Barry Lyndon

 

Kubrick i operator filmowy John Alcott, zainspirowani XVIII-wiecznym malarstwem Thomasa Gainsborough i Williama Hogartha, postanowili nakręcić film przy naturalnym świetle i świecach, i nie używać dodatkowego elektrycznego oświetlenia w tak wielu scenach, jak to będzie możliwe. Po miesiącach poszukiwań i eksperymentowania z różnymi obiektywami oraz rodzajami taśmy filmowej trafili na 50 mm obiektywy wyprodukowane przez niemiecką firmę Zeiss dla NASA i użyte przy lądowaniu na księżycu^[1]. Były one bardzo jasne, z małą przysłoną i stałą ogniskową. Po zainstalowaniu ich do specjalne zbudowanej kamery filmowej Kubrickowi udało się uchwycić i przenieść na ekran charakter wnętrz epoki „przedelektrycznej”^[2].

Film kręcony był głównie w Irlandii, w oryginalnych historycznych wnętrzach, a także w Anglii i Szkocji oraz Berlinie, który „grał” Prusy podczas wojny siedmioletniej. Jednym z miejsc, gdzie kręcono film był Powerscourt House w hrabstwie Wicklow. Wkrótce po zdjęciach w listopadzie 1974 roku budynek został zniszczony podczas pożaru. Zdjęcia nakręcone wcześniej przez Kubricka posłużyły jako materiał do odbudowy pałacu^[2].

• Ryan O’Neal – Barry Lyndon/Redmond Barry
• Marisa Berenson – lady Lyndon
• Patrick Magee – kawaler de Balibari
• Hardy Krüger – kapitan Potzdorf
• Steven Berkoff – lord Ludd
• Murray Melvin – wielebny

 

• 4 Oscary:
  • Scenografia: Ken Adam, Roy Walker i Vernon Dixon
  • Zdjęcia: John Alcott
  • Kostiumy: Ulla-Britt Söderlund i Milena Canonero
  • Muzyka – adaptacja: Leonard Rosenman

• Nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej za reżyserię i zdjęcia
• Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Los Angeles i USA za zdjęcia
• Nagroda Krajowej Rady Krytyków Filmowych USA za najlepszy film i reżyserię

• Barry Lyndon w bazie IMDb (ang.)