona do 30 egzemplarzy. Samochód został przeprojektowany pod kątem wyglądu reflektorów oraz maski. Prócz tego, zmiany objęły również silnik. Jego moc została zwiększona z 1001 do 1200 KM. We wnętrzu nowego Veyrona wykorzystano w wielu miejscach włókna węglowe, dzięki czemu udało się zmniejszyć masę o 300 kg. Po tych zabiegach i podniesieniu momentu obrotowego do 1500 Nm, inżynierom Bugatti udało się osiągnąć przyśpieszenie od 0 do 100 km/h w czasie 2,2 s. Pierwszy Veyron Super Sport został przygotowany do bicia rekordu, osiągnął prędkość 431,072 km/h (267,856 mph). Prędkość ta została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa^[11].

Pierwsze pięć samochodów ze specjalnej edycji zostało skonfigurowanych identycznie jak rekordowy egzemplarz Super Sport. Powstały one pod nazwą World Record Edition. W pozostałych autach maksymalna prędkość została elektronicznie ograniczona do 415 km/h. Super Sport to oficjalnie najszybszy samochód na świecie, produkowany seryjnie. Prowadzony przez chińskiego kierowcę wyścigowego Anthony'ego Liu, Bugatti Veyron GS Vitesse ustanowił rekord świata prędkości produkcyjnego auta z otwartym nadwoziem – 408,84 km/h. Rekordowa prędkość została oficjalnie zatwierdzona przez niemiecką organizację TÜV^[12].

Wersja Super Sport modelu Veyron jest jednym z najszybszych dopuszczonych do ruchu ulicznego samochodów osobowych na świecie, zmierzona prędkość maksymalna wynosi 431,072 km/h^[13]. Pobity został wówczas rekord ustanowiony przez SSC Ultimate Aero TT, wynik uzyskany przez Bugatti został jednak unieważniony 9 kwietnia 2013 roku z powodu zdjęcia ogranicznika prędkości w konkursowym egzemplarzu^[14]. W późniejszym czasie rekord został przywrócony – uznano, że ogranicznik prędkości nie ingeruje w główne założenia konstrukcyjne samochodu oraz jego silnik^[15][16]. Podstawowa wersja pojazdu osiągnęła prędkość 408,47 km/h^[17]. 6 kwietnia 2013 roku wersja Grand Sport Vitesse osiągnęła najwyższą prędkość w kategorii samochodów z otwartym nadwoziem – było to 408,84 km/h (średnia z dwóch przejazdów)^[18].

Produkcja Bugatti Veyrona rozpoczęła się tuż po prezentacji w Tokio, w listopadzie 2005 roku. Zajęły się nią nowo wybudowane zakłady produkcyjne we francuskim Molsheim w Alzacji^[19]. Koszt zakupu samochodu wynosił 1 milion dolarów, z kolei koszty związane z produkcją były sześciokrotnie wyższe - szacując je na ok. 6 milionów dolarów^[20]. Podczas trwającej 10 lat produkcji powstało łącznie 450 sztuk Veyrona w odmianie coupé oraz 150 egzemplarzy otwartego wariantu Grand Sport^[21]. Ostatni egzemplarz francuskiego hipersamochodu sprzedany został w lutym 2015 roku klientowi z Bliskiego Wschodu, a samo Bugatti przedstawiło ten egzemplarz razem z pierwszą zbudowaną sztuką w marcu 2015 roku podczas Geneva Motor Show^[22]. W marcu 2009 roku odnotowano, że w Polsce zarejestrowany został co najmniej 1 egzemplarz Veyrona^[23].

 

 

Prędkość maksymalna Bugatti Veyron początkowo miała wynosić 406 km/h, jednak egzemplarze testowe były niestabilne przy tak wielkiej prędkości, co wymusiło przeprojektowanie aerodynamiki auta. W maju 2005 roku prototypowy Veyron, testowany na torze Volkswagena niedaleko Wolfsburga w Niemczech osiągnął elektronicznie ograniczoną prędkość 400 km/h. W październiku 2005 roku, redaktor magazynu Top Gear James May, testował ostateczną wersję Veyrona. W tym teście, na torze testowym Ehra-Lessien Volkswagen AG, pojazd osiągnął prędkość maksymalną 407,8 km/h.

