Andrzej Garlicki
Andrzej Garlicki (ur. 3 czerwca 1935 w Warszawie, zm. 14 kwietnia 2013 tamże[1]) – polski historyk[2], publicysta, profesor i dydaktyk, syn Stanisława i brat Leszka Garlickich.
Data i miejsce urodzenia |
3 czerwca 1935 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 kwietnia 2013 |
Zawód, zajęcie |
historyk, publicysta |
Życiorys
edytujStudia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1956. Promotorem jego pracy doktorskiej o początkach Legionów był Henryk Jabłoński. Zajmował się historią najnowszą Polski.
W latach 1963–1981 był członkiem kolegium tygodnika „Kultura”[3], a od 1982 pracował w „Polityce”[3]. Wchodził również w skład redakcji „Przeglądu Historycznego” (od 1975).
Był profesorem w Instytucie Historycznym UW (do 2000), a następnie Instytutu Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił funkcję Dziekana Wydziału Historycznego UW w latach 1988–1999.
Należał do Związku Młodzieży Polskiej[4]. Zasiadał w zarządzie uczelnianym Związku Młodzieży Socjalistycznej na UW[5]. Był członkiem PZPR, w tym wchodził w skład Komisji Ideologicznej Komitetu Uczelnianego PZPR na UW. Zmarł 14 kwietnia 2013 i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie[6] (aleja 29, grób 60)[7].
Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL
edytujBył tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa w latach 1953–1955 i 1964–1965[8]. Do współpracy przyznał się w wywiadzie udzielonym Gazecie Wyborczej i stwierdził, że miała charakter incydentalny[9]. Nosił pseudonim „Pedagog”[a][9].
Uczniowie
edytujDo grona jego uczniów należą: Andrzej Chojnowski, Jerzy Kochanowski, Agnieszka Kowalewska, Jan Milewski, Lidia Mularska-Andziak, Tomasz Nałęcz, Andrzej Notkowski, Katsuyoshi Watanabe, Laurence Weinbaum, Wiesław Władyka, Paweł Ziętara, Jacek Sasin.
Publikacje
edytuj- Geneza legionów (1964),
- Powstanie PSL Piast 1913–1914 (1966)
- U źródeł obozu belwederskiego (1978)
- Przewrót majowy (1979)[3]
- Od maja do Brześcia (1981)
- Od Brześcia do maja (1986)
- Józef Piłsudski 1867–1935. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1988. ISBN 83-07-01715-7.
- Stalinizm (1993)
- Bolesław Bierut (1994)
- Z tajnych archiwów (1988)
- Rycerze Okrągłego Stołu (2004)
- Historia Polska i świat 1815-2004 (2005)
- Piękne lata trzydzieste (2008)
- Siedem mitów Drugiej Rzeczypospolitej (2013)
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Andrzej Garlicki , Warszawa, Zmarł 15.04.2013 – wspomnienia [online], wspomnienia.wyborcza.pl [dostęp 2019-02-27] (pol.).
- ↑ Prof. zw. dr hab. Andrzej Garlicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-05-28] .
- ↑ a b c Andrzej Garlicki nie żyje. Był historykiem i publicystą „Polityki” w: Gazeta Wyborcza, 2013-04-15.
- ↑ Tadeusz Rutkowski, Na styku nauki i polityki. Uniwersytet Warszawski w PRL 1944–1989, [w:] Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945, red. Piotr M. Majewski, Warszawa 2016, s. 438.
- ↑ Tadeusz Rutkowski, Na styku nauki i polityki. Uniwersytet Warszawski w PRL 1944–1989, [w:] Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945, red. Piotr M. Majewski, Warszawa 2016, s. 441.
- ↑ Nekrolog. [dostęp 2015-01-04].
- ↑ śp. Andrzej Garlicki
- ↑ Kryptonim „Pegaz”. Służba Bezpieczeństwa wobec Towarzystwa Kursów Naukowych 1978–1980, wybór, wstęp i oprac. Łukasz Kamiński, Grzegorz Waligóra, Warszawa 2008, s. 195.
- ↑ a b Andrzej Garlicki , Zawsze mogło być inaczej [online], Gazeta Wyborcza, 3 czerwca 2005 [dostęp 2018-09-11] .
- ↑ Jarosław Jakimczyk , Profesor z SB [online], Wprost, 6 marca 2005 [dostęp 2018-09-11] .
- ↑ Andrzej Garlicki , List prof. Andrzeja Garlickiego [online], Polityka 9 (2493)/2005, 5 marca 2005, s. 92 [dostęp 2018-09-11] .
- ↑ Przegląd mediów – 2 marca 2005 r. [online], IPN, 2 marca 2005 [dostęp 2018-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-19] .
Linki zewnętrzne
edytuj- Prof. zw. dr hab. Andrzej Garlicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-05-28] .
- Tomasz Siewierski, Profesor Andrzej Garlicki (1935–2013)