Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Andrej Sławow Toszew (bułg. Андрей Славов Тошев; ur. 16 kwietnia 1867 w Starej Zagorze, zm. 10 stycznia 1944 w Sofii) – bułgarski dyplomata, polityk i publicysta. Członek rzeczywisty Bułgarskiej Akademii Nauk. Premier Bułgarii od kwietnia do listopada 1935.

Andrej Toszew
Андрей Тошев
Ilustracja

centruj
Pełne imię i nazwisko

Andrej Sławow Toszew

Data urodzenia

16 kwietnia 1867

Data śmierci

10 stycznia 1944

Premier Bułgarii
Okres

od 21 kwietnia 1935
do 23 listopada 1935

Poprzednik

Penczo Złatew

Następca

Georgi Kjoseiwanow

Życiorys

edytuj

Podstawowe wykształcenie zdobył w Edirne, następnie studiował nauki przyrodnicze w Genewie i w Brukseli. W 1891 ukończył edukację, po czym pracował jako nauczyciel w gimnazjum męskim w Salonikach, w Starej Zagorze, w Warnie i jako wykładowca w Uczelni Wojskowej w Sofii. W 1903 objął posadę przedstawiciela handlowego w Bitoli, tę samą funkcję przez krótki czas pełnił również w Stambule. Następnie był ambasadorem w Czarnogórze (19051906), Grecji (1906–1908), Serbii (1908–1913), Imperium Osmańskim (1913–1914), Szwajcarii (19151916), Austro-Węgrzech (19171919) i Austrii (1919–1920). Po objęciu władzy w kraju przez Bułgarski Ludowy Związek Chłopski zrezygnował z działalności dyplomatycznej i poświęcił się publicystyce.

W 1935, po odsunięciu od władzy działaczy Związku Wojskowego, którzy rok wcześniej dokonali zamachu stanu i sprawowali rządy autorytarne, car Borys III zaproponował Toszewowi objęcie funkcji premiera kraju. Mimo podeszłego wieku (68 lat) Toszew zgodził się i 21 kwietnia 1935 stanął na czele bezpartyjnego gabinetu. Tego samego dnia car wydał manifest, w którym zobowiązał nowy rząd do kontynuowania polityki zapoczątkowanej przez dwóch poprzednich premierów oraz do rozpoczęcia pracy nad nową konstytucją.

Brak zgody Borysa III na wybory do Zgromadzenia Narodowego (rozwiązanego w 1934 przez rząd Georgijewa) i próba utrwalenia przez niego porządku zaistniałego po odsunięciu od władzy gen. Złatewa doprowadziły do wzrostu niezadowolenia opozycji. W celu złagodzenia napięcia jeszcze przed końcem 1935 car zdymisjonował premiera i powołał na jego miejsce Kjoseiwanowa, który w rządzie Toszewa był ministrem spraw zagranicznych.

Przez ostatnie lata życia Toszew ponownie pracował jako publicysta. Napisał m.in. Поглед върху икономическото положение на Сърбия (w tłum. Spojrzenie na sytuację gospodarczą Serbii; 1911), Балканските войни (w tłum. Wojny bałkańskie; 19291931, w dwóch tomach), Сръбско-българската разпра (w tłum. Spór serbsko-bułgarski; 1932)[1].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999 (w tłum. Ministrowie Bułgarii 1879-1999). Sofia: Wydawnictwo Akademickie „Marin Drinow”, 1999. ISBN 978-954-430-603-8 / ISBN 978-954-509-191-9.