Bugatti Veyron przyspiesza od 0 do 100 km/h w 2,5 sekundy. Prędkości 200 i 300 km/h osiąga odpowiednio w 7,3 i 16,7 sekund. Te osiągi czynią Veyrona obok Dauera Le-Mans 962 jednym z najszybciej przyspieszających samochodów seryjnych w historii. Wyraźnie pobił go pod tym względem jego bezpośredni konkurent, szwedzki Koenigsegg One:1. Spalanie ma także najwyższe ze wszystkich produkcyjnych aut, zużywając średnio 40,4 l paliwa na 100 km w cyklu miejskim i 24,1 l/100 km w cyklu mieszanym, a na trasie 14,7 l. Przy maksymalnej prędkości samochód spala ok. 125 l/100 km – a to oznacza, że jego 100 litrowy zbiornik wystarcza na niespełna 12 minut jazdy (albo na przejechanie około 80 km). Prędkość maksymalna przy ustawieniach do jazdy codziennej to 375 km/h. Gdy samochód przekroczy 220 km/h, hydraulika obniża samochód aż prześwit zmniejszy się do 8,9 cm. Jednocześnie wysuwa się tylne skrzydło ze spojlerem. To tryb jazdy codziennej, w którym tylne skrzydło zapewnia potężną siłę docisku do podłoża (3425 N), pomagającą utrzymać samochód na drodze. Tryb jazdy z maksymalną prędkością (407,8 km/h), bez ogranicznika prędkości, jest możliwy jedynie po zdjęciu jej blokady, poprzez przekręcenie kluczyka w zamku znajdującym się w futrynie drzwi kierowcy. Czynność tę można wykonać wyłącznie podczas postoju, ponieważ wymaga ona wyjęcia kluczyka ze stacyjki. W trybie z odblokowanym ogranicznikiem prędkości maksymalnej tylny spojler nie wysuwa się, przednie dyfuzory się zamykają, a prześwit zmniejsza się ze standardowych 12,4 do 6,6 cm. Funkcję tę ograniczono elektronicznie, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzenia opon.

W Veyronie zastosowano wyjątkowe nawiercane i wentylowane tarcze hamulcowe wykonane z włókna węglowego, które zasysają zimne powietrze aby zredukować fading. Każdy zacisk hamulcowy ma osiem tytanowych tłoczków. Bugatti twierdzi, że samochód hamuje z opóźnieniem 1,3 g (12,75 m/s²) na drogowych oponach. Prototypy poddawano testom powtarzającego się hamowania z opóźnieniem 1 g, hamując z 320 do 80 km/h bez fadingu. Biorąc pod uwagę potężne przyspieszenie samochodu, taki test mógł być przeprowadzany co 22 sekundy. Przy prędkościach ponad 220 km/h tylne skrzydło zachowuje się jak hamulec aerodynamiczny, ustawiając się pod kątem 70° w ciągu 0,4 sekundy od naciśnięcia na pedał hamulca. Zapewnia ono opóźnienie podczas hamowania dochodzące do 0,6 g (5,88 m/s²). Bugatti twierdzi, że pojazd jest w stanie się całkowicie zatrzymać z prędkości maksymalnej w czasie poniżej 10 sekund. Siła hamowania jest tak równo rozkładana na każde koło, że samochód nie zboczy z toru jazdy, gdy kierowca puści kierownicę, nawet hamując z prędkości bliskiej maksymalnej^[25].

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

• Bugatti 16.4 Veyron Pur Sang (2007)

Specjalna wersja powstała w 2007 roku w jedynie pięciu egzemplarzach. Auto nie zostało pokryte lakierem (widać budulec – aluminium i włókno węglowe)^[26].

