Bad Manners

Od samego początku na czele zespołu stoi odpowiedzialny za wokal Buster Bloodvessel (właściwie Douglas Trendle). Dużych rozmiarów, łysy wokalista to prawdziwy wulkan energii, symbol i wizytówka zespołu. Obok niego w klasycznym składzie grali Louis 'Alphonso' Cook (gitara), David Farren (bas), Brian Tuitt (perkusja), Alan Sayagg (harmonijka), Paul Hyman (trąbka), Chris Kane (saksofon tenorowy), Andrew Marson (saksofon altowy) i Martin Stewart (klawisze). Skład wielokrotnie się zmieniał, do dziś pozostał tylko frontmen.

Największe sukcesy odnosili w latach 1980–1983. Dzięki żywiołowym koncertom (m.in. udział w trasie 2 Tone Records uwiecznionej w filmie "Dance Craze") zyskali popularność nie tylko wśród rude boys czy skinheads. Debiutancki album "Ska ’n’ B" wydają w 1980 roku dla Magnet Rec.. Numery takie jak "Ne-Ne Na-Na Na-Na Nu-Nu", "Here Comes The Major", "Fatty Fatty", "King Ska/Fa", "Caledonia", "Magnificent 7" (temat z filmu "Siedmiu wspaniałych"), "Wooly Bully", "Lip Up Fatty", "Special Brew", "Inner London Violence" stają się klasycznymi hitami zespołu. W tym samym roku wydają kolejny album "Loonee Tunes!" (Magnet Rec.). Jest on kontynuacją stylu obranego na poprzednim wydawnictwie. Z niego pochodzą takie hity jak "Lorraine", "Just a Feeling" czy "Tequila" (The Champs). Zespół cały czas koncertuje w całej Europie, występuje w również wielokrotnie w telewizji. Rok później na rynku ukazuje się trzeci album "Gosh It's... Bad Manners" (Magnet Rec.). Brzmienie zespołu zmienia się, muzyka jest mieszanką rytmów karaibskich, muzyki pop oraz wpływów ska i reggae. Przynosi takie przeboje jak "Walking In The Sunshine" czy "Can Can" (Jacques Offenbach) – który zajmuje 3 pozycję na brytyjskiej liście przebojów. Podobną muzykę przynosi czwarta płyta Bad Manners – "Forging Ahead" (Magnet Rec. 1982). Najbardziej znanymi utworami z tego krążka są "Samson and Delilah", "Got No Brains" oraz "My Girl Lollipop" (Morris Levy/Johnny Roberts) który zajmuje 9 pozycję na brytyjskiej liście przebojów. Był to ostatni album nagrany dla Magnet Rec., zespół opuszcza wytwórnię w 1983 roku. Następną płytę "Mental Notes" wydają w Portrait Records w 1985 roku.

• Buster Bloodvessel – wokal
• Louis 'Alphonso' Cook – gitara
• David Farren – bas
• Brian Tuitt – perkusja
• Alan Sayagg – harmonijka
• Paul Hyman – trąbka
• Chris Kane – saksofon tenorowy
• Andrew Marson – saksofon altowy
• Martin Stewart – klawisze

• Buster Bloodvessel – wokal
• Louis Alphonso – gitara
• Martin Stewart – klawisze
• Winston Bazoomies – harmonijka ustna
• Chris Kane – saksofon tenorowy
• Alan Perry – saksofon altowy
• Nicky Welsh – bas
• Ian Fullwood – saksofon tenorowy
• Jan Brahms – puzon
• Jon Preston – trąbka
• Perry Melius – perkusja

• Buster Bloodvessel – wokal
• Simon Cuell – gitara
• Lee Thompsom – bas
• Dave Welton – puzon
• Warren Middleton – puzon
• Trevor Irving – trąbka
• Tony Rico – saksofon
• Mark Harrison – perkusja
• Rick Macwana – klawisze
• Carlton Hunt – perkusja
• Chris Bull – trąbka

• "Ska ’n’ B" (Magnet) 1980 UK # 34
• "Loonee Tunes!" (Magnet) 1980 UK # 36
• "Gosh It's... Bad Manners" (Magnet) 1981 UK # 18
• "Forging Ahead" (Magnet) 1982 UK # 78
• "Mental Notes" (Portrait) 1985
• "Return of the Ugly" (Blue Beat) 1989
• "Fat Sound" (Pork Pie) 1992
• "Heavy Petting" (Moon) 1997
• "Stupidity" (Bad Records) 2003

• "Ne-Ne Na-Na Na-Na Nu-Nu" (luty 1980) UK # 28
• "Lip Up Fatty" (czerwiec 1980) UK # 15
• "Special Brew" (wrzesień 1980) UK # 3
• "Lorraine" (grudzień 1980) UK # 21
• "Just a Feeling" (marzec 1981) UK # 13
• "Can Can" (czerwiec 1981) UK # 3
• "Walking in the Sunshine" (wrzesień 1981) UK # 10
• "The R’n’B Party Four – EP" (listopad 1981) UK #3 4
• "Got No Brains" (maj 1982) UK # 44
• "My Girl Lollipop (My Boy Lollipop)" (lipiec 1982) UK # 9
• "Samson and Delilah" (październik 1982) UK # 58
• "That'll Do Nicely" (kwiecień 1983) UK # 49
• "Blue Summer" (sierpień 1985)
• "What the Papers Say" (grudzień 1985)
• "Tossin' in My Sleep" (marzec 1986)
• "Skaville UK" (maj 1989)
• "Gonna Get Along Without You Now" (1989)
• "Christmas Time Again" (listopad 1989)
• "Fatty's Back in Town E.P" (wrzesień 1995)
• "Millennium Knees Up" (grudzień 1999)