Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Barbara Rittner

tenisistka niemiecka

Barbara Rittner (ur. 25 kwietnia 1973 w Krefeldzie) – niemiecka tenisistka.

Barbara Rittner
Ilustracja
Barbara Rittner w 2014 roku
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1973
Krefeld

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1989

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

24 (1 lutego 1993)

Australian Open

4R (2001)

Roland Garros

4R (1996)

Wimbledon

3R (1992, 1994)

US Open

3R (1991, 1993, 1994, 1996)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

23 (18 marca 2002)

Australian Open

3R (1997, 2003)

Roland Garros

3R (1992, 2001)

Wimbledon

3R (1992, 2001)

US Open

3R (2001)

Strona internetowa

W 1993 roku sklasyfikowana na 24 miejscu rankingu singlistek. Dotarła do czwartej rundy French Open 1996. Wygrała dwa turnieje WTA, w 2001 Antwerpia i 1992 Schenectady. Trzy tytuły deblowe, ostatni z 2002 roku z Dubaju. Reprezentantka Niemiec w Pucharze Federacji i Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku. Jako juniorka, w 1991 roku wygrała Wimbledon.

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 29 września 1991 Petersburg Dywanowa   Łarysa Neiland 6:3, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 30 sierpnia 1992 Schenectady Twarda Holandia  Brenda Schultz 7:6, 6:3
Finalistka 2. 1 sierpnia 1993 San Marino Ceglana Włochy  Marzia Grossi 6:3, 5:7, 1:6
Finalistka 3. 26 lutego 1995 Linz Dywanowa Czechy  Jana Novotná 7:6, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 19 maja 2001 Antwerpia Ceglana Czechy  Klára Koukalová 6:3, 6:2

Gra podwójna

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 9 lutego 1992 Essen Dywanowa Bułgaria  Katerina Maleewa Belgia  Sabine Appelmans
Niemcy  Claudia Porwik
7:5, 6:3
Finalistka 1. 10 maja 1992 Rzym Ceglana Bułgaria  Katerina Maleewa   Monica Seles
Czechy  Helena Suková
1:6, 2:6
Finalistka 2. 1 sierpnia 1993 San Marino Ceglana Argentyna  Florencia Labat Włochy  Anna-Maria Cecchini
Argentyna  Patricia Tarabini
3:6, 2:6
Finalistka 3. 29 sierpnia 1993 Schenectady Twarda Argentyna  Florencia Labat Australia  Rachel McQuillan
Niemcy  Claudia Porwik
6:4, 4:6, 2:6
Finalistka 4. 21 lipca 1996 Palermo Ceglana Argentyna  Florencia Labat Słowacja  Janette Husárová
Austria  Barbara Schett
1:6, 2:6
Finalistka 5. 27 października 1996 Luksemburg Dywanowa Belgia  Dominique Monami Holandia  Kristie Boogert
Francja  Nathalie Tauziat
6:2, 4:6, 2:6
Finalistka 6. 12 stycznia 1997 Hobart Twarda Belgia  Dominique Monami Japonia  Naoko Kijimuta
Japonia  Nana Miyagi
3:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 15 kwietnia 2001 Estoril Ceglana Czechy  Květa Hrdličková Słowenia  Tina Križan
Słowenia  Katarina Srebotnik
3:6, 7:5, 6:1
Finalistka 7. 6 maja 2001 Hamburg Ceglana Czechy  Květa Hrdličková Zimbabwe  Cara Black
Rosja  Jelena Lichowcewa
2:6, 6:4, 2:6
Finalistka 8. 30 września 2001 Lipsk Twarda Czechy  Květa Peschke Francja  Nathalie Tauziat
Rosja  Jelena Lichowcewa
4:6, 2:6
Zwyciężczyni 3. 23 lutego 2002 Dubaj Twarda Wenezuela  María Vento-Kabchi Włochy  Roberta Vinci
Francja  Sandrine Testud
6:3, 6:2
Finalistka 9. 14 kwietnia 2002 Estoril Ceglana Wenezuela  María Vento-Kabchi Rosja  Jelena Bowina
Węgry  Zsófia Gubacsi
3:6, 1:6
Finalistka 10. 27 października 2002 Luksemburg Twarda Czechy  Květa Peschke Belgia  Kim Clijsters
Słowacja  Janette Husárová
6:4, 3:6, 5:7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

edytuj

Gra pojedyncza (1)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1991 Wielka Brytania  Wimbledon Trawiasta   Jelena Makarowa 6:7(8), 6:2, 6:3

Gra podwójna (1)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1991 Australia  Australian Open Twarda Czechy  Karina Habšudová Australia  Joanne Limmer
Australia  Angie Woolcock
6:2, 6:0

Bibliografia

edytuj