• Bugatti Veyron FBG Hermes (2008)

Ta odmiana modelu powstała ze współpracy firm Bugatti i Hermes. Pełna nazwa tego modelu brzmi Bugatti Veyron FBG par Hermes. Auto ma specyficzny kolor lakieru, czym różni się od tradycyjnego Veyrona, ale zmiany objęły również wnętrze, gdyż kolor zewnętrzny współgra z nowym wystrojem wnętrza samochodu. Nowe są również felgi – aluminiowe, z literą "H" pośrodku. Bugatti wyprodukowało 5 egzemplarzy tego auta; cena każdego z nich to 1 550 000 euro netto^[26].

• Bugatti Veyron Sang Noir (2008)

Nazwa "Sang Noir" w wolnym tłumaczeniu znaczy "czarna krew". Model ten, to zwykły Veyron coupé, ale w tym modelu praktycznie cała karoseria jest pokryta czarnym lakierem; w tym część to włókno węglowe. Wnętrze tej odmiany Veyrona jest pomarańczowe, prócz konsoli centralnej, oraz kilku innych fragmentów m.in. deski rozdzielczej. Zmieniono również felgi; pochodzące z palety modelu Grand Sport^[26].

• Bugatti Veyron Mirror (2008)

Edycja specjalna, która wystawiona została w 2008 roku w niemieckim muzeum motoryzacyjnym Autostadt w Wolfsburgu, wyróżniła się charakterystycznym pokryciem nadwozia lustrzaną, odbijającą srebrną folią^[27].

• Bugatti Veyron Bleu Centenaire (2009)

Wersja powstała w 2009 roku w celu uczczenia 100-lecia istnienie marki Bugatti. Karoserię pojazdu pokryto dwukolorowym lakierem^[26].

• Bugatti Veyron L’Edition Centenaire (2009)

W 2009 roku powstały cztery egzemplarze modelu Veyron o nazwie L'Edition Centenaire, które pomalowane zostały na wzór legendarnego modelu Type 35 z lat 20. XX wieku^[26].

• Bugatti Veyron GS Sang Bleu (2009)

Bugatti Veyron GS Sang Bleu jest to wersja Grand Sport w innym zestawieniu kolorów zewnętrznych: niebieskie włókno węglowe oraz polerowane aluminium. Zmieniło się również wnętrze; nowo opracowane wykończenie ze skóry. Silnik jest ten sam, co w normalnym Veyronie i Grand Sport: turbodoładowany W16 o mocy 1001 KM^[26].

• Bugatti Veyron Grand Sport Sang Blanc

Auto powstałe w 1 egzemplarzu przygotowanym na specjalne zamówienie klienta z Wielkiej Brytanii.

• Bugatti Veyron Grand Sport Royal Dark Blue (2010)^[26]

Specjalny egzemplarz przedstawiony w marcu 2010 roku wyróżnił się konstrastowym, biało-niebieskim malowaniem nadwozia. Kosztujący 1,75 miliona samochód powstał w jednym egzemplarzu na specjalne zamóiwenie^[28].

• Bugatti Veyron Grey Carbon Special Edition (2010)^[26]

Zaprezentowana równolegle z Royal Dark Blue edycja specjalna również powstała na specjalne zamówienie klienta, tym razem opierając się o odmianę coupe i zyskując dwutonowe, szaro-aluminiowe malowanie nadwozia.

• Bugatti Veyron Super Sport World Record Edition (2010)

Pierwsze pięć samochodów ze specjalnej edycji Veyrona skonfigurowane podobnie jak egzemplarz Super Sport, którym pobito rekord prędkości 431,072 km/h^[26].

• Bugatti Veyron Grand Sport Vitesse Rafale (2012)

Podczas targów motoryzacyjnych w São Paulo w 2012 roku zaprezentowano specjalną odmianę Rafale utrzymaną w charakterystycznym, jednotonowym malowaniu nadwozia^[29].

• Bugatti Veyron Grand Sport Venet (2012)

Samochód otrzymał nietypowe, dwubarwne malowanie nadwozia, które zyskało czarno-pomarańczową barwę. Pomarańczową toń utworzył motyw cyfr i liczb, nawiązując do twórczości francuskiego artysty Bernara Veneta^[30].

• Bugatti Veyron Grand Sport L'Or Blanc (2011)

Edycja specjalna przedstawiona w czerwcu 2011 roku powstała w wyniku współpracy Bugatti z niemieckim producentem porcelany Königliche Porzellan-Manufatur. Poza wykończeniem nadwozia lustrzaną folią, w kabinie pasażerskiej umieszczono elementy ozdobne z porcelany^[31].

• Bugatti Veyron Grand Sport Vitesse Legend Rembrandt Bugatti (2013)

Wersja zaprezentowana podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2013 roku. Pojazd powstał dla uhonorowania brata założyciela przedwojennego Bugatti.

• Bugatti Veyron Grand Sport Vitesse Legend Jean Bugatti (2013)

Wersja, która powstała w 2013 roku specjalnie aby oddać hołd synowi założyciela marki Jeanowi Bugatti. Auto powstało w zaledwie 3 sztukach na bazie modelu Grand Sport. Do napędu służy 8,0-litrowa jednostka W16 o mocy 1200 KM z momentem obrotowym na poziomie 1500 Nm. Sprint od 0 do 100 km/h zajmuje w tym przypadku 2,6 sekundy. Wizualnie nowość wyróżnia się nadwoziem z włókna węglowego z czarną polerowaną powłoką. We wnętrzu znaleźć można całe połacie wysokogatunkowej skóry w odcieniach beżu i czekolady^[32]. Auto kosztowało 2,5 mln Euro^[33].

• Bugatti Veyron Grand Sport Vitesse Legend Jean-Pierre Wimille (2013)

Wersja powstała w 2013 roku w trzech egzemplarzach, aby oddać hołd kierowcy, który pod koniec lat 30. XX wieku triumfował za kierownicą Bugatti 57G Tank w 24-godzinnym wyścigu Le Mans – Jean-Pierre Wimille'owi^[34].

• Bugatti Veyron Grand Sport Vitesse Legend Meo Costantini (2013)

Wersja powstała w 2013 roku w trzech egzemplarzach, aby oddać hołd przyjacielowi założyciela marki Bartolomeo "Meo" Costantiniemu, który w 1935 roku za kierownicą Bugatti Type 35 dwukrotnie zwyciężył w wyścigu Targa Florio, a do 1935 roku był szefem zespołu wyścigowego Bugatti^[35].

• Bugatti Veyron Grand Sport Vitesse Legend Black Bess (2014)

Wersja zaprezentowana w 2014 roku podczas Beijing Motor Show zainspirowana modelem marki Bugatti produkowanym w latach 1912 – 1914 pod nazwą Bugatti Type 18, które było najszybszym samochodom drogowym swoich czasów.

• Bugatti Veyron Grand Sport Vitesse Legend Ettore Bugatti (2014)

Wersja, która powstała w 2014 roku specjalnie, aby oddać hołd założycielowi marki Ettore Bugatti. Pojazd powstał w zaledwie 2 egzemplarzach na bazie modelu Grand Sport. Do napędu służy podobnie 1200-konna jednostka W16. Twórcy pojazdu wzorowali się na modelu Type 41 Royale z 1932 roku. Samochód wyróżnia się charakterystycznym, dwukolorowym malowaniem. Wnętrze pojazdu wykończono cielęcą skórą oraz barwionym na niebiesko włóknem węglowym. Auto kosztowało 2,35 mln Euro^[36].

• Bugatti Veyron Grand Sport Vitesse '1 of 1' (2014)

Pojazd powstały w 1 egzemplarzu na specjalne zamówienie jednego z klientów z Singapuru. Auto wyróżnia się wyjątkowym, dwukolorowym malowaniem (czarno-żółte)^[37].

• Dane techniczne. bugatti.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-22)].
• Veyron 16.4
• Grand Sport. bugatti.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-29)].
• Super Sport. bugatti.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-29